|
|
| [1]συνεργουντες δε και παρακαλουμεν μη εις κενον την χαριν του θεου δεξασθαι υμας |
[1]Adjuvantes autem exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis. |
| [2]λεγει γαρ καιρω δεκτω επηκουσα σου και εν ημερα σωτηριας εβοηθησα σοι ιδου νυν καιρος ευπροσδεκτος ιδου νυν ημερα σωτηριας |
[2]Ait enim: Tempore accepto exaudivi te, et in die salutis adjuvi te. Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis. |
| [3]μηδεμιαν εν μηδενι διδοντες προσκοπην ινα μη μωμηθη η διακονια |
[3]Nemini dantes ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium nostrum: |
| [4]αλλ εν παντι συνιστανοντες συνισταντες εαυτους ως θεου διακονοι εν υπομονη πολλη εν θλιψεσιν εν αναγκαις εν στενοχωριαις |
[4]sed in omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis, |
| [5]εν πληγαις εν φυλακαις εν ακαταστασιαις εν κοποις εν αγρυπνιαις εν νηστειαις |
[5]in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in vigiliis, in jejuniis, |
| [6]εν αγνοτητι εν γνωσει εν μακροθυμια εν χρηστοτητι εν πνευματι αγιω εν αγαπη ανυποκριτω |
[6]in castitate, in scientia, in longanimitate, in suavitate, in Spiritu Sancto, in caritate non ficta, |
| [7]εν λογω αληθειας εν δυναμει θεου δια των οπλων της δικαιοσυνης των δεξιων και αριστερων |
[7]in verbo veritatis, in virtute Dei, per arma justitiæ a dextris et a sinistris, |
| [8]δια δοξης και ατιμιας δια δυσφημιας και ευφημιας ως πλανοι και αληθεις |
[8]per gloriam, et ignobilitatem, per infamiam, et bonam famam: ut seductores, et veraces, sicut qui ignoti, et cogniti: |
| [9]ως αγνοουμενοι και επιγινωσκομενοι ως αποθνησκοντες και ιδου ζωμεν ως παιδευομενοι και μη θανατουμενοι |
[9]quasi morientes, et ecce vivimus: ut castigati, et non mortificati: |
| [10]ως λυπουμενοι αει δε χαιροντες ως πτωχοι πολλους δε πλουτιζοντες ως μηδεν εχοντες και παντα κατεχοντες |
[10]quasi tristes, semper autem gaudentes: sicut egentes, multos autem locupletantes: tamquam nihil habentes, et omnia possidentes. |
| [11]το στομα ημων ανεωγεν προς υμας κορινθιοι η καρδια ημων πεπλατυνται |
[11]Os nostrum patet ad vos, o Corinthii; cor nostrum dilatatum est. |
| [12]ου στενοχωρεισθε εν ημιν στενοχωρεισθε δε εν τοις σπλαγχνοις υμων |
[12]Non angustiamini in nobis: angustiamini autem in visceribus vestris: |
| [13]την δε αυτην αντιμισθιαν ως τεκνοις λεγω πλατυνθητε και υμεις |
[13]eamdem autem habentes renumerationem, tamquam filiis dico, dilatamini et vos. |
| [14]μη γινεσθε ετεροζυγουντες απιστοις τις γαρ μετοχη δικαιοσυνη και ανομια η τις κοινωνια φωτι προς σκοτος |
[14]Nolite jugum ducere cum infidelibus. Quæ enim participatio justitiæ cum iniquitate? aut quæ societas luci ad tenebras? |
| [15]τις δε συμφωνησις χριστου προς βελιαρ η τις μερις πιστω μετα απιστου |
[15]quæ autem conventio Christi ad Belial? aut quæ pars fideli cum infideli? |
| [16]τις δε συγκαταθεσις ναω θεου μετα ειδωλων ημεις γαρ ναος θεου εσμεν ζωντος καθως ειπεν ο θεος οτι ενοικησω εν αυτοις και εμπεριπατησω και εσομαι αυτων θεος και αυτοι εσονται μου λαος |
[16]qui autem consensus templo Dei cum idolis? vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quoniam inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus. |
| [17]διο εξελθατε εκ μεσου αυτων και αφορισθητε λεγει κυριος και ακαθαρτου μη απτεσθε καγω εισδεξομαι υμας |
[17]Propter quod exite de medio eorum, et separamini, dicit Dominus, et immundum ne tetigeritis: |
| [18]και εσομαι υμιν εις πατερα και υμεις εσεσθε μοι εις υιους και θυγατερας λεγει κυριος παντοκρατωρ |
[18]et ego recipiam vos: et ero vobis in patrem, et vos eritis mihi in filios et filias, dicit Dominus omnipotens. |