|
[1]Scimus enim quoniam si terrestris domus nostra hujus habitationis dissolvatur, quod ædificationem ex Deo habemus, domum non manufactam, æternam in cælis.
[2]Nam et in hoc ingemiscimus, habitationem nostram, quæ de cælo est, superindui cupientes:
[3]si tamen vestiti, non nudi inveniamur.
[4]Nam et qui sumus in hoc tabernaculo, ingemiscimus gravati: eo quod nolumus expoliari, sed supervestiri, ut absorbeatur quod mortale est, a vita.
[5]Qui autem efficit nos in hoc ipsum, Deus, qui dedit nobis pignus Spiritus.
[6]Audentes igitur semper, scientes quoniam dum sumus in corpore, peregrinamur a Domino
[7](per fidem enim ambulamus, et non per speciem):
[8]audemus autem, et bonam voluntatem habemus magis peregrinari a corpore, et præsentes esse ad Dominum.
[9]Et ideo contendimus, sive absentes, sive præsentes, placere illi.
[10]Omnes enim non manifestari oportet ante tribunal Christi, ut referat unusquisque propria corporis, prout gessit, sive bonum, sive malum.
[11]Scientes ergo timorem Domini, hominibus suademus, Deo autem manifesti sumus. Spero autem et in conscientiis vestris manifestos nos esse.
[12]Non iterum commendamus nos vobis, sed occasionem damus vobis gloriandi pro nobis: ut habeatis ad eos qui in facie gloriantur, et non in corde.
[13]Sive enim mente excedimus Deo: sive sobrii sumus, vobis.
[14]Caritas enim Christi urget nos: æstimantes hoc, quoniam si unus pro omnibus mortuus est, ergo omnes mortui sunt:
[15]et pro omnibus mortuus est Christus: ut, et qui vivunt, jam non sibi vivant, sed ei qui pro ipsis mortuus est et resurrexit.
[16]Itaque nos ex hoc neminem novimus secundum carnem. Et si cognovimus secundum carnem Christum, sed nunc jam non novimus.
[17]Si qua ergo in Christo nova creatura, vetera transierunt: ecce facta sunt omnia nova.
[18]Omnia autem ex Deo, qui nos reconciliavit sibi per Christum: et dedit nobis ministerium reconciliationis,
[19]quoniam quidem Deus erat in Christo mundum reconcilians sibi, non reputans illis delicta ipsorum, et posuit in nobis verbum reconciliationis.
[20]Pro Christo ergo legatione fungimur, tamquam Deo exhortante per nos. Obsecramus pro Christo, reconciliamini Deo.
[21]Eum, qui non noverat peccatum, pro nobis peccatum fecit, ut nos efficeremur justitia Dei in ipso.
|