|
[1]επι το αυτο δε πετρος και ιωαννης ανεβαινον εις το ιερον επι την ωραν της προσευχης την ενατην |
[1]And it occurred, as Simon Cephas and John went together up to the temple, at the time of prayer, being the ninth hour, |
[2]και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον |
[2]that, lo, those accustomed to bring a man lame from his mother's womb, brought him and laid him at the gate of the temple called Beautiful; that he might ask alms of those going into the temple. |
[3]ος ιδων πετρον και ιωαννην μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωτα ελεημοσυνην |
[3]This man, when he saw Simon and John going into the temple, asked them to give him alms. |
[4]ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας |
[4]And Simon and John looked on him, and said to him: Look on us. |
[5]ο δε επειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν |
[5]And he looked on them, expecting to receive something from them. |
[6]ειπεν δε πετρος αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει μοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου εγειραι και περιπατει |
[6]Simon said to him: Gold and silver, I have not; but what I have, I give to thee; in the name of our Lord Jesus Messiah, the Nazarean, rise up and walk. |
[7]και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν παραχρημα δε εστερεωθησαν αυτου αι βασεις και τα σφυρα |
[7]And he took him by the right hand, and raised him up: and forthwith, his feet and his heels recovered strength. |
[8]και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν συν αυτοις εις το ιερον περιπατων και αλλομενος και αινων τον θεον |
[8]And he sprang, stood up, and walked: and he entered with them into the temple, walking, and leaping, and praising God. |
[9]και ειδεν αυτον πας ο λαος περιπατουντα και αινουντα τον θεον |
[9]And all the people saw him, as he walked and praised God. |
[10]επεγινωσκον τε αυτον οτι ουτος ην ο προς την ελεημοσυνην καθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβους και εκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτω |
[10]And they knew that he was the beggar, who sat daily and asked alms, at the gate called Beautiful: and they were filled with wonder and admiration at what had occurred. |
[11]κρατουντος δε του ιαθεντος χωλου τον πετρον και ιωαννην συνεδραμεν προς αυτους πας ο λαος επι τη στοα τη καλουμενη σολομωντος εκθαμβοι |
[11]And as he held fast to Simon and John, all the people admiring ran to them at the portico called Solomon's. |
[12]ιδων δε πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλιται τι θαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ως ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον |
[12]And when Simon saw [it], he answered and said to them: Men, sons of Israel, why do ye wonder at this? or why do ye gaze on us, as if by our own power or authority we had made this man to walk? |
[13]ο θεος αβρααμ και ισαακ και ιακωβ ο θεος των πατερων ημων εδοξασεν τον παιδα αυτου ιησουν ον υμεις μεν παρεδωκατε και ηρνησασθε αυτον κατα προσωπον πιλατου κριναντος εκεινου απολυειν |
[13]The God of Abraham and of Isaac and of Jacob, the God of our fathers, hath glorified his Son Jesus; whom ye delivered up, and denied in the presence of Pilate, when he would have justified him and set him free. |
[14]υμεις δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθε και ητησασθε ανδρα φονεα χαρισθηναι υμιν |
[14]But ye denied the holy and just One, and demanded that a murderer should be released to you. |
[15]τον δε αρχηγον της ζωης απεκτεινατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεις μαρτυρες εσμεν |
[15]And that Prince of life ye slew; and him, hath God raised from the dead, and all of us are witnesses of it. |
[16]και επι τη πιστει του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε και οιδατε εστερεωσεν το ονομα αυτου και η πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων |
[16]And, by the faith in his name, he hath strengthened and cured this man, whom ye see and know; and faith in him hath given the man this soundness before you all. |
[17]και νυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξατε ωσπερ και οι αρχοντες υμων |
[17]And now, my brethren, I know that through misapprehensions ye did this, as did also your chiefs: |
[18]ο δε θεος α προκατηγγειλεν δια στοματος παντων των προφητων αυτου παθειν τον χριστον επληρωσεν ουτως |
[18]and God, according as he had previously announced by the mouth of all the prophets that the Messiah would suffer, hath in this manner fulfilled [it]. |
[19]μετανοησατε ουν και επιστρεψατε εις το εξαλειφθηναι υμων τας αμαρτιας οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου |
[19]Repent, therefore, and be converted; that so your sins may be blotted out, |
[20]και αποστειλη τον προκεχειρισμενον υμιν χριστον ιησουν |
[20]and times of rest may come to you from before the face of the Lord; and he may send to you him, who was made ready for you, Jesus the Messiah: |
[21]ον δει ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεως παντων ων ελαλησεν ο θεος δια στοματος παντων των αγιων αυτου προφητων απ αιωνος |
[21]whom the heavens must retain, until the completion of the times of those things, which God hath spoken by the mouth of his holy prophets of old. |
[22]μωσης μεν γαρ προς τους πατερας ειπεν οτι προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος ημων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προς υμας |
[22]For Moses said: A prophet, like me, will the Lord raise up to you, from among your brethren ; to him hearken ye, in all that he shall say to you. |
[23]εσται δε πασα ψυχη ητις εαν μη ακουση του προφητου εκεινου εξολοθρευθησεται εκ του λαου |
[23]And it will be, that every soul who will not hearken to that prophet, that soul shall perish from his people. |
[24]και παντες δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οσοι ελαλησαν και κατηγγειλαν τας ημερας ταυτας |
[24]And all the prophets that have been, from Samuel and those after him, have spoken and proclaimed of these days. |
[25]υμεις εστε υιοι των προφητων και της διαθηκης ης διεθετο ο θεος προς τους πατερας ημων λεγων προς αβρααμ και εν τω σπερματι σου ενευλογηθησονται πασαι αι πατριαι της γης |
[25]Ye are the children of the prophets: and that covenant which God made with our fathers, when he said to Abraham, that in thy seed shall all the families of the earth be blessed, |
[26]υμιν πρωτον ο θεος αναστησας τον παιδα αυτου ιησουν απεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τω αποστρεφειν εκαστον απο των πονηριων υμων |
[26]he hath first established to you: and God hath sent his Son to bless you, if ye will be converted, and repent of your wickedness. |