«
Greek Textus Receptus (1550/1894)
TR GNT
Peshitta NT (1905)
PesNT(1905)
[1]παρακαλω ουν πρωτον παντων ποιεισθαι δεησεις προσευχας εντευξεις ευχαριστιας υπερ παντων ανθρωπων [1]בעא אנא הכיל מנכ דמנ קדמ כלמדמ בעותא תהוא מקרב לאלהא וצלותא ותחננתא ותודיתא חלפ כלהונ בנינשׁא
[2]υπερ βασιλεων και παντων των εν υπεροχη οντων ινα ηρεμον και ησυχιον βιον διαγωμεν εν παση ευσεβεια και σεμνοτητι [2]חלפ מלכא ורורבנא דעומרא שׁליא וניחא נעמר בכלה דחלת אלהא ודכיותא
[3]τουτο γαρ καλον και αποδεκτον ενωπιον του σωτηρος ημων θεου [3]הדא גיר שׁפירא ומקבלא קדמ אלהא מחיננ
[4]ος παντας ανθρωπους θελει σωθηναι και εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν [4]הו דצבא דכלהונ בנינשׁא נחונ ונתפנונ לידעתא דשׁררא
[5]εις γαρ θεος εις και μεσιτης θεου και ανθρωπων ανθρωπος χριστος ιησους [5]חד הו גיר אלהא וחד הו מצעיא דאלהא ודבנינשׁא ברנשׁא ישׁוע משׁיחא
[6]ο δους εαυτον αντιλυτρον υπερ παντων το μαρτυριον καιροις ιδιοις [6]הו דיהב נפשׁה פורקנא חלפ כל אנשׁ סהדותא דאתת בזבנה
[7]εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος αληθειαν λεγω εν χριστω ου ψευδομαι διδασκαλος εθνων εν πιστει και αληθεια [7]הי דאנא אתסימת כרוזה ושׁליחה קושׁתא אמר אנא ולא מדגל אנא דהוית מלפנא דעממא בהימנותא דשׁררא
[8]βουλομαι ουν προσευχεσθαι τους ανδρας εν παντι τοπω επαιροντας οσιους χειρας χωρις οργης και διαλογισμου [8]צבא אנא הכיל דהוו מצלינ גברא בכל דוכא כד מרימינ אידיהונ דכיאית דלא רוגזא ודלא מחשׁבתא
[9]ωσαυτως και τας γυναικας εν καταστολη κοσμιω μετα αιδους και σωφροσυνης κοσμειν εαυτας μη εν πλεγμασιν η χρυσω η μαργαριταις η ιματισμω πολυτελει [9]הכנא אפ נשׁא באסכמא נכפא דלבושׁא בתחמצתא ובנכפותא נהוא תצביתהינ לא בגדולא ובדהבא או במרגניתא או בנחתא שׁפירא
[10]αλλ ο πρεπει γυναιξιν επαγγελλομεναις θεοσεβειαν δι εργων αγαθων [10]אלא בעבדא טבא איכנא דיאא לנשׁא דמשׁתודינ דחלת אלהא
[11]γυνη εν ησυχια μανθανετω εν παση υποταγη [11]אנתתא בשׁליא הות ילפא בכל שׁועבד
[12]γυναικι δε διδασκειν ουκ επιτρεπω ουδε αυθεντειν ανδρος αλλ ειναι εν ησυχια [12]לאנתתא גיר למלפו לא מפס אנא ולא לממרחו על גברא אלא תהוא בשׁליא
[13]αδαμ γαρ πρωτος επλασθη ειτα ευα [13]אדמ גיר אתגבל לוקדמ והידינ חוא
[14]και αδαμ ουκ ηπατηθη η δε γυνη απατηθεισα εν παραβασει γεγονεν [14]ואדמ לא טעא אנתתא דינ טעת ועברת על פוקדנא
[15]σωθησεται δε δια της τεκνογονιας εαν μεινωσιν εν πιστει και αγαπη και αγιασμω μετα σωφροσυνης [15]חיא דינ ביד ילדיה אנ נקוונ בהימנותא ובחובא ובקדישׁותא ובנכפותא
Author: Stephanus (1550), with variants of Scrivener (1894)
Source: unbound.biola.edu
Top