|
[1]οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον αποστολον και αρχιερεα της ομολογιας ημων χριστον ιησουν |
[1]Wherefore, holy brethren, partakers of the heavenly calling, consider the Apostle and High Priest of our profession, Christ Jesus; |
[2]πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωσης εν ολω τω οικω αυτου |
[2]Who was faithful to him that appointed him, as also Moses was faithful in all his house. |
[3]πλειονος γαρ δοξης ουτος παρα μωσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον |
[3]For this man was counted worthy of more glory than Moses, inasmuch as he who hath built the house, hath more honor than the house. |
[4]πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε τα παντα κατασκευασας θεος |
[4]For every house is built by some man; but he that built all things is God. |
[5]και μωσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων |
[5]And Moses verily was faithful in all his house, as a servant, for a testimony of those things which were afterwards to be spoken. |
[6]χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις εανπερ την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν |
[6]But Christ as a son over his own house: whose house are we, if we hold fast the confidence, and the rejoicing of the hope firm to the end. |
[7]διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε |
[7]Wherefore (as the Holy Spirit saith, To-day if ye will hear his voice, |
[8]μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατα την ημεραν του πειρασμου εν τη ερημω |
[8]Harden not your hearts, as in the provocation, in the day of temptation in the wilderness: |
[9]ου επειρασαν με οι πατερες υμων εδοκιμασαν με και ειδον τα εργα μου τεσσαρακοντα ετη |
[9]When your fathers tempted me, proved me, and saw my works forty years. |
[10]διο προσωχθισα τη γενεα εκεινη και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου |
[10]Wherefore I was grieved with that generation, and said, They do always err in their heart; and they have not known my ways. |
[11]ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου |
[11]So I swore in my wrath, They shall not enter into my rest.) |
[12]βλεπετε αδελφοι μηποτε εσται εν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος |
[12]Take heed, brethren, lest there be in any of you an evil heart of unbelief, in departing from the living God. |
[13]αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρις ου το σημερον καλειται ινα μη σκληρυνθη τις εξ υμων απατη της αμαρτιας |
[13]But exhort one another daily, while it is called To-day; lest any of you be hardened through the deceitfulness of sin. |
[14]μετοχοι γαρ γεγοναμεν του χριστου εανπερ την αρχην της υποστασεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν |
[14]For we are made partakers of Christ, if we hold the beginning of our confidence steadfast to the end; |
[15]εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω |
[15]While it is said, To-day if ye will hear his voice, harden not your hearts, as in the provocation. |
[16]τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ αιγυπτου δια μωσεως |
[16]For some, when they had heard, did provoke: yet, not all that came out of Egypt by Moses. |
[17]τισιν δε προσωχθισεν τεσσαρακοντα ετη ουχι τοις αμαρτησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω |
[17]But with whom was he grieved forty years? was it not with them that had sinned, whose carcasses fell in the wilderness? |
[18]τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν |
[18]And to whom did he swear that they should not enter into his rest, but to them that believed not? |
[19]και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν δι απιστιαν |
[19]So we see that they could not enter in because of unbelief. |