«
Aleppo Codex (~920)
Alep
Vulgata Clementina (1592)
Vul
[1]צדיק אתה יהוה כי אריב אליך אך משפטים אדבר אתך מדוע דרך רשעים צלחה שלו כל בגדי בגד [1]Justus quidem tu es, Domine, si disputem tecum: verumtamen justa loquar ad te: Quare via impiorum prosperatur, bene est omnibus qui prævaricantur, et inique agunt?
[2]נטעתם גם שרשו־ילכו גם עשו פרי קרוב אתה בפיהם ורחוק מכליותיהם [2]Plantasti eos, et radicem miserunt: proficiunt, et faciunt fructum: prope es tu ori eorum, et longe a renibus eorum.
[3]ואתה יהוה ידעתני־תראני ובחנת לבי אתך התקם כצאן לטבחה והקדשם ליום הרגה [3]Et tu, Domine, nosti me, vidisti me, et probasti cor meum tecum. Congrega eos quasi gregem ad victimam, et sanctifica eos in die occisionis.
[4]עד מתי תאבל הארץ ועשב כל השדה ייבש מרעת ישבי בה ספתה בהמות ועוף־כי אמרו לא יראה את אחריתנו [4]Usquequo lugebit terra, et herba omnis regionis siccabitur, propter malitiam habitantium in ea? Consumptum est animal, et volucre, quoniam dixerunt: Non videbit novissima nostra.
[5]כי את רגלים רצתה וילאוך ואיך תתחרה את הסוסים ובארץ שלום אתה בוטח ואיך תעשה בגאון הירדן [5]Si cum peditibus currens laborasti, quomodo contendere poteris cum equis? Cum autem in terra pacis securus fueris, quid facies in superbia Jordanis?
[6]כי גם אחיך ובית אביך גם המה בגדו בך־גם המה קראו אחריך מלא אל תאמן בם כי ידברו אליך טובות [6]Nam et fratres tui, et domus patris tui, etiam ipsi pugnaverunt adversum te, et clamaverunt post te plena voce: ne credas eis, cum locuti fuerint tibi bona.
[7]עזבתי את ביתי־נטשתי את נחלתי נתתי את ידדות נפשי בכף איביה [7]Reliqui domum meam, dimisi hæreditatem meam: dedi dilectam animam meam in manu inimicorum ejus.
[8]היתה לי נחלתי כאריה ביער נתנה עלי בקולה על כן שנאתיה [8]Facta est mihi hæreditas mea quasi leo in silva: dedit contra me vocem, ideo odivi eam.
[9]העיט צבוע נחלתי לי העיט סביב עליה לכו אספו כל חית השדה־התיו לאכלה [9]Numquid avis discolor hæreditas mea mihi? numquid avis tincta per totum? Venite, congregamini, omnes bestiæ terræ, properate ad devorandum.
[10]רעים רבים שחתו כרמי בססו את חלקתי נתנו את חלקת חמדתי למדבר שממה [10]Pastores multi demoliti sunt vineam meam, conculcaverunt partem meam, dederunt portionem meam desiderabilem in desertum solitudinis.
[11]שמה לשממה־אבלה עלי שממה נשמה כל הארץ כי אין איש שם על לב [11]Posuerunt eam in dissipationem, luxitque super me: desolatione desolata est omnis terra, quia nullus est qui recogitet corde.
[12]על כל שפים במדבר באו שדדים כי חרב ליהוה אכלה מקצה ארץ ועד קצה הארץ אין שלום לכל בשר [12]Super omnes vias deserti venerunt vastatores, quia gladius Domini devorabit: ab extremo terræ usque ad extremum ejus, non est pax universæ carni.
[13]זרעו חטים וקצים קצרו נחלו לא יועלו ובשו מתבואתיכם מחרון אף יהוה [13]Seminaverunt triticum, et spinas messuerunt: hæreditatem acceperunt, et non eis proderit. Confundemini a fructibus vestris propter iram furoris Domini.
[14]כה אמר יהוה על כל שכני הרעים הנגעים בנחלה אשר הנחלתי את עמי את ישראל הנני נתשם מעל אדמתם ואת בית יהודה אתוש מתוכם [14]Hæc dicit Dominus adversum omnes vicinos meos pessimos, qui tangunt hæreditatem quam distribui populo meo Israël: Ecce ego evellam eos de terra sua, et domum Juda evellam de medio eorum.
[15]והיה אחרי נתשי אותם אשוב ורחמתים והשבתים איש לנחלתו ואיש לארצו [15]Et cum evulsero eos, convertar, et miserebor eorum, et reducam eos, virum ad hæreditatem suam, et virum in terram suam.
[16]והיה אם למד ילמדו את דרכי עמי להשבע בשמי חי יהוה כאשר למדו את עמי להשבע בבעל־ונבנו בתוך עמי [16]Et erit: si eruditi didicerint vias populi mei, ut jurent in nomine meo: Vivit Dominus ! sicut docuerunt populum meum jurare in Baal, ædificabuntur in medio populi mei.
[17]ואם לא ישמעו ונתשתי את הגוי ההוא נתוש ואבד־נאם יהוה [17]Quod si non audierint, evellam gentem illam evulsione et perditione, ait Dominus.
Source: unbound.biola.edu
Source: unbound.biola.edu
Top