«
Greek Textus Receptus (1550/1894)
TR GNT
Peshitta NT (1905)
PesNT(1905)
[1]αγαπητοι μη παντι πνευματι πιστευετε αλλα δοκιμαζετε τα πνευματα ει εκ του θεου εστιν οτι πολλοι ψευδοπροφηται εξεληλυθασιν εις τον κοσμον [1]חביבי לא לכל רוחינ תהימנונ אלא הויתונ פרשׁינ רוחא אנ מנ אלהא איתיהינ מטל דסגיאא נביא דגלא נפקו בה בעלמא
[2]εν τουτω γινωσκετε το πνευμα του θεου παν πνευμα ο ομολογει ιησουν χριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του θεου εστιν [2]בהדא מתידעא רוחה דאלהא כל רוחא דמודינ דישׁוע משׁיחא אתא בבסר מנ אלהא הי
[3]και παν πνευμα ο μη ομολογει τον ιησουν χριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του θεου ουκ εστιν και τουτο εστιν το του αντιχριστου ο ακηκοατε οτι ερχεται και νυν εν τω κοσμω εστιν ηδη [3]וכל רוחא דלא מודיא דישׁוע אתא בבסר ליתיה מנ אלהא אלא הדא מנ משׁיחא הי דגלא הו דשׁמעתונ דאתא והשׁא בעלמא איתוהי מנ כדו
[4]υμεις εκ του θεου εστε τεκνια και νενικηκατε αυτους οτι μειζων εστιν ο εν υμιν η ο εν τω κοσμω [4]אנתונ דינ מנ אלהא איתיכונ בניא וזכיתונ אנונ מטל דרב הו דבכונ מנ הו דבעלמא
[5]αυτοι εκ του κοσμου εισιν δια τουτο εκ του κοσμου λαλουσιν και ο κοσμος αυτων ακουει [5]והלינ מנ עלמא אנונ מטל הנא מנ עלמא ממללינ ועלמא להונ שׁמע
[6]ημεις εκ του θεου εσμεν ο γινωσκων τον θεον ακουει ημων ος ουκ εστιν εκ του θεου ουκ ακουει ημων εκ τουτου γινωσκομεν το πνευμα της αληθειας και το πνευμα της πλανης [6]חננ דינ מנ אלהא חננ והו דידע לאלהא שׁמע לנ והו דלא איתוהי מנ אלהא לא שׁמע לנ בה בהדא מסתכליננ לרוחא דשׁררא ולרוחא דמטעינותא
[7]αγαπητοι αγαπωμεν αλληλους οτι η αγαπη εκ του θεου εστιν και πας ο αγαπων εκ του θεου γεγεννηται και γινωσκει τον θεον [7]חביבי נחב חד לחד מטל דחובא מנ אלהא הו וכל מנ דמחב מנ אלהא יליד וידע לאלהא
[8]ο μη αγαπων ουκ εγνω τον θεον οτι ο θεος αγαπη εστιν [8]מטל דאלהא חובא הו וכל דלא מחב לא ידע לאלהא
[9]εν τουτω εφανερωθη η αγαπη του θεου εν ημιν οτι τον υιον αυτου τον μονογενη απεσταλκεν ο θεος εις τον κοσμον ινα ζησωμεν δι αυτου [9]בהדא אתידע חובה דאלהא דלותנ דלברה יחידיא שׁדר אלהא לעלמא דנחא באידה
[10]εν τουτω εστιν η αγαπη ουχ οτι ημεις ηγαπησαμεν τον θεον αλλ οτι αυτος ηγαπησεν ημας και απεστειλεν τον υιον αυτου ιλασμον περι των αμαρτιων ημων [10]בהנא איתוהי חובא לא הוא דחננ אחבנ לאלהא אלא הו אחבנ ושׁדר לברה חוסיא על אפי חטהינ
[11]αγαπητοι ει ουτως ο θεος ηγαπησεν ημας και ημεις οφειλομεν αλληλους αγαπαν [11]חביבי אנ הכנא אחבנ אלהא אפ חננ חיביננ חד לחד למחבו
[12]θεον ουδεις πωποτε τεθεαται εαν αγαπωμεν αλληλους ο θεος εν ημιν μενει και η αγαπη αυτου τετελειωμενη εστιν εν ημιν [12]לאלהא ממתומ אנשׁ לא חזיהי אנ דינ נחב חד לחד אלהא בנ מקוא וחובה משׁתמלא בנ
[13]εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω μενομεν και αυτος εν ημιν οτι εκ του πνευματος αυτου δεδωκεν ημιν [13]ובהדא ידעיננ דבה מקויננ והו מקוא בנ דמנ רוחה יהב לנ
[14]και ημεις τεθεαμεθα και μαρτυρουμεν οτι ο πατηρ απεσταλκεν τον υιον σωτηρα του κοσμου [14]וחננ חזינ ומסהדיננ דאבא שׁדר לברה פרוקא לעלמא
[15]ος αν ομολογηση οτι ιησους εστιν ο υιος του θεου ο θεος εν αυτω μενει και αυτος εν τω θεω [15]כל דמודא בישׁוע דהויו ברה דאלהא אלהא בה מקוא והו מקוא באלהא
[16]και ημεις εγνωκαμεν και πεπιστευκαμεν την αγαπην ην εχει ο θεος εν ημιν ο θεος αγαπη εστιν και ο μενων εν τη αγαπη εν τω θεω μενει και ο θεος εν αυτω [16]וחננ הימננ וידענ חובא דאית לה לאלהא צאדינ אלהא גיר חובא הו וכל דמקוא בחובא באלהא מקוא
[17]εν τουτω τετελειωται η αγαπη μεθ ημων ινα παρρησιαν εχωμεν εν τη ημερα της κρισεως οτι καθως εκεινος εστιν και ημεις εσμεν εν τω κοσμω τουτω [17]ובהדא משׁתלמ חובה עמנ דגליות אפא תהוא לנ ביומא דדינא מטל דאיכ דהוא הו הכנא אפ חננ איתינ בהנא עלמא
[18]φοβος ουκ εστιν εν τη αγαπη αλλ η τελεια αγαπη εξω βαλλει τον φοβον οτι ο φοβος κολασιν εχει ο δε φοβουμενος ου τετελειωται εν τη αγαπη [18]דחלתא בחובא לית אלא חובא משׁמליא לבר שׁדא לה לדחלתא מטל דדחלתא בקנטא איתיה הו דינ דדחל לא משׁמלי בחובא
[19]ημεις αγαπωμεν αυτον οτι αυτος πρωτος ηγαπησεν ημας [19]חננ הכיל נחב לאלהא מטל דהו קדמית אחבנ
[20]εαν τις ειπη οτι αγαπω τον θεον και τον αδελφον αυτου μιση ψευστης εστιν ο γαρ μη αγαπων τον αδελφον αυτου ον εωρακεν τον θεον ον ουχ εωρακεν πως δυναται αγαπαν [20]אנ דינ אנשׁ נאמר דמחב אנא לאלהא ולאחוהי סנא דגלא הו הו גיר דלאחוהי דמתחזא לא מחב לאלהא הו דלא מתחזא איכנא משׁכח דנחב
[21]και ταυτην την εντολην εχομεν απ αυτου ινα ο αγαπων τον θεον αγαπα και τον αδελφον αυτου [21]והנא פוקדנא קבלנ מנה דכל דמחב לאלהא נחב אפ לאחוהי
Author: Stephanus (1550), with variants of Scrivener (1894)
Source: unbound.biola.edu
Top