|
[1]αρχομεθα παλιν εαυτους συνιστανειν {VAR1: ει } {VAR2: η } μη χρηζομεν ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμων συστατικων |
[1]משׁריננ לנ תוב מנ דרישׁ דנחויכונ מנא חננ או דלמא סניקיננ איכ אחרנא דאגרתא דפוקדא נתכתבנ לכונ עלינ או דאנתונ תכתבונ תפקדונ עלינ |
[2]η επιστολη ημων υμεις εστε εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων |
[2]אגרתנ דינ דילנ אנתונ אנונ דכתיבא בלבנ וידיעא ומתקריא מנ כלנשׁ |
[3]φανερουμενοι οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ημων εγγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιας σαρκιναις |
[3]ידעיתונ גיר דאגרתה אנתונ דמשׁיחא דאשׁתמשׁת מננ דכתיבא לא בדיותא אלא ברוחא דאלהא חיא לא בלוחא דכאפא אלא בלוחא דלבא דבסרא |
[4]πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς τον θεον |
[4]תוכלנא דינ הכנא אית לנ במשׁיחא לות אלהא |
[5]ουχ οτι ικανοι εσμεν αφ εαυτων λογισασθαι τι ως εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου |
[5]לו דחננ ספקיננ דנתרעא מדמ איכ דמנ נפשׁנ אלא חילנ מנ אלהא הו |
[6]ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα αποκτεινει το δε πνευμα ζωοποιει |
[6]הו דאשׁוינ דנהוא משׁמשׁנא דדיתקא חדתא לא בכתבא אלא ברוחא כתבא גיר קטל רוחא דינ מחיא |
[7]ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη εν λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην |
[7]אנ דינ תשׁמשׁתא דמותא בכתבא אתרשׁמת בכאפא והות בתשׁבוחתא איכנא דלא נשׁכחונ בני איסריל למחר בפרצופה דמושׁא מטל שׁובחא דפרצופה הו דאתבטל |
[8]πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη |
[8]איכנא הכיל תשׁמשׁתא דרוחא לא יתיראית תהוא בשׁובחא |
[9]ει γαρ η διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικαιοσυνης εν δοξη |
[9]אנ גיר לתשׁמשׁתא דחויבא הוא שׁובחא חד כמא תתיתר תשׁמשׁתא דזדיקותא בשׁובחא |
[10]και γαρ ουδε δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερει ενεκεν της υπερβαλλουσης δοξης |
[10]איכ הו גיר דאפלא משׁבחא הי דאשׁתבחת בפוחמא דהנא שׁובחא מיתרא |
[11]ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη |
[11]אנ גיר מדמ דאתבטל בשׁובחא הוא יתיראית אינא דמקוא בשׁובחא נהוא |
[12]εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα |
[12]מטל דאית לנ הכיל הנא סברא יתיראית בגלא עינ מתדבריננ |
[13]και ου καθαπερ μωσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον εαυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου |
[13]ולא איכ מושׁא דרמא הוא תחפיתא על אפוהי דלא נחורונ בני איסריל בשׁולמה דהו דמתבטל |
[14]αλλ επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον ο τι εν χριστω καταργειται |
[14]אלא אתעורו במדעיהונ עדמא גיר ליומנא אמתי דדיתקא עתיקתא מתקריא הי הי תחפיתא קימא עליהונ ולא מתגליא דבמשׁיחא הו מתבטלא |
[15]αλλ εως σημερον ηνικα αναγινωσκεται μωσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται |
[15]ועדמא ליומנא אמתי דמתקרא מושׁא תחפיתא על לבהונ רמיא |
[16]ηνικα δ αν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειται το καλυμμα |
[16]ואמתי דאנשׁ מנהונ נתפנא לות מריא משׁתקלא מנה תחפיתא |
[17]ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου εκει ελευθερια |
[17]מריא דינ הויו רוחא ואתר דרוחה דמריא חארותא הי |
[18]ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος |
[18]חננ דינ כלנ באפא גליתא תשׁבוחתה דמריא איכ דבמחזיתא חזיננ ולה לדמותא משׁתחלפיננ מנ שׁובחא לשׁובחא איכ דמנ מריא רוחא |