|
[1]Ecce omnia hæc vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula. |
[1]הן־כל ראתה עיני שמעה אזני ותבן לה |
[2]Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum. |
[2]כדעתכם ידעתי גם־אני לא־נפל אנכי מכם |
[3]Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio, |
[3]אולם־אני אל־שדי אדבר והוכח אל־אל אחפץ |
[4]prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum. |
[4]ואולם אתם טפלי־שקר רפאי אלל כלכם |
[5]Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes ! |
[5]מי־יתן החרש תחרישון ותהי לכם לחכמה |
[6]Audite ergo correptionem meam, et judicium labiorum meorum attendite. |
[6]שמעו־נא תוכחתי ורבות שפתי הקשיבו |
[7]Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos? |
[7]הלאל תדברו עולה ולו תדברו רמיה |
[8]Numquid faciem ejus accipitis, et pro Deo judicare nitimini? |
[8]הפניו תשאון אם־לאל תריבון |
[9]aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur, ut homo, vestris fraudulentiis? |
[9]הטוב כי־יחקר אתכם אם־כהתל באנוש תהתלו בו |
[10]Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem ejus accipitis. |
[10]הוכח יוכיח אתכם אם־בסתר פנים תשאון |
[11]Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror ejus irruet super vos. |
[11]הלא שאתו תבעת אתכם ופחדו יפל עליכם |
[12]Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestræ. |
[12]זכרניכם משלי־אפר לגבי־חמר גביכם |
[13]Tacete paulisper, ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit. |
[13]החרישו ממני ואדברה־אני ויעבר עלי מה |
[14]Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis? |
[14]על־מה אשא בשרי בשני ונפשי אשים בכפי |
[15]Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu ejus arguam. |
[15]הן יקטלני לא [Q: לו] איחל אך־דרכי אל־פניו אוכיח |
[16]Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu ejus omnis hypocrita. |
[16]גם־הוא־לי לישועה כי־לא לפניו חנף יבוא |
[17]Audite sermonem meum, et ænigmata percipite auribus vestris. |
[17]שמעו שמוע מלתי ואחותי באזניכם |
[18]Si fuero judicatus, scio quod justus inveniar. |
[18]הנה־נא ערכתי משפט ידעתי כי־אני אצדק |
[19]Quis est qui judicetur mecum? veniat: quare tacens consumor? |
[19]מי־הוא יריב עמדי כי־עתה אחריש ואגוע |
[20]Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar: |
[20]אך־שתים אל־תעש עמדי אז מפניך לא אסתר |
[21]manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat. |
[21]כפך מעלי הרחק ואמתך אל־תבעתני |
[22]Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi. |
[22]וקרא ואנכי אענה או־אדבר והשיבני |
[23]Quantas habeo iniquitates et peccata, scelera mea et delicta ostende mihi. |
[23]כמה לי עונות וחטאות פשעי וחטאתי הדיעני |
[24]Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum? |
[24]למה־פניך תסתיר ותחשבני לאויב לך |
[25]Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris: |
[25]העלה נדף תערוץ ואת־קש יבש תרדף |
[26]scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiæ meæ. |
[26]כי־תכתב עלי מררות ותורישני עונות נעורי |
[27]Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti, |
[27]ותשם בסד רגלי ותשמור כל־ארחתי על־שרשי רגלי תתחקה |
[28]qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea. |
[28]והוא כרקב יבלה כבגד אכלו עש |