|
[1]Nunc autem derident me juniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
[2]quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni:
[3]egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate et miseria.
[4]Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix juniperorum erat cibus eorum:
[5]qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant:
[6]in desertis habitabant torrentium, et in cavernis terræ, vel super glaream:
[7]qui inter hujuscemodi lætabantur, et esse sub sentibus delicias computabant:
[8]filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
[9]Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
[10]Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
[11]Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
[12]Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
[13]Dissipaverunt itinera mea: insidiati sunt mihi, et prævaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium.
[14]Quasi rupto muro, et aperta janua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
[15]Redactus sum in nihilum; abstulisti quasi ventus desiderium meum, et velut nubes pertransiit salus mea.
[16]Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
[17]Nocte os meum perforatur doloribus, et qui me comedunt, non dormiunt.
[18]In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capito tunicæ succinxerunt me.
[19]Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillæ et cineri.
[20]Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
[21]Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
[22]Elevasti me, et quasi super ventum ponens elisisti me valide.
[23]Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
[24]Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam: et si corruerint, ipse salvabis.
[25]Flebam quondam super eo qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
[26]Expectabam bona, et venerunt mihi mala: præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
[27]Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie: prævenerunt me dies afflictionis.
[28]Mœrens incedebam, sine furore, consurgens, in turba clamabam.
[29]Frater fui draconum, et socius struthionum.
[30]Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt præ caumate.
[31]Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.
|