[1]Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania?[2]Astiterunt reges terræ, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus Christum ejus.[3]Dirumpamus vincula eorum, et projiciamus a nobis jugum ipsorum.[4]Qui habitat in cælis irridebit eos, et Dominus subsannabit eos.[5]Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.[6]Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion, montem sanctum ejus, prædicans præceptum ejus.[7]Dominus dixit ad me: Filius meus es tu; ego hodie genui te.[8]Postula a me, et dabo tibi gentes hæreditatem tuam, et possessionem tuam terminos terræ.[9]Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.[10]Et nunc, reges, intelligite; erudimini, qui judicatis terram.[11]Servite Domino in timore, et exsultate ei cum tremore.[12]Apprehendite disciplinam, nequando irascatur Dominus, et pereatis de via justa.[13]Cum exarserit in brevi ira ejus, beati omnes qui confidunt in eo.