«
Peshitta NT (Murdock, 1852)
PesNT(Mur)
Greek Textus Receptus (1550/1894)
TR GNT
[1]And Jesus knew, that the Pharisees had heard; that he made many disciples, and baptized more than John. [1]ως ουν εγνω ο κυριος οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ιησους πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης
[2]Yet Jesus himself did not baptize but his disciples. [2]καιτοιγε ιησους αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου
[3]And he left Judaea, and went again into Galilee. [3]αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν
[4]And in going, he had occasion to pass through the midst of the Samaritans. [4]εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας
[5]And he came to a city of the Samaritans called Sychar, near the field which Jacob gave to his son Joseph. [5]ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου
[6]And Jacob's well of water was there. And Jesus was weary with the toil of travelling, and seated himself by the well: and it was at the sixth hour. [6]ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ιησους κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ωσει εκτη
[7]And a woman from Samaria came to draw water. And Jesus said to her: Give me water to drink. [7]ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ιησους δος μοι πιειν
[8]And his disciples had gone to the city, to buy themselves food. [8]οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν
[9]The Samaritan woman said to him: How dost thou, a Jew, ask drink of me, who am a Samaritan woman? For the Jews have no familiarity with Samaritans. [9]λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαρειτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πιειν αιτεις ουσης γυναικος σαμαρειτιδος ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαρειταις
[10]Jesus replied and said to her: If thou hadst known the gift of God, and who it is that saith to thee, Give me to drink, thou wouldest have asked of him, and he would have given thee living waters. [10]απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θεου και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πιειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων
[11]The woman said to him: My lord, thou hast no bucket, and the well is deep.; how hast thou living waters? [11]λεγει αυτω η γυνη κυριε ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων
[12]Art thou greater than our father Jacob, who gave us this well, and drank from it himself, and his children, and his flocks? [12]μη συ μειζων ει του πατρος ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου
[13]Jesus replied and said to her: Whoever shall drink of these waters, will thirst again; [13]απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν
[14]but whoever shall drink of the waters which I shall give him, will not thirst for ever; but the waters, which I shall give him, will be in him a fountain of waters, springing up unto life eternal. [14]ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψηση εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον
[15]The woman said to him: My lord, give me of these waters, that I may not thirst again, and may not come to draw from here. [15]λεγει προς αυτον η γυνη κυριε δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε ερχωμαι ενθαδε αντλειν
[16]Jesus said to her: Go, call thy husband, and come hither. [16]λεγει αυτη ο ιησους υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε
[17]She said to him: I have no husband. Jesus said to her: Thou hast well said, I have no husband; [17]απεκριθη η γυνη και ειπεν ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ιησους καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω
[18]for thou hast had five husbands, and he whom thou now hast, is not thy husband. In this thou didst speak truly. [18]πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας
[19]The woman said to him: My lord, I perceive thou art a prophet. [19]λεγει αυτω η γυνη κυριε θεωρω οτι προφητης ει συ
[20]Our fathers worshipped in this mountain; but ye say, that in Jerusalem is the place where it is proper to worship. [20]οι πατερες ημων εν τουτω τω ορει προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου δει προσκυνειν
[21]Jesus said to her: Woman, believe me, the hour cometh, when neither in this mountain, nor in Jerusalem, ye will worship the Father. [21]λεγει αυτη ο ιησους γυναι πιστευσον μοι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πατρι
[22]Ye worship, ye know not what; but we worship what we know; for life is from the Jews. [22]υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν
[23]But the hour cometh, and now is, when the true worshippers will worship the Father in spirit and in truth; for the Father requireth that worshippers be such. [23]αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευματι και αληθεια και γαρ ο πατηρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον
[24]For God is a Spirit; and they that worship him, should worship in spirit and in truth. [24]πνευμα ο θεος και τους προσκυνουντας αυτον εν πνευματι και αληθεια δει προσκυνειν
[25]The woman said to him: I know that Messiah will come; and when he cometh, he will teach us every thing. [25]λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χριστος οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν παντα
[26]Jesus said to her: I, who talk with thee, am he. [26]λεγει αυτη ο ιησους εγω ειμι ο λαλων σοι
[27]And while he was speaking, his disciples came. And they wondered that he would converse with the woman; yet no one said, What seekest thou? or, Why talkest thou with her? [27]και επι τουτω ηλθον οι μαθηται αυτου και εθαυμασαν οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης
