«
Peshitta NT (Khabouris)
PesNT(Kha)
Greek Textus Receptus (1550/1894)
TR GNT
[1]אית הוא דינ תמנ חד גברא מנ פרישׁא ניקדמוס שׁמה הוא ארכונא דיהודיא [1]ην δε ανθρωπος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
[2]הנא אתא לות ישׁוע בלליא ואמר לה רבי ידעינ חננ דמנ אלהא אשׁתדרת מלפנא לא גיר אנשׁ משׁכח הלינ אתותא למעבד דאנת עבד אנת אלא מנ דאלהא עמה [2]ουτος ηλθεν προς τον ιησουν νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θεου εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ ταυτα τα σημεια δυναται ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θεος μετ αυτου
[3]ענא ישׁוע ואמר לה אמינ אמינ אמר אנא לכ דאנ אנשׁ לא מתילד מנ דרישׁ לא משׁכח דנחזא מלכותה דאלהא [3]απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θεου
[4]אמר לה ניקדמוס איכנא משׁכח דנתילד גברא סבא דלמא משׁכח תוב לכרסא דאמה דתרתינ זבנינ למעל ונתילד [4]λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται ανθρωπος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι
[5]ענא ישׁוע ואמר לה אמינ אמינ אמר אנא לכ דאנ אנשׁ לא מתילד מנ מיא ורוחא לא משׁכח דנעול למלכותא דאלהא [5]απεκριθη ο ιησους αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πνευματος ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου
[6]מדמ דיליד מנ בסרא בסרא הו ומדמ דילד מנ רוחא רוחא הו [6]το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πνευματος πνευμα εστιν
[7]לא תתדמר דאמרת לכ דולא לכונ למתילדו מנדרישׁ [7]μη θαυμασης οτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναι ανωθεν
[8]רוחא אתר דצביא נשׁבא וקלה שׁמע אנת אלא לא ידע אנת אימכא אתיא ולאיכא אזלא הכנא איתוהי כל אנשׁ דיליד מנ רוחא [8]το πνευμα οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πνευματος
[9]ענא ניקדמוס ואמר לה איכנא משׁכחנ הלינ למהוא [9]απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι
[10]ענא ישׁוע ואמר לה אנת הו מלפנה דיסריל והלינ לא ידע אנת [10]απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ισραηλ και ταυτα ου γινωσκεις
[11]אמינ אמינ אמר אנא לכ דמדמ דידעינ חננ ממללינ חננ ומדמ דחזינ מסהדינ חננ וסהדותנ לא מקבלינ אנתונ [11]αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
[12]אנ דבארעא אמרת לכונ ולא מהימנינ אנתונ איכנא אנ אמר לכונ דבשׁמיא תהימנונני [12]ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε
[13]ולא אנשׁ סלק לשׁמיא אלא הו דנחת מנ שׁמיא ברה דאנשׁא הו דאיתוהי בשׁמיא [13]και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υιος του ανθρωπου ο ων εν τω ουρανω
[14]ואיכנא דארימ מושׁא חויא במדברא הכנא עתיד למתתרמו ברה דאנשׁא [14]και καθως μωσης υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον του ανθρωπου
[15]דכל אנשׁ דמהימנ בה לא נאבד אלא נהוונ לה חיא דלעלמ [15]ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
[16]הכנא גיר אחב אלהא לעלמא איכנא דלברה יחידיא נתל דכל מנ דמהימנ בה לא נאבד אלא נהוונ לה חיא דלעלמ [16]ουτως γαρ ηγαπησεν ο θεος τον κοσμον ωστε τον υιον αυτου τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον
[17]לא גיר שׁדר אלהא לברה לעלמא דנדוניוהי לעלמא אלא דנחא לעלמא באידה [17]ου γαρ απεστειλεν ο θεος τον υιον αυτου εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου
[18]מנ דמהימנ בה לא מתתדינ ומנ דלא מהימנ מנ כדו דינ הו דלא הימנ בשׁמה דיחידיא ברה דאלהא [18]ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θεου
[19]הנו דינ דינא דנוהרא אתא לעלמא ואחבו בנינשׁא לחשׁוכא יתיר מנ דלנוהרא איתיהונ הוו גיר עבדיהונ בישׁא [19]αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι ανθρωποι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ πονηρα αυτων τα εργα
[20]כל גיר דסניתא עבד סנא לנוהרא ולא אתא לות נוהרא דלא נתכססונ עבדוהי [20]πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
[21]הו דינ דעבד שׁררא אתא לות נוהרא דנתידעונ עבדוהי דבאלהא עבידינ [21]ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θεω εστιν ειργασμενα
[22]בתר הלינ אתא ישׁוע ותלמידוהי לארעא דיהוד ותמנ מתהפכ הוא עמהונ ומעמד [22]μετα ταυτα ηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν
[23]אפ יוחננ דינ מעמד הוא בעינ-יונ דעל גנב שׁלימ מטל דמיא אית הוו תמנ סגיאא ואתינ הוו ועמדינ [23]ην δε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο
[24]לא גיר עדכיל נפל הוא יוחננ בית אסירא [24]ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο ιωαννης
[25]הות הות דינ בעתא לחד מנ תלמידוהי דיוחננ עמ יהודיא חד על תדכיתא [25]εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιων περι καθαρισμου
[26]ואתו לות יוחננ ואמרו לה רבנ הו דעמכ הוא בעברא דיורדננ דאנת סהדת עלוהי הא אפ הו מעמד וסגיאא אתינ לותה [26]και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπον αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον
[27]ענא יוחננ ואמר להונ לא משׁכח ברנשׁא למסב מנ צבות נפשׁה מדמ אלא אנ אתיהב לה מנ שׁמיא [27]απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται ανθρωπος λαμβανειν ουδεν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
[28]אנתונ סהדינ אנתונ לי דאמרת דאנא לא הוית משׁיחא אלא שׁליחא אנא דקדמוהי [28]αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χριστος αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου
[29]מנ דאית לה כלתא חתנא הו רחמה דינ דחתנא הו דקאמ וצאת לה חדותא רבתא חדא מטל קלה דחתנא הדא הכיל חדותא דילי הא ממליא [29]ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
[30]להו הו ולא למרבא ולי למבצר [30]εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι
[31]הו גיר דמנ לעל אתא לעל מנ כל הו והו דמנ ארעא מנ ארעא הו ומנ ארעא ממלל הו דמנ שׁמיא אתא לעל מנ כל הו [31]ο ανωθεν ερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκ της γης εκ της γης εστιν και εκ της γης λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος επανω παντων εστιν
[32]ומדמ דחזא ושׁמע מסהד וסהדותה לא אנשׁ מקבל [32]και ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει
[33]הו דינ דקבל סהדותה חתמ דאלהא שׁרירא הו [33]ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θεος αληθης εστιν
[34]אינא גיר דאלהא שׁדרה מלא הו דאלהא ממלל לא הוא גיר בכילא יהב אלהא רוחא [34]ον γαρ απεστειλεν ο θεος τα ρηματα του θεου λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν ο θεος το πνευμα
[35]אבא מחב לברא וכל מדמ יהב באידוהי [35]ο πατηρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
[36]מנ דמהימנ בברא אית לה חיא דלעלמ ומנ דלא מתטפיס לברא לא נחזא חיא אלא רוגזה דאלהא נקוא עלוהי [36]ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θεου μενει επ αυτον
Author: Stephanus (1550), with variants of Scrivener (1894)
Source: unbound.biola.edu
Top