|
[1]Post hæc surrexit Nathan, propheta in diebus David.
[2]Et quasi adeps separatus a carne, sic David a filiis Israël.
[3]Cum leonibus lusit quasi cum agnis, et in ursis similiter fecit sicut in agnis ovium, in juventute sua.
[4]Numquid non occidit gigantem, et abstulit opprobrium de gente?
[5]In tollendo manum, saxo fundæ dejecit exsultationem Goliæ:
[6]nam invocavit Dominum omnipotentem, et dedit in dextera ejus tollere hominem fortem in bello, et exaltare cornu gentis suæ.
[7]Sic in decem millibus glorificavit eum: et laudavit eum in benedictionibus Domini, in offerendo illi coronam gloriæ:
[8]contrivit enim inimicos undique, et extirpavit Philisthiim contrarios usque in hodiernum diem: contrivit cornu ipsorum usque in æternum.
[9]In omni opere dedit confessionem Sancto, et Excelso in verbo gloriæ.
[10]De omni corde suo laudavit Dominum: et dilexit Deum, qui fecit illum, et dedit illi contra inimicos potentiam:
[11]et stare fecit cantores contra altare, et in sono eorum dulces fecit modos.
[12]Et dedit in celebrationibus decus, et ornavit tempora usque ad consummationem vitæ, ut laudarent nomen sanctum Domini, et amplificarent mane Dei sanctitatem.
[13]Dominus purgavit peccata ipsius, et exaltavit in æternum cornu ejus: et dedit illi testamentum regni, et sedem gloriæ in Israël.
[14]Post ipsum surrexit filius sensatus, et propter illum dejecit omnem potentiam inimicorum.
[15]Salomon imperavit in diebus pacis, cui subjecit Deus omnes hostes, ut conderet domum in nomine suo, et pararet sanctitatem in sempiternum. Quemadmodum eruditus es in juventute tua,
[16]et impletus es, quasi flumen, sapientia, et terram retexit anima tua.
[17]Et replesti in comparationibus ænigmata: ad insulas longe divulgatum est nomen tuum, et dilectus es in pace tua.
[18]In cantilenis, et proverbiis, et comparationibus, et interpretationibus, miratæ sunt terræ:
[19]et in nomine Domini Dei, cui est cognomen Deus Israël.
[20]Collegisti quasi auricalcum aurum, et ut plumbum complesti argentum:
[21]et inclinasti femora tua mulieribus: potestatem habuisti in corpore tuo.
[22]Dedisti maculam in gloria tua, et profanasti semen tuum, inducere iracundiam ad liberos tuos, et incitari stultitiam tuam:
[23]ut faceres imperium bipartitum, et ex Ephraim imperare imperium durum.
[24]Deus autem non derelinquet misericordiam suam: et non corrumpet, nec delebit opera sua, neque perdet a stirpe nepotes electi sui, et semen ejus qui diligit Dominum non corrumpet.
[25]Dedit autem reliquum Jacob, et David de ipsa stirpe.
[26]Et finem habuit Salomon cum patribus suis.
[27]Et dereliquit post se de semine suo, gentis stultitiam,
[28]et imminutum a prudentia, Roboam, qui avertit gentem consilio suo:
[29]et Jeroboam filium Nabat, qui peccare fecit Israël, et dedit viam peccandi Ephraim: et plurima redundaverunt peccata ipsorum.
[30]Valde averterunt illos a terra sua.
[31]Et quæsivit omnes nequitias, usque dum perveniret ad illos defensio, et ab omnibus peccatis liberavit eos.
|