|
[1]Sic nos existimet homo ut ministros Christi, et dispensatores mysteriorum Dei.
[2]Hic jam quæritur inter dispensatores ut fidelis quis inveniatur.
[3]Mihi autem pro minimo est ut a vobis judicer, aut ab humano die: sed neque meipsum judico.
[4]Nihil enim mihi conscius sum, sed non in hoc justificatus sum: qui autem judicat me, Dominus est.
[5]Itaque nolite ante tempus judicare, quoadusque veniat Dominus: qui et illuminabit abscondita tenebrarum, et manifestabit consilia cordium: et tunc laus erit unicuique a Deo.
[6]Hæc autem, fratres, transfiguravi in me et Apollo, propter vos: ut in nobis discatis, ne supra quam scriptum est, unus adversus alterum infletur pro alio.
[7]Quis enim te discernit? quid autem habes quod non accepisti? si autem accepisti, quid gloriaris quasi non acceperis?
[8]Jam saturati estis, jam divites facti estis: sine nobis regnatis: et utinam regnetis, ut et nos vobiscum regnemus.
[9]Puto enim quod Deus nos Apostolos novissimos ostendit, tamquam morti destinatos: quia spectaculum facti sumus mundo, et angelis, et hominibus.
[10]Nos stulti propter Christum, vos autem prudentes in Christo: nos infirmi, vos autem fortes: vos nobiles, nos autem ignobiles.
[11]Usque in hanc horam et esurimus, et sitimus, et nudi sumus, et colaphis cædimur, et instabiles sumus,
[12]et laboramus operantes manibus nostris: maledicimur, et benedicimus: persecutionem patimur, et sustinemus:
[13]blasphemamur, et obsecramus: tamquam purgamenta hujus mundi facti sumus, omnium peripsema usque adhuc.
[14]Non ut confundam vos, hæc scribo, sed ut filios meos carissimos moneo.
[15]Nam si decem millia pædagogorum habeatis in Christo, sed non multos patres. Nam in Christo Jesu per Evangelium ego vos genui.
[16]Rogo ergo vos, imitatores mei estote, sicut et ego Christi.
[17]Ideo misi ad vos Timotheum, qui est filius meus carissimus, et fidelis in Domino: qui vos commonefaciet vias meas, quæ sunt in Christo Jesu, sicut ubique in omni ecclesia doceo.
[18]Tamquam non venturus sim ad vos, sic inflati sunt quidam.
[19]Veniam autem ad vos cito, si Dominus voluerit: et cognoscam non sermonem eorum qui inflati sunt, sed virtutem.
[20]Non enim in sermone est regnum Dei, sed in virtute.
[21]Quid vultis? in virga veniam ad vos, an in caritate, et spiritu mansuetudinis?
|