«
Westminster Leningrad Codex
WLC
Vulgata Clementina (1592)
Vul
[1]וַיֹּ֥סֶף אֱלִיה֗וּא וַיֹּאמַֽר׃ [1]Addens quoque Eliu, hæc locutus est:
[2]כַּתַּר־לִ֣י זְ֭עֵיר וַאֲחַוֶּ֑ךָּ כִּ֤י עֹ֖וד לֶאֱלֹ֣והַּ מִלִּֽים׃ [2]Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.
[3]אֶשָּׂ֣א דֵ֭עִי לְמֵרָחֹ֑וק וּ֝לְפֹעֲלִ֗י אֶֽתֵּֽן־צֶֽדֶק׃ [3]Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo justum.
[4]כִּֽי־אָ֭מְנָם לֹא־שֶׁ֣קֶר מִלָּ֑י תְּמִ֖ים דֵּעֹ֣ות עִמָּֽךְ׃ [4]Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.
[5]הֶן־אֵ֣ל כַּ֭בִּיר וְלֹ֣א יִמְאָ֑ס כַּ֝בִּ֗יר כֹּ֣חַֽ לֵֽב׃ [5]Deus potentes non abjicit, cum et ipse sit potens:
[6]לֹא־יְחַיֶּ֥ה רָשָׁ֑ע וּמִשְׁפַּ֖ט עֲנִיִּ֣ים יִתֵּֽן׃ [6]sed non salvat impios, et judicium pauperibus tribuit.
[7]לֹֽא־יִגְרַ֥ע מִצַּדִּ֗יק עֵ֫ינָ֥יו וְאֶת־מְלָכִ֥ים לַכִּסֵּ֑א וַיֹּשִׁיבֵ֥ם לָ֝נֶ֗צַח וַיִּגְבָּֽהוּ׃ [7]Non auferet a justo oculos suos, et reges in solio collocat in perpetuum, et illi eriguntur.
[8]וְאִם־אֲסוּרִ֥ים בַּזִּקִּ֑ים יִ֝לָּכְד֗וּן בְּחַבְלֵי־עֹֽנִי׃ [8]Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis,
[9]וַיַּגֵּ֣ד לָהֶ֣ם פָּעֳלָ֑ם וּ֝פִשְׁעֵיהֶ֗ם כִּ֣י יִתְגַּבָּֽרוּ׃ [9]indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt.
[10]וַיִּ֣גֶל אָ֭זְנָם לַמּוּסָ֑ר וַ֝יֹּ֗אמֶר כִּֽי־יְשֻׁב֥וּן מֵאָֽוֶן׃ [10]Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat: et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.
[11]אִֽם־יִשְׁמְע֗וּ וְֽיַ֫עֲבֹ֥דוּ יְכַלּ֣וּ יְמֵיהֶ֣ם בַּטֹּ֑וב וּ֝שְׁנֵיהֶ֗ם בַּנְּעִימִֽים׃ [11]Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria:
[12]וְאִם־לֹ֣א יִ֭שְׁמְעוּ בְּשֶׁ֣לַח יַעֲבֹ֑רוּ וְ֝יִגְוְע֗וּ כִּבְלִי־דָֽעַת ׃ [12]si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia.
[13]וְֽחַנְפֵי־לֵ֭ב יָשִׂ֣ימוּ אָ֑ף לֹ֥א יְ֝שַׁוְּע֗וּ כִּ֣י אֲסָרָֽם׃ [13]Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint.
[14]תָּמֹ֣ת בַּנֹּ֣עַר נַפְשָׁ֑ם וְ֝חַיָּתָ֗ם בַּקְּדֵשִֽׁים׃ [14]Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos.
[15]יְחַלֵּ֣ץ עָנִ֣י בְעָנְיֹ֑ו וְיִ֖גֶל בַּלַּ֣חַץ אָזְנָֽם׃ [15]Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem ejus.
[16]וְאַ֤ף הֲסִיתְךָ֨ ׀ מִפִּי־צָ֗ר רַ֭חַב לֹא־מוּצָ֣ק תַּחְתֶּ֑יהָ וְנַ֥חַת לְחָנְךָ֗ מָ֣לֵא דָֽשֶׁן׃ [16]Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine.
[17]וְדִין־רָשָׁ֥ע מָלֵ֑אתָ דִּ֖ין וּמִשְׁפָּ֣ט יִתְמֹֽכוּ׃ [17]Causa tua quasi impii judicata est: causam judiciumque recipies.
[18]כִּֽי־חֵ֭מָה פֶּן־יְסִֽיתְךָ֣ בְסָ֑פֶק וְרָב־כֹּ֝֗פֶר אַל־יַטֶּֽךָּ׃ [18]Non te ergo superet ira ut aliquem opprimas: nec multitudo donorum inclinet te.
[19]הֲיַעֲרֹ֣ךְ שׁ֖וּעֲךָ לֹ֣א בְצָ֑ר וְ֝כֹ֗ל מַאֲמַצֵּי־כֹֽחַ׃ [19]Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine.
[20]אַל־תִּשְׁאַ֥ף הַלָּ֑יְלָה לַעֲלֹ֖ות עַמִּ֣ים תַּחְתָּֽם׃ [20]Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis.
[21]הִ֭שָּׁמֶר אַל־תֵּ֣פֶן אֶל־אָ֑וֶן כִּֽי־עַל־זֶ֝֗ה בָּחַ֥רְתָּ מֵעֹֽנִי׃ [21]Cave ne declines ad iniquitatem: hanc enim cœpisti sequi post miseriam.
[22]הֶן־אֵ֭ל יַשְׂגִּ֣יב בְּכֹחֹ֑ו מִ֖י כָמֹ֣הוּ מֹורֶֽה׃ [22]Ecce Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus.
[23]מִֽי־פָקַ֣ד עָלָ֣יו דַּרְכֹּ֑ו וּמִֽי־אָ֝מַ֗ר פָּעַ֥לְתָּ