«
Vulgata Clementina (1592)
Vul
Peshitta NT (Khabouris)
PesNT(Kha)
[1]Cum autem perambulassent Amphipolim et Apolloniam, venerunt Thessalonicam, ubi erat synagoga Judæorum. [1]ועברו על אמפיפוליס ואפולוניא מדינתא ואתו לתסלוניקא איכא דאית הוא כנושׁתא דיהודיא
[2]Secundum consuetudinem autem Paulus introivit ad eos, et per sabbata tria disserebat eis de Scripturis, [2]ועל פולוס איכנא דמעד הוא לותהונ ושׁבא תלת מלל הוא עמהונ מנ כתבא
[3]adaperiens et insinuans quia Christum oportuit pati, et resurgere a mortuis: et quia hic est Jesus Christus, quem ego annuntio vobis. [3]כד מפשׁק הוא ומחוא דעתיד הוא משׁיחא דנחשׁ ודנקומ מנ בית מיתא והויו ישׁוע משׁיחא הנא דמסבר אנא לכונ
[4]Et quidam ex eis crediderunt et adjuncti sunt Paulo, et Silæ, et de colentibus, gentilibusque multitudo magna, et mulieres nobiles non paucæ. [4]ואנשׁינ מנהונ הימנו ונקפו לפולוס ולשׁילא וסגיאא מנ יוניא אילינ דדחלינ הוו מנ אלהא ואפ נשׁא ידיעתא לא זעורינ
[5]Zelantes autem Judæi, assumentesque de vulgo viros quosdam malos, et turba facta, concitaverunt civitatem: et assistentes domui Jasonis quærebant eos producere in populum. [5]וחסמו הוו יהודיא ואקפו להונ אנשׁא בישׁא מנ שׁוקא דמדינתא ועבדו אכלוס סגיאא ודלחו הוו למדינתא ואתו וקמו להונ על ביתה דאיסונ ובעינ הוו דנפקונ אנונ מנ תמנ ונשׁלמונ אנונ לאכלוס
[6]Et cum non invenissent eos, trahebant Jasonem, et quosdam fratres ad principes civitatis, clamantes: Quoniam hi qui urbem concitant, et huc venerunt, [6]וכד לא אשׁכחו אנונ תמנ גרוהי הוו לאיסונ ולאחא דאית הוו תמנ ואיתיו אנונ לות רשׁא דמדינתא כד קעינ הוו דהלינ אנונ דלכלה ארעא דלחו והא תוב להרכא אתו
[7]quos suscepit Jason, et hi omnes contra decreta Cæsaris faciunt, regem alium dicentes esse, Jesum. [7]ומקבלנהונ הנו איסונ וכלהונ הלינ לוקבל פוקדנוהי דקסר קימינ כד אמרינ דאית מלכא אחרנא ישׁוע
[8]Concitaverunt autem plebem, et principes civitatis audientes hæc. [8]אתדלחו דינ רשׁא דמדינתא וכלה עמא כד שׁמעו הלינ
[9]Et accepta satisfactione a Jasone, et a ceteris, dimiserunt eos. [9]ונסבו ערבא מנ איסונ ואפ מנ אחא והידינ שׁרו אנונ
[10]Fratres vero confestim per noctem dimiserunt Paulum et Silam in Berœam. Qui cum venissent, in synagogam Judæorum introierunt. [10]אחא דינ בר שׁעתה בה בלליא שׁרו לפולוס ולשׁילא לברואא מדינתא וכד אתו לתמנ עאלינ הוו לכנושׁתא דיהודיא
[11]Hi autem erant nobiliores eorum qui sunt Thessalonicæ, qui susceperunt verbum cum omni aviditate, quotidie scrutantes Scripturas, si hæc ita se haberent. [11]חארינ הוו גיר הנונ יהודיא דתמנ מנ יהודיא הנונ דאית הוו בתסלוניקא ושׁמעינ הוו מנהונ מלתא כליומ חדיאית כד מפרשׁינ הוו מנ כתבא דאנ הלינ הכנא איתיהינ
