|
[1]Dicite fratribus vestris: Populus meus; et sorori vestræ: Misericordiam consecuta.
[2]Judicate matrem vestram, judicate, quoniam ipsa non uxor mea, et ego non vir ejus. Auferat fornicationes suas a facie sua, et adulteria sua de medio uberum suorum;
[3]ne forte expoliem eam nudam, et statuam eam secundum diem nativitatis suæ, et ponam eam quasi solitudinem, et statuam eam velut terram inviam, et interficiam eam siti.
[4]Et filiorum illius non miserebor, quoniam filii fornicationum sunt.
[5]Quia fornicata est mater eorum, confusa est quæ concepit eos; quia dixit: Vadam post amatores meos, qui dant panes mihi, et aquas meas, lanam meam, et linum meum, oleum meum, et potum meum.
[6]Propter hoc ecce ego sepiam viam tuam spinis, et sepiam eam maceria, et semitas suas non inveniet.
[7]Et sequetur amatores suos, et non apprehendet eos; et quæret eos, et non inveniet: et dicet: Vadam, et revertar ad virum meum priorem, quia bene mihi erat tunc magis quam nunc.
[8]Et hæc nescivit, quia ego dedi ei frumentum, et vinum, et oleum, et argentum multiplicavi ei, et aurum, quæ fecerunt Baal.
[9]Idcirco convertar, et sumam frumentum meum in tempore suo, et vinum meum in tempore suo. Et liberabo lanam meam et linum meum, quæ operiebant ignominiam ejus.
[10]Et nunc revelabo stultitiam ejus in oculis amatorum ejus; et vir non eruet eam de manu mea;
[11]et cessare faciam omne gaudium ejus, solemnitatem ejus, neomeniam ejus, sabbatum ejus, et omnia festa tempora ejus.
[12]Et corrumpam vineam ejus, et ficum ejus, de quibus dixit: Mercedes hæ meæ sunt, quas dederunt mihi amatores mei; et ponam eam in saltum, et comedet eam bestia agri.
[13]Et visitabo super eam dies Baalim, quibus accendebat incensum, et ornabatur in aure sua, et monili suo. Et ibat post amatores suos, et mei obliviscebatur, dicit Dominus.
[14]Propter hoc ecce ego lactabo eam, et ducam eam in solitudinem, et loquar ad cor ejus.
[15]Et dabo ei vinitores ejus ex eodem loco, et vallem Achor, ad aperiendam spem; et canet ibi juxta dies juventutis suæ, et juxta dies ascensionis suæ de terra Ægypti.
[16]Et erit in die illa, ait Dominus: vocabit me, Vir meus, et non vocabit me ultra Baali.
[17]Et auferam nomina Baalim de ore ejus, et non recordabitur ultra nominis eorum.
[18]Et percutiam cum eis fœdus in die illa, cum bestia agri, et cum volucre cæli, et cum reptili terræ; et arcum, et gladium, et bellum conteram de terra, et dormire eos faciam fiducialiter.
[19]Et sponsabo te mihi in sempiternum; et sponsabo te mihi in justitia, et judicio, et in misericordia, et in miserationibus.
[20]Et sponsabo te mihi in fide; et scies quia ego Dominus.
[21]Et erit in die illa: exaudiam, dicit Dominus, exaudiam cælos, et illi exaudient terram.
[22]Et terra exaudiet triticum, et vinum, et oleum, et hæc exaudient Jezrahel.
[23]Et seminabo eam mihi in terra, et miserebor ejus quæ fuit Absque misericordia.
[24]Et dicam Non populo meo: Populus meus es tu; et ipse dicet: Deus meus es tu.
|