[28]And the woman left her water-pot, and went to the city, and said [to the people]: [28]αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις ανθρωποις
[29]Come, see a man that told me every thing I ever did: is not this the Messiah? [29]δευτε ιδετε ανθρωπον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χριστος
[30]And the people went out of the city, and came to him. [30]εξηλθον ουν εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον
[31]In the mean time, his disciples entreated him, and said to him: Our Rabbi, eat. [31]εν δε τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε
[32]But he said to them: I have food to eat, of which ye are ignorant. [32]ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε
[33]The disciples said among themselves: Hath any one brought him something to eat? [33]ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν
[34]Jesus said to them: My food is to do the pleasure of him that sent me, and to accomplish his work. [34]λεγει αυτοις ο ιησους εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον
[35]Do ye not say, that after four months cometh the harvest? Behold, I say to you, and lift up your eyes, and look upon the grounds, that they are white, and have already come to the harvest. [35]ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνον εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη
[36]And he that reapeth, receiveth wages, and gathereth fruits unto life eternal; and the sower and the reaper equally rejoice. [36]και ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων
[37]For in this, is the proverb true, that one is the sower, and another the reaper. [37]εν γαρ τουτω ο λογος εστιν {VAR1: ο } αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων
[38]I sent you to reap that, on which ye labored not: for others toiled, and ye entered into their labor. [38]εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε
[39]And many Samaritans of that city believed on him, because of the discourse of the woman, who testified, He told me all that I ever did. [39]εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα οσα εποιησα
[40]And when these Samaritans came to him, they requested him to tarry with them; and he remained with them two days. [40]ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαρειται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας
[41]And many believed on him, because of his discourse. [41]και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου
[42]And they said to the woman: Henceforth we believe in him, not on account of thy word; for we have heard him ourselves, and we know that he truly is the Messiah, the Life-Giver of the world. [42]τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου ο χριστος
[43]And after two days Jesus departed from there and went into Galilee. [43]μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν και απηλθεν εις την γαλιλαιαν
[44]For Jesus himself testified, that a prophet is not honored in his own city. [44]αυτος γαρ ο ιησους εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει
[45]And when he came to Galilee, the Galileans received him, having seen all the signs which he wrought in Jerusalem at the feast, for they too had gone to the feast. [45]οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην
[46]And Jesus came again to Cana of Galilee, where he made the water wine. And there was at Capernaum a king's servant, whose son was sick. [46]ηλθεν ουν ο ιησους παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καπερναουμ
[47]He heard that Jesus had come from Judaea to Galilee; and he went to him, and besought him that he would come down and heal his son; for he was near dying. [47]ουτος ακουσας οτι ιησους ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα αυτον ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν
[48]Jesus said to him: Unless ye see signs and wonders, ye will not believe. [48]ειπεν ουν ο ιησους προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε
[49]The king's servant said to him: My lord, come down, before the child dieth. [49]λεγει προς αυτον ο βασιλικος κυριε καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου
[50]Jesus said to him: Go, thy son liveth. And the man believed the word which Jesus spake to him, and went away. [50]λεγει αυτω ο ιησους πορευου ο υιος σου ζη και επιστευσεν ο ανθρωπος τω λογω ω ειπεν αυτω ιησους και επορευετο
[51]And as he was going down, his servants met him, and informed him and said to him: Thy son liveth. [51]ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου απηντησαν αυτω και απηγγειλαν λεγοντες οτι ο παις σου ζη
[52]And he asked them, at what time he recovered. And they said to him: Yesterday, at the seventh hour the fever left him. [52]επυθετο ουν παρ αυτων την ωραν εν η κομψοτερον εσχεν και ειπον αυτω οτι χθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος
[53]And his father knew, that it was at the hour in which Jesus said to him, Thy son liveth. And he believed, and all his house. [53]εγνω ουν ο πατηρ οτι εν εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ιησους οτι ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη
[54]This again was the second sign that Jesus wrought, when he came from Judaea to Galilee. [54]τουτο παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ιησους ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν
Translation: James Murdock, D. D. (1852)
Source: aramaicnewtestament.org
Author: Stephanus (1550), with variants of Scrivener (1894)
Source: unbound.biola.edu
Top