[12]Et multi quidem crediderunt ex eis, et mulierum gentilium honestarum, et viri non pauci. [12]וסגיאא מנהונ הימנו והכנא אפ מנ יוניא גברא סגיאא ונשׁא ידיעתא
[13]Cum autem cognovissent in Thessalonica Judæi, quia et Berœæ prædicatum est a Paulo verbum Dei, venerunt et illuc commoventes, et turbantes multitudinem. [13]וכד ידעו הנונ יהודיא דמנ תסלוניקא דמלתה דאלהא אתכרזת מנ פולוס בברואא מדינתא אתו אפ לתמנ ולא שׁליו למזעו ולמדלחו לאנשׁותא
[14]Statimque tunc Paulum dimiserunt fratres, ut iret usque ad mare: Silas autem et Timotheus remanserunt ibi. [14]ולפולוס שׁראוהי אחא דנחות לה לימא וקויו הוא בה במדינתא הי שׁילא וטימתאוס
[15]Qui autem deducebant Paulum, perduxerunt eum usque Athenas, et accepto mandato ab eo ad Silam et Timotheum ut quam celeriter venirent ad illum, profecti sunt. [15]והנונ דאתלויו לה לפולוס אתו עמה עדמא לאתנוס מדינתא וכד נפקינ מנ צאדוהי קבלו מנה אגרתא לות שׁילא וטימתאוס דבעגל נאזלונ לותה
[16]Paulus autem cum Athenis eos exspectaret, incitabatur spiritus ejus in ipso, videns idololatriæ deditam civitatem. [16]הו דינ פולוס כד מקוא הוא באתנוס מתמרמר הוא ברוחה כד חזא הוא דמדינתא כלה מליא פתכרא
[17]Disputabat igitur in synagoga cum Judæis, et colentibus, et in foro, per omnes dies ad eos qui aderant. [17]וממלל הוא בכנושׁתא עמ יהודיא ועמ אילינ דדחלינ מנ אלהא ובשׁוקא עמ אילינ דמסתקבלינ הוו כליומ
[18]Quidam autem epicurei et stoici philosophi disserebant cum eo, et quidam dicebant: Quid vult seminiverbius hic dicere? Alii vero: Novorum dæmoniorum videtur annuntiator esse: quia Jesum et resurrectionem annuntiabat eis. [18]ואפ פילסופא דמנ יולפנה דאפיקורוס ואחרנא דמתקרינ אסטואיקו דרשׁינ הוו עמה ואנשׁ אנשׁ מנהונ אמרינ הוו מנא צבא הנא מלקט מלא ואחרנא אמרינ הוו דאלהא נוכריא מכרז מטל דלישׁוע ולקימתה מכרז הוא להונ
[19]Et apprehensum eum ad Areopagum duxerunt, dicentes: Possumus scire quæ est hæc nova, quæ a te dicitur, doctrina? [19]ואחדוהי ואיתיוהי לבית דינא דמתקרא אריוס-פגוס כד אמרינ לה משׁכחינ חננ למדע מנו הנא יולפנא חדתא דמכרז אנת
[20]nova enim quædam infers auribus nostris: volumus ergo scire quidnam velint hæc esse. [20]מלא גיר נוכריתא זרע אנת במשׁמעתנ וצבינ חננ למדע מנא אנינ הלינ
[21](Athenienses autem omnes, et advenæ hospites, ad nihil aliud vacabant nisi aut dicere, aut audire aliquid novi.) [21]אתניא דינ כלהונ ואילינ דאתינ לתמנ נוכריא על מדמ אחרינ לא בטיל להונ אלא למאמר ולמשׁמע מדמ חדת
[22]Stans autem Paulus in medio Areopagi, ait: Viri Athenienses, per omnia quasi superstitiosiores vos video. [22]וכד קמ פולוס באריוס-פגוס אמר גברא אתניא חזא אנא לכונ דבכלהינ יתירינ אנתונ בדחלת שׁאדא
