|
[1]Væ qui condunt leges iniquas, et scribentes injustitiam scripserunt,
[2]ut opprimerent in judicio pauperes, et vim facerent causæ humilium populi mei; ut essent viduæ præda eorum, et pupillos diriperent.
[3]Quid facietis in die visitationis, et calamitatis de longe venientis? ad cujus confugietis auxilium? et ubi derelinquetis gloriam vestram,
[4]ne incurvemini sub vinculo, et cum interfectis cadatis? Super omnibus his non est aversus furor ejus, sed adhuc manus ejus extenta.
[5]Væ Assur ! virga furoris mei et baculus ipse est; in manu eorum indignatio mea.
[6]Ad gentem fallacem mittam eum, et contra populum furoris mei mandabo illi, ut auferat spolia, et diripiat prædam, et ponat illum in conculcationem quasi lutum platearum.
[7]Ipse autem non sic arbitrabitur, et cor ejus non ita existimabit; sed ad conterendum erit cor ejus, et ad internecionem gentium non paucarum.
[8]Dicet enim:
[9]Numquid non principes mei simul reges sunt? numquid non ut Charcamis, sic Calano? et ut Arphad, sic Emath? numquid non ut Damascus, sic Samaria?
[10]Quomodo invenit manus mea regna idoli, sic et simulacra eorum de Jerusalem et de Samaria.
[11]Numquid non sicut feci Samariæ et idolis ejus, sic faciam Jerusalem et simulacris ejus?
[12]Et erit, cum impleverit Dominus cuncta opera sua in monte Sion et in Jerusalem, visitabo super fructum magnifici cordis regis Assur, et super gloriam altitudinis oculorum ejus.
[13]Dixit enim: In fortitudine manus meæ feci, et in sapientia mea intellexi; et abstuli terminos populorum, et principes eorum deprædatus sum, et detraxi quasi potens in sublimi residentes.
[14]Et invenit quasi nidum manus mea fortitudinem populorum; et sicut colliguntur ova quæ derelicta sunt, sic universam terram ego congregavi; et non fuit qui moveret pennam, et aperiret os, et ganniret.
[15]Numquid gloriabitur securis contra eum qui secat in ea? aut exaltabitur serra contra eum a quo trahitur? Quomodo si elevetur virga contra elevantem se, et exaltetur baculus, qui utique lignum est.
[16]Propter hoc mittet Dominator, Dominus exercituum, in pinguibus ejus tenuitatem; et subtus gloriam ejus succensa ardebit quasi combustio ignis.
[17]Et erit lumen Israël in igne, et Sanctus ejus in flamma; et succendetur, et devorabitur spina ejus et vepres in die una.
[18]Et gloria saltus ejus, et carmeli ejus, ab anima usque ad carnem consumetur; et erit terrore profugus.
[19]Et reliquiæ ligni saltus ejus præ paucitate numerabuntur, et puer scribet eos.
[20]Et erit in die illa: non adjiciet residuum Israël, et hi qui fugerint de domo Jacob, inniti super eo qui percutit eos; sed innitetur super Dominum, Sanctum Israël, in veritate.
[21]Reliquiæ convertentur; reliquiæ, inquam, Jacob ad Deum fortem.
[22]Si enim fuerit populus tuus, Israël, quasi arena maris, reliquiæ convertentur ex eo; consummatio abbreviata inundabit justitiam.
[23]Consummationem enim et abbreviationem Dominus Deus exercituum faciet in medio omnis terræ.
[24]Propter hoc, hæc dicit Dominus Deus exercituum: Noli timere, populus meus, habitator Sion, ab Assur: in virga percutiet te, et baculum suum levabit super te, in via Ægypti.
[25]Adhuc enim paululum modicumque, et consummabitur indignatio et furor meus super scelus eorum.
[26]Et suscitabit super eum Dominus exercituum flagellum, juxta plagam Madian in petra Oreb: et virgam suam super mare, et levabit eam in via Ægypti.
[27]Et erit in die illa: auferetur onus ejus de humero tuo et jugum ejus de collo tuo, et computrescet jugum a facie olei.
[28]Veniet in Aiath, transibit in Magron, apud Machmas commendabit vasa sua.
[29]Transierunt cursim, Gaba sedes nostra; obstupuit Rama, Gabaath Saulis fugit.
[30]Hinni voce tua, filia Gallim, attende Laisa, paupercula Anathoth.
[31]Migravit Medemena; habitatores Gabim, confortamini.
[32]Adhuc dies est ut in Nobe stetur; agitabit manum suam super montem filiæ Sion, collem Jerusalem.
[33]Ecce Dominator, Dominus exercituum, confringet lagunculam in terrore; et excelsi statura succidentur, et sublimes humiliabuntur.
[34]Et subvertentur condensa saltus ferro; et Libanus cum excelsis cadet.
|