«
Greek Textus Receptus (1550/1894)
TR GNT
Peshitta NT (1905)
PesNT(1905)
[1]αρχομεθα παλιν εαυτους συνιστανειν {VAR1: ει } {VAR2: η } μη χρηζομεν ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμων συστατικων [1]משׁריננ לנ תוב מנ דרישׁ דנחויכונ מנא חננ או דלמא סניקיננ איכ אחרנא דאגרתא דפוקדא נתכתבנ לכונ עלינ או דאנתונ תכתבונ תפקדונ עלינ
[2]η επιστολη ημων υμεις εστε εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων [2]אגרתנ דינ דילנ אנתונ אנונ דכתיבא בלבנ וידיעא ומתקריא מנ כלנשׁ
[3]φανερουμενοι οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ημων εγγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιας σαρκιναις [3]ידעיתונ גיר דאגרתה אנתונ דמשׁיחא דאשׁתמשׁת מננ דכתיבא לא בדיותא אלא ברוחא דאלהא חיא לא בלוחא דכאפא אלא בלוחא דלבא דבסרא
[4]πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς τον θεον [4]תוכלנא דינ הכנא אית לנ במשׁיחא לות אלהא
[5]ουχ οτι ικανοι εσμεν αφ εαυτων λογισασθαι τι ως εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου [5]לו דחננ ספקיננ דנתרעא מדמ איכ דמנ נפשׁנ אלא חילנ מנ אלהא הו
[6]ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα αποκτεινει το δε πνευμα ζωοποιει [6]הו דאשׁוינ דנהוא משׁמשׁנא דדיתקא חדתא לא בכתבא אלא ברוחא כתבא גיר קטל רוחא דינ מחיא
[7]ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη εν λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην [7]אנ דינ תשׁמשׁתא דמותא בכתבא אתרשׁמת בכאפא והות בתשׁבוחתא איכנא דלא נשׁכחונ בני איסריל למחר בפרצופה דמושׁא מטל שׁובחא דפרצופה הו דאתבטל
[8]πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη [8]איכנא הכיל תשׁמשׁתא דרוחא לא יתיראית תהוא בשׁובחא
[9]ει γαρ η διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικαιοσυνης εν δοξη [9]אנ גיר לתשׁמשׁתא דחויבא הוא שׁובחא חד כמא תתיתר תשׁמשׁתא דזדיקותא בשׁובחא
[10]και γαρ ουδε δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερει ενεκεν της υπερβαλλουσης δοξης [10]איכ הו גיר דאפלא משׁבחא הי דאשׁתבחת בפוחמא דהנא שׁובחא מיתרא
[11]ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη [11]אנ גיר מדמ דאתבטל בשׁובחא הוא יתיראית אינא דמקוא בשׁובחא נהוא
[12]εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα [12]מטל דאית לנ הכיל הנא סברא יתיראית בגלא עינ מתדבריננ
[13]και ου καθαπερ μωσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον εαυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου [13]ולא איכ מושׁא דרמא הוא תחפיתא על אפוהי דלא נחורונ בני איסריל בשׁולמה דהו דמתבטל
[14]αλλ επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον ο τι εν χριστω καταργειται [14]אלא אתעורו במדעיהונ עדמא גיר ליומנא אמתי דדיתקא עתיקתא מתקריא הי הי תחפיתא קימא עליהונ ולא מתגליא דבמשׁיחא הו מתבטלא
[15]αλλ εως σημερον ηνικα αναγινωσκεται μωσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται [15]ועדמא ליומנא אמתי דמתקרא מושׁא תחפיתא על לבהונ רמיא
[16]ηνικα δ αν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειται το καλυμμα [16]ואמתי דאנשׁ מנהונ נתפנא לות מריא משׁתקלא מנה תחפיתא
[17]ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου εκει ελευθερια [17]מריא דינ הויו רוחא ואתר דרוחה דמריא חארותא הי
[18]ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος [18]חננ דינ כלנ באפא גליתא תשׁבוחתה דמריא איכ דבמחזיתא חזיננ ולה לדמותא משׁתחלפיננ מנ שׁובחא לשׁובחא איכ דמנ מריא רוחא
Author: Stephanus (1550), with variants of Scrivener (1894)
Source: unbound.biola.edu
Top