|
[1]Judex sapiens judicabit populum suum, et principatus sensati stabilis erit.
[2]Secundum judicem populi, sic et ministri ejus: et qualis rector est civitatis, tales et inhabitantes in ea.
[3]Rex insipiens perdet populum suum: et civitates inhabitabuntur per sensum potentium.
[4]In manu Dei potestas terræ: et utilem rectorem suscitabit in tempus super illam.
[5]In manu Dei prosperitas hominis, et super faciem scribæ imponet honorem suum.
[6]Omnis injuriæ proximi ne memineris, et nihil agas in operibus injuriæ.
[7]Odibilis coram Deo est et hominibus superbia, et execrabilis omnis iniquitas gentium.
[8]Regnum a gente in gentem transfertur propter injustitias, et injurias, et contumelias, et diversos dolos.
[9]Avaro autem nihil est scelestius. Quid superbit terra et cinis?
[10]Nihil est iniquius quam amare pecuniam: hic enim et animam suam venalem habet, quoniam in vita sua projecit intima sua.
[11]Omnis potentatus brevis vita; languor prolixior gravat medicum.
[12]Brevem languorem præcidit medicus: sic et rex hodie est, et cras morietur.
[13]Cum enim morietur homo, hæreditabit serpentes, et bestias, et vermes.
[14]Initium superbiæ hominis apostatare a Deo:
[15]quoniam ab eo qui fecit illum recessit cor ejus, quoniam initium omnis peccati est superbia. Qui tenuerit illam adimplebitur maledictis, et subvertet eum in finem.
[16]Propterea exhonoravit Dominus conventus malorum, et destruxit eos usque in finem.
[17]Sedes ducum superborum destruxit Deus, et sedere fecit mites pro eis.
[18]Radices gentium superbarum arefecit Deus, et plantavit humiles ex ipsis gentibus.
[19]Terras gentium evertit Dominus, et perdidit eas usque ad fundamentum.
[20]Arefecit ex ipsis, et disperdidit eos, et cessare fecit memoriam eorum a terra.
[21]Memoria superborum perdidit Deus, et reliquit memoriam humilium sensu.
[22]Non est creata hominibus superbia, neque iracundia nationi mulierum.
[23]Semen hominum honorabitur hoc, quod timet Deum: semen autem hoc exhonorabitur, quod præterit mandata Domini.
[24]In medio fratrum rector illorum in honore: et qui timent Dominum erunt in oculis illius.
[25]Gloria divitum, honoratorum, et pauperum, timor Dei est.
[26]Noli despicere hominem justum pauperem, et noli magnificare virum peccatorem divitem.
[27]Magnus, et judex, et potens est in honore: et non est major illo qui timet Deum.
[28]Servo sensato liberi servient: et vir prudens et disciplinatus non murmurabit correptus, et inscius non honorabitur.
[29]Noli extollere te in faciendo opere tuo, et noli cunctari in tempore angustiæ.
[30]Melior est qui operatur et abundat in omnibus, quam qui gloriatur et eget pane.
[31]Fili, in mansuetudine serva animam tuam, et da illi honorem secundum meritum suum.
[32]Peccantem in animam suam quis justificabit? et quis honorificabit exhonorantem animam suam?
[33]Pauper gloriatur per disciplinam et timorem suum: et est homo qui honorificatur propter substantiam suam.
[34]Qui autem gloriatur in paupertate, quanto magis in substantia ! et qui gloriatur in substantia, paupertatem vereatur.
|