|
[1]διο μηκετι στεγοντες ευδοκησαμεν καταλειφθηναι εν αθηναις μονοι |
[1]Wherefore since we could no longer forbear, we thought it good to remain at Athens alone, |
[2]και επεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφον ημων και διακονον του θεου και συνεργον ημων εν τω ευαγγελιω του χριστου εις το στηριξαι υμας και παρακαλεσαι υμας περι της πιστεως υμων |
[2]And have sent Timotheus our brother and minister of God, and our labor fellow in the Gospel of Christ, to establish you, and to comfort you touching your faith, |
[3]το μηδενα σαινεσθαι εν ταις θλιψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι εις τουτο κειμεθα |
[3]That no man should be moved with these afflictions: for ye yourselves know, that we are appointed thereunto. |
[4]και γαρ οτε προς υμας ημεν προελεγομεν υμιν οτι μελλομεν θλιβεσθαι καθως και εγενετο και οιδατε |
[4]For verily when we were with you, we told you before that we should suffer tribulations, even as it came to pass, and ye know it. |
[5]δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψα εις το γνωναι την πιστιν υμων μηπως επειρασεν υμας ο πειραζων και εις κενον γενηται ο κοπος ημων |
[5]Even for this cause, when I could no longer forbear, I sent him that I might know of your faith, lest the tempter had tempted you in any sort, and that our labor had been in vain. |
[6]αρτι δε ελθοντος τιμοθεου προς ημας αφ υμων και ευαγγελισαμενου ημιν την πιστιν και την αγαπην υμων και οτι εχετε μνειαν ημων αγαθην παντοτε επιποθουντες ημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας |
[6]But now lately when Timotheus came from you unto us, and brought us good tidings of your faith and love, and that ye have good remembrance of us always, desiring to see us, as we also do you, |
[7]δια τουτο παρεκληθημεν αδελφοι εφ υμιν επι παση τη θλιψει και αναγκη ημων δια της υμων πιστεως |
[7]Therefore, brethren, we had consolation in you, in all our affliction and necessity through your faith. |
[8]οτι νυν ζωμεν εαν υμεις στηκετε εν κυριω |
[8]For now are we alive, if ye stand fast in the Lord. |
[9]τινα γαρ ευχαριστιαν δυναμεθα τω θεω ανταποδουναι περι υμων επι παση τη χαρα η χαιρομεν δι υμας εμπροσθεν του θεου ημων |
[9]For what thanks can we recompense to God again for you for all the joy wherewith we rejoice for your sakes before our God, |
[10]νυκτος και ημερας υπερ εκπερισσου δεομενοι εις το ιδειν υμων το προσωπον και καταρτισαι τα υστερηματα της πιστεως υμων |
[10]Night and day praying exceedingly that we might see your face, and might accomplish that which is lacking in your faith? |
[11]αυτος δε ο θεος και πατηρ ημων και ο κυριος ημων ιησους χριστος κατευθυναι την οδον ημων προς υμας |
[11]Now God himself, even our Father, and our Lord Jesus Christ, guide our journey unto you. |
[12]υμας δε ο κυριος πλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη εις αλληλους και εις παντας καθαπερ και ημεις εις υμας |
[12]And the Lord increase you and make you abound in love one toward another, and toward all men, even as we do toward you: |
[13]εις το στηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτους εν αγιωσυνη εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων των αγιων αυτου |
[13]To make your hearts stable and unblameable in holiness before God even our Father, at the coming of our Lord Jesus Christ with all his Saints. |