«
Peshitta NT (Khabouris)
PesNT(Kha)
Vulgata Clementina (1592)
Vul
[1]הנא דינ מלכיזדק איתוהי מלכ שׁלימ כומרא דאלהא מרימא והו ארעה לאברהמ כד הפכ מנ חרבא דמלכא וברכה [1]Hic enim Melchisedech, rex Salem, sacerdos Dei summi, qui obviavit Abrahæ regresso a cæde regum, et benedixit ei:
[2]ולה פרשׁ אברהמ מעסרא מנ כל מדמ דאית הוא עמה מתפשׁק דינ שׁמה מלכא דכאנותא ותוב מלכ שׁלימ דאיתוהי מלכא דשׁלמא [2]cui et decimas omnium divisit Abraham: primum quidem qui interpretatur rex justitiæ: deinde autem et rex Salem, quod est, rex pacis,
[3]דלא אבוהי ולא אמה אתכתבו בשׁרבתא ולא רשׁיתא דיומוהי ולא שׁולמא דחיוהי אלא בדמותא דברה דאלהא מקויא כומרותה לעלמ [3]sine patre, sine matre, sine genealogia, neque initium dierum, neque finem vitæ habens, assimilatus autem Filio Dei, manet sacerdos in perpetuum.
[4]חזו דינ כמא רב הנא דאברהמ רישׁ אבהתא לה יהב מעסרא ורשׁיתא [4]Intuemini autem quantus sit hic, cui et decimas dedit de præcipuis Abraham patriarcha.
[5]אילינ גיר מנ בני לוי דמקבלינ הוו כומרותא פוקדנא אית הוא להונ דנמוסא דנסבונ מעסרא מנ עמא הנונ מנ אחיהונ כד אפ הנונ מנ חצה דאברהמ נפקו [5]Et quidem de filiis Levi sacerdotium accipientes, mandatum habent decimas sumere a populo secundum legem, id est, a fratribus suis: quamquam et ipsi exierint de lumbis Abrahæ.
[6]הנא דינ דלא כתיב בשׁרבתהונ מעסרא שׁקל מנ אברהמ וברכה להו דקבל מולכנא [6]Cujus autem generatio non annumeratur in eis, decimas sumpsit ab Abraham, et hunc, qui habebat repromissiones, benedixit.
[7]דלא חרינא דינ הו דבציר מתברכ מנ הו דמיתר מנה [7]Sine ulla autem contradictione, quod minus est, a meliore benedicitur.
[8]והרכא בני אנשׁא דמיתינ נסבינ מעסרא להל דינ הו דאסהד עלוהי כתבא דחי הו [8]Et hic quidem, decimas morientes homines accipiunt: ibi autem contestatur, quia vivit.
[9]ואיכ אנשׁ נאמר ביד אברהמ אפ לוי הו דמעסרא נסב הוא אפ הו אתעסר [9]Et (ut ita dictum sit) per Abraham, et Levi, qui decimas accepit, decimatus est:
[10]עדכיל גיר בחצה הוא דאבוהי כד ארעה למלכיזדק [10]adhuc enim in lumbis patris erat, quando obviavit ei Melchisedech.
[11]אלו הכיל גמירותא ביד כומרותא דלויא איתיה הות דבה סימ נמוסא לעלמא למנא מתבעא הוא כומרא אחרנא דנקומ בדמותה דמלכיזדק אמר דינ דבדמותה דאהרונ נהוא [11]Si ergo consummatio per sacerdotium Leviticum erat (populus enim sub ipso legem accepit) quid adhuc necessarium fuit secundum ordinem Melchisedech, alium surgere sacerdotem, et non secundum ordinem Aaron dici?
[12]אלא איכנא דהוא שׁוחלפא בכומרותא הכנא הוא שׁוחלפא אפ בנמוסא [12]Translato enim sacerdotio, necesse erat ut et legis translatio fiat.
[13]הו גיר דאתאמר עלוהי הלינ מנ שׁרבתא הו אחרתא אתילד דאנשׁ ממתומ מנה לא שׁמשׁ במדבחא [13]In quo enim hæc dicuntur, de alia tribu est, de qua nullus altari præsto fuit.