[23]Præteriens enim, et videns simulacra vestra, inveni et aram, in qua scriptum erat: Ignoto Deo. Quod ergo ignorantes colitis, hoc ego annuntio vobis. [23]כד גיר מתכרכ הוית וחזא הוית בית דחלתכונ אשׁכחת עלתא חדא דכתיב הוא עליה דאלהא גניזא הו הכיל דכד לא ידעינ אנתונ דחלינ אנתונ לה לה להנא אנא מסבר אנא לכונ
[24]Deus, qui fecit mundum, et omnia quæ in eo sunt, hic cæli et terræ cum sit Dominus, non in manufactis templis habitat, [24]אלהא גיר דעבד עלמא וכל מא דאית בה והויו מרא דשׁמיא ודארעא בהיכלא דעבד אידיא לא שׁרא
[25]nec manibus humanis colitur indigens aliquo, cum ipse det omnibus vitam, et inspirationem, et omnia: [25]ולא משׁתמשׁ מנ אידי בנינשׁא ועל מדמ לא סניק מטל דהו יהב לכל אנשׁ חיא ונפשׁא
[26]fecitque ex uno omne genus hominum inhabitare super universam faciem terræ, definiens statuta tempora, et terminos habitationis eorum, [26]ומנ חד דמ עבד עלמא כלה דבני אנשׁא דנהוונ עמרינ על אפי ארעא כלה ופרשׁ זבנא בפוקדנה וסמ תחומא דעומרא דבנינשׁא
[27]quærere Deum si forte attrectent eum, aut inveniant, quamvis non longe sit ab unoquoque nostrum. [27]דנהוונ בעינ לאלהא ומעקבינ ומנ בריתה משׁכחינ לה מטל דאפ לא הוא רחיק מנ כל מננ
[28]In ipso enim vivimus, et movemur, et sumus: sicut et quidam vestrorum poëtarum dixerunt: Ipsius enim et genus sumus. [28]בה הו גיר חיינ חננ ומתתזיעינ חננ ואיתינ איכ דאפ אנשׁא מנ חכימא דלותכונ אמרו דמנה הו טוהמנ
[29]Genus ergo cum simus Dei, non debemus æstimare auro, aut argento, aut lapidi, sculpturæ artis, et cogitationis hominis, divinum esse simile. [29]אנשׁא הכיל דטוהמנ מנ אלהא הו לא חיבינ חננ למסבר דלדהבא או לסאמא או לכאפא דגליפא באומנותא ובידעתא דברנשׁא דמיא אלהותא
[30]Et tempora quidem hujus ignorantiæ despiciens Deus, nunc annuntiat hominibus ut omnes ubique pœnitentiam agant, [30]זבנא גיר דטעיותא אעבר אלהא ובזבנא הנא מפקד לכלהונ בנינשׁא דכל אנשׁ בכל דוכא נתוב
[31]eo quod statuit diem in quo judicaturus est orbem in æquitate in viro, in quo statuit, fidem præbens omnibus, suscitans eum a mortuis. [31]מטל דאקימ יומא דבה עתיד דנדונ ארעא כלה בכאנותא ביד גברא אינא דפרשׁ ואפני לכל אנשׁ להימנותה בדאקימה מנ בית מיתא
[32]Cum audissent autem resurrectionem mortuorum, quidam quidem irridebant, quidam vero dixerunt: Audiemus te de hoc iterum. [32]וכד שׁמעו קימתא דמנ בית מיתא מנהונ ממיקינ הוו ומנהונ אמרינ הוו בזבנ אחרינ שׁמעינ חננ לכ על הדא
[33]Sic Paulus exivit de medio eorum. [33]והכנא נפק פולוס מנ בינתהונ
[34]Quidam vero viri adhærentes ei, crediderunt: in quibus et Dionysius Areopagita, et mulier nomine Damaris, et alii cum eis. [34]ואנשׁינ מנהונ נקפוהי והימנו חד דינ מנהונ איתוהי הוא דינוסיוס מנ דינא דאריוס-פגוס ואנתתא חדא דשׁמה הוא דמריס ואחרנא עמהונ
Source: unbound.biola.edu
Top