|
[1]In diebus illis surrexit Mathathias filius Joannis filii Simeonis, sacerdos ex filiis Joarib, ab Jerusalem, et consedit in monte Modin:
[2]et habebat filios quinque, Joannem, qui cognominabatur Gaddis:
[3]et Simonem, qui cognominabatur Thasi:
[4]et Judam, qui vocabatur Machabæus:
[5]et Eleazarum, qui cognominabatur Abaron: et Jonathan, qui cognominabatur Apphus:
[6]hi viderunt mala, quæ fiebant in populo Juda, et in Jerusalem.
[7]Et dixit Mathathias: Væ mihi ! ut quid natus sum videre contritionem populi mei, et contritionem civitatis sanctæ, et sedere illic, cum datur in manibus inimicorum?
[8]Sancta in manu extraneorum facta sunt: templum ejus sicut homo ignobilis.
[9]Vasa gloriæ ejus captiva abducta sunt: trucidati sunt senes ejus in plateis, et juvenes ejus ceciderunt in gladio inimicorum.
[10]Quæ gens non hæreditavit regnum ejus et non obtinuit spolia ejus?
[11]Omnis compositio ejus ablata est. Quæ erat libera, facta est ancilla.
[12]Et ecce sancta nostra, et pulchritudo nostra, et claritas nostra desolata est, et coinquinaverunt ea gentes.
[13]Quo ergo nobis adhuc vivere?
[14]Et scidit vestimenta sua Mathathias, et filii ejus: et operuerunt se ciliciis, et planxerunt valde.
[15]Et venerunt illuc qui missi erant a rege Antiocho, ut cogerent eos, qui confugerant in civitatem Modin, immolare, et accendere thura, et a lege Dei discedere.
[16]Et multi de populo Israël consentientes accesserunt ad eos: sed Mathathias et filii ejus constanter steterunt.
[17]Et respondentes qui missi erant ab Antiocho, dixerunt Mathathiæ: Princeps, et clarissimus et magnus es in hac civitate, et ornatus filiis et fratribus:
[18]ergo accede prior, et fac jussum regis, sicut fecerunt omnes gentes, et viri Juda, et qui remanserunt in Jerusalem: et eris tu, et filii tui, inter amicos regis, et amplificatus auro, et argento, et muneribus multis.
[19]Et respondit Mathathias, et dixit magna voce: Etsi omnes gentes regi Antiocho obediunt, ut discedat unusquisque a servitute legis patrum suorum, et consentiat mandatis ejus:
[20]ego et filii mei, et fratres mei, obediemus legi patrum nostrorum:
[21]propitius sit nobis Deus: non est nobis utile relinquere legem, et justitias Dei:
[22]non audiemus verba regis Antiochi, nec sacrificabimus transgredientes legis nostræ mandata, ut eamus altera via.
[23]Et ut cessavit loqui verba hæc, accessit quidam Judæus in omnium oculis sacrificare idolis super aram in civitate Modin, secundum jussum regis:
[24]et vidit Mathathias, et doluit, et contremuerunt renes ejus, et accensus est furor ejus secundum judicium legis, et insiliens trucidavit eum super aram:
[25]sed et virum, quem rex Antiochus miserat, qui cogebat immolare, occidit in ipso tempore, et aram destruxit:
[26]et zelatus est legem, sicut fecit Phinees Zamri filio Salomi.
[27]Et exclamavit Mathathias voce magna in civitate, dicens: Omnis qui zelum habet legis, statuens testamentum, exeat post me.
[28]Et fugit ipse, et filii ejus in montes, et reliquerunt quæcumque habebant in civitate.
[29]Tunc descenderunt multi quærentes judicium, et justitiam, in desertum:
[30]et sederunt ibi ipsi, et filii eorum, et mulieres eorum, et pecora eorum: quoniam inundaverunt super eos mala.
[31]Et renuntiatum est viris regis, et exercitui qui erat in Jerusalem civitate David, quoniam discessissent viri quidam, qui dissipaverunt mandatum regis, in loca occulta in deserto, et abiissent post illos multi.
[32]Et statim perrexerunt ad eos, et constituerunt adversus eos prælium in die sabbatorum,
[33]et dixerunt ad eos: Resistitis et nunc adhuc? exite, et facite secundum verbum regis Antiochi, et vivetis.
[34]Et dixerunt: Non exibimus, neque faciemus verbum regis, ut polluamus diem sabbatorum.
[35]Et concitaverunt adversus eos prælium.
[36]Et non responderunt eis, nec lapidem miserunt in eos, nec oppilaverunt loca occulta,
[37]dicentes: Moriamur omnes in simplicitate nostra: et testes erunt super nos cælum et terra, quod injuste perditis nos.
[38]Et intulerunt illis bellum sabbatis: et mortui sunt ipsi, et uxores eorum, et filii eorum, et pecora eorum usque ad mille animas hominum.
[39]Et cognovit Mathathias et amici ejus, et luctum habuerunt super eos valde.
[40]Et dixit vir proximo suo: Si omnes fecerimus sicut fratres nostri fecerunt, et non pugnaverimus adversus gentes pro animabus nostris et justificationibus nostris, nunc citius disperdent nos a terra.
[41]Et cogitaverunt in die illa, dicentes: Omnis homo, quicumque venerit ad nos in bello die sabbatorum, pugnemus adversus eum: et non moriemur omnes, sicut mortui sunt fratres nostri in occultis.
[42]Tunc congregata est ad eos synagoga Assidæorum fortis viribus ex Israël, omnis voluntarius in lege:
[43]et omnes, qui fugiebant a malis, additi sunt ad eos, et facti sunt illis ad firmamentum.
[44]Et collegerunt exercitum, et percusserunt peccatores in ira sua, et viros iniquos in indignatione sua: et ceteri fugerunt ad nationes, ut evaderent.
[45]Et circuivit Mathathias et amici ejus, et destruxerunt aras:
[46]et circumciderunt pueros incircumcisos quotquot invenerunt in finibus Israël: et in fortitudine.
[47]Et persecuti sunt filios superbiæ, et prosperatum est opus in manibus eorum:
[48]et obtinuerunt legem de manibus gentium, et de manibus regum, et non dederant cornu peccatori.
[49]Et appropinquaverunt dies Mathathiæ moriendi, et dixit filiis suis: Nunc confortata est superbia, et castigatio, et tempus eversionis, et ira indignationis.
[50]Nunc ergo, o filii, æmulatores estote legis, et date animas vestras pro testamento patrum vestrorum,
[51]et mementote operum patrum, quæ fecerunt in generationibus suis: et accipietis gloriam magnam, et nomen æternum.
[52]Abraham nonne in tentatione inventus est fidelis, et reputatum est ei ad justitiam?
[53]Joseph in tempore angustiæ suæ custodivit mandatum, et factus est dominus Ægypti.
[54]Phinees pater noster, zelando zelum Dei, accepit testamentum sacerdotii æterni.
[55]Jesus dum implevit verbum, factus est dux in Israël.
[56]Caleb dum testificatur in ecclesia, accepit hæreditatem.
[57]David in sua misericordia consecutus est sedem regni in sæcula.
[58]Elias, dum zelat zelum legis, receptus est in cælum.
[59]Ananias et Azarias et Misaël credentes, liberati sunt de flamma.
[60]Daniel in sua simplicitate liberatus est de ore leonum.
[61]Et ita cogitate per generationem et generationem: quia omnes qui sperant in eum, non infirmantur.
[62]Et a verbis viri peccatoris ne timueritis, quia gloria ejus stercus et vermis est:
[63]hodie extollitur, et cras non invenietur: quia conversus est in terram suam, et cogitatio ejus periit.
[64]Vos ergo filii, confortamini, et viriliter agite in lege: quia in ipsa gloriosi eritis.
[65]Et ecce Simon frater vester, scio quod vir consilii est: ipsum audite semper, et ipse erit vobis pater.
[66]Et Judas Machabæus, fortis viribus a juventute sua, sit vobis princeps militiæ, et ipse aget bellum populi.
[67]Et adducetis ad vos omnes factores legis: et vindicate vindictam populi vestri.
[68]Retribuite retributionem gentibus, et intendite in præceptum legis.
[69]Et benedixit eos, et appositus est ad patres suos.
[70]Et defunctus est anno centesimo et quadragesimo sexto: et sepultus est a filiis suis in sepulchris patrum suorum in Modin, et planxerunt eum omnis Israël planctu magno.
|