|
|
| [1]Respondens autem Sophar Naamathites, dixit: |
[1]ὑπολαβὼν δὲ σωφαρ ὁ μιναῖος λέγει |
| [2]Numquid qui multa loquitur, non et audiet? aut vir verbosus justificabitur? |
[2]ὁ τὰ πολλὰ λέγων καὶ ἀντακούσεται ἢ καὶ ὁ εὔλαλος οἴεται εἶναι δίκαιος εὐλογημένος γεννητὸς γυναικὸς ὀλιγόβιος |
| [3]Tibi soli tacebunt homines? et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis? |
[3]μὴ πολὺς ἐν ῥήμασιν γίνου οὐ γάρ ἐστιν ὁ ἀντικρινόμενός σοι |
| [4]Dixisti enim: Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo. |
[4]μὴ γὰρ λέγε ὅτι καθαρός εἰμι τοῖς ἔργοις καὶ ἄμεμπτος ἐναντίον αὐτοῦ |
| [5]Atque utinam Deus loqueretur tecum, et aperiret labia sua tibi, |
[5]ἀλλὰ πῶς ἂν ὁ κύριος λαλήσαι πρὸς σέ καὶ ἀνοίξει χείλη αὐτοῦ μετὰ σοῦ |
| [6]ut ostenderet tibi secreta sapientiæ, et quod multiplex esset lex ejus, et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo quam meretur iniquitas tua ! |
[6]εἶτα ἀναγγελεῖ σοι δύναμιν σοφίας ὅτι διπλοῦς ἔσται τῶν κατὰ σέ καὶ τότε γνώσῃ ὅτι ἄξιά σοι ἀπέβη ἀπὸ κυρίου ὧν ἡμάρτηκας |
| [7]Forsitan vestigia Dei comprehendes, et usque ad perfectum Omnipotentem reperies? |
[7]ἦ ἴχνος κυρίου εὑρήσεις ἢ εἰς τὰ ἔσχατα ἀφίκου ἃ ἐποίησεν ὁ παντοκράτωρ |
| [8]Excelsior cælo est, et quid facies? profundior inferno, et unde cognosces? |
[8]ὑψηλὸς ὁ οὐρανός καὶ τί ποιήσεις βαθύτερα δὲ τῶν ἐν ᾅδου τί οἶδας |
| [9]Longior terra mensura ejus et latior mari. |
[9]ἢ μακρότερα μέτρου γῆς ἢ εὔρους θαλάσσης |
| [10]Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei? |
[10]ἐὰν δὲ καταστρέψῃ τὰ πάντα τίς ἐρεῖ αὐτῷ τί ἐποίησας |
| [11]Ipse enim novit hominum vanitatem; et videns iniquitatem, nonne considerat? |
[11]αὐτὸς γὰρ οἶδεν ἔργα ἀνόμων ἰδὼν δὲ ἄτοπα οὐ παρόψεται |
| [12]Vir vanus in superbiam erigitur, et tamquam pullum onagri se liberum natum putat. |
[12]ἄνθρωπος δὲ ἄλλως νήχεται λόγοις βροτὸς δὲ γεννητὸς γυναικὸς ἴσα ὄνῳ ἐρημίτῃ |
| [13]Tu autem firmasti cor tuum, et expandisti ad eum manus tuas. |
[13]εἰ γὰρ σὺ καθαρὰν ἔθου τὴν καρδίαν σου ὑπτιάζεις δὲ χεῖρας πρὸς αὐτόν |
| [14]Si iniquitatem quæ est in manu tua abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo injustitia, |
[14]εἰ ἄνομόν τί ἐστιν ἐν χερσίν σου πόρρω ποίησον αὐτὸ ἀπὸ σοῦ ἀδικία δὲ ἐν διαίτῃ σου μὴ αὐλισθήτω |
| [15]tunc levare poteris faciem tuam absque macula; et eris stabilis, et non timebis. |
[15]οὕτως γὰρ ἀναλάμψει σου τὸ πρόσωπον ὥσπερ ὕδωρ καθαρόν ἐκδύσῃ δὲ ῥύπον καὶ οὐ μὴ φοβηθῇς |
| [16]Miseriæ quoque oblivisceris et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis. |
[16]καὶ τὸν κόπον ἐπιλήσῃ ὥσπερ κῦμα παρελθὸν καὶ οὐ πτοηθήσῃ |
| [17]Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam; et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer. |
[17]ἡ δὲ εὐχή σου ὥσπερ ἑωσφόρος ἐκ δὲ μεσημβρίας ἀνατελεῖ σοι ζωή |
| [18]Et habebis fiduciam, proposita tibi spe, et defossus securus dormies. |
[18]πεποιθώς τε ἔσῃ ὅτι ἔστιν σοι ἐλπίς ἐκ δὲ μερίμνης καὶ φροντίδος ἀναφανεῖταί σοι εἰρήνη |
| [19]Requiesces, et non erit qui te exterreat; et deprecabuntur faciem tuam plurimi. |
[19]ἡσυχάσεις γάρ καὶ οὐκ ἔσται ὁ πολεμῶν σε μεταβαλόμενοι δὲ πολλοί σου δεηθήσονται |
| [20]Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis, et spes illorum abominatio animæ. |
[20]σωτηρία δὲ αὐτοὺς ἀπολείψει ἡ γὰρ ἐλπὶς αὐτῶν ἀπώλεια ὀφθαλμοὶ δὲ ἀσεβῶν τακήσονται |