[14]גליא הי גיר דמנ יהודא דנח מרנ מנ שׁרבתא דלא אמר עליה מושׁא מדמ על כומרותא [14]Manifestum est enim quod ex Juda ortus sit Dominus noster: in qua tribu nihil de sacerdotibus Moyses locutus est.
[15]ויתיראית תוב ידיעא בהי דאמר דבדמותה דמלכיזדק קאמ כומרא אחרנא [15]Et amplius adhuc manifestum est: si secundum similitudinem Melchisedech exsurgat alius sacerdos,
[16]הו דלא הוא בנמוסא דפוקדנא פגרניא הוא אלא בחילא דחיא דלא משׁתרינ [16]qui non secundum legem mandati carnalis factus est, sed secundum virtutem vitæ insolubilis.
[17]מסהד גיר עלוהי דאנת הו כומרא לעלמ בדמותה דמלכיזדק [17]Contestatur enim: Quoniam tu es sacerdos in æternum, secundum ordinem Melchisedech.
[18]שׁוחלפא דינ דהוא לפוקדנא קדמיא מטל מחילותה ודיותרנ לית הוא בה [18]Reprobatio quidem fit præcedentis mandati, propter infirmitatem ejus, et inutilitatem:
[19]מדמ גיר לא גמר נמוסא על דינ חלפוהי סברא דמיתר מנה דבה מתקרבינ חננ לאלהא [19]nihil enim ad perfectum adduxit lex: introductio vero melioris spei, per quam proximamus ad Deum.
[20]ושׁררה לנ במומתא [20]Et quantum est non sine jurejurando (alii quidem sine jurejurando sacerdotes facti sunt,
[21]הנונ גיר דלא מומתא הוו כומרא הנא דינ במומתא איכ דאמר לה ביד דויד דימא מריא ולא נדגל דאנת הו כומרא לעלמ בדמותה דמלכיזדק [21]hic autem cum jurejurando per eum, qui dixit ad illum: Juravit Dominus, et non pœnitebit eum: tu es sacerdos in æternum):
[22]הנא כלה מיתרא דיתקא הדא דהוא בה ערבא ישׁוע [22]in tantum melioris testamenti sponsor factus est Jesus.
[23]והנונ הוו כומרא סגיאא מטל דמיתינ הוו ולא משׁתבקינ הוו דנקוונ [23]Et alii quidem plures facti sunt sacerdotes, idcirco quod morte prohiberentur permanere:
[24]הנא דינ מטל דלעלמ קימ לא עברא כומרותה [24]hic autem eo quod maneat in æternum, sempiternum habet sacerdotium.
[25]ומשׁכח למחיו לעלמ לאילינ דמתקרבינ באידה לאלהא חי הו גיר בכלזבנ ומסק צלותא חלפיהונ [25]Unde et salvare in perpetuum potest accedentes per semetipsum ad Deum: semper vivens ad interpellandum pro nobis.
[26]דאיכ הנא גיר כומרא אפ זדק הוא לנ דכיא דלא בישׁו ודלא טולשׁא דפריק מנ חטהא ומרימ לעל מנ שׁמיא [26]Talis enim decebat ut nobis esset pontifex, sanctus, innocens, impollutus, segregatus a peccatoribus, et excelsior cælis factus:
[27]ולית לה אולצנא כליומ איכ רבי כומרא דלוקדמ חלפ חטהוהי נקרב דבחא והידינ חלפ עמא הדא גיר עבדה חדא זבנ בנפשׁה דקרב [27]qui non habet necessitatem quotidie, quemadmodum sacerdotes, prius pro suis delictis hostias offerre, deinde pro populi: hoc enim fecit semel, seipsum offerendo.
[28]נמוסא גיר בנינשׁא הו כריהא מקימ כומרא מלתא דינ דמומתא דהות בתר נמוסא ברא גמירא לעלמ [28]Lex enim homines constituit sacerdotes infirmitatem habentes: sermo autem jurisjurandi, qui post legem est, Filium in æternum perfectum.
Source: unbound.biola.edu
Top