[1]Laus cantici David. Qui habitat in adjutorio Altissimi, in protectione Dei cæli commorabitur.[2]Dicet Domino: Susceptor meus es tu et refugium meum; Deus meus, sperabo in eum.[3]Quoniam ipse liberavit me de laqueo venantium, et a verbo aspero.[4]Scapulis suis obumbrabit tibi, et sub pennis ejus sperabis.[5]Scuto circumdabit te veritas ejus: non timebis a timore nocturno;[6]a sagitta volante in die, a negotio perambulante in tenebris, ab incursu, et dæmonio meridiano.[7]Cadent a latere tuo mille, et decem millia a dextris tuis; ad te autem non appropinquabit.[8]Verumtamen oculis tuis considerabis et retributionem peccatorum videbis.[9]Quoniam tu es, Domine, spes mea; Altissimum posuisti refugium tuum.[10]Non accedet ad te malum, et flagellum non appropinquabit tabernaculo tuo.[11]Quoniam angelis suis mandavit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis.[12]In manibus portabunt te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.[13]Super aspidem et basiliscum ambulabis, et conculcabis leonem et draconem.[14]Quoniam in me speravit, liberabo eum; protegam eum, quoniam cognovit nomen meum.[15]Clamabit ad me, et ego exaudiam eum; cum ipso sum in tribulatione; eripiam eum, et glorificabo eum.[16]Longitudine dierum replebo eum, et ostendam illi salutare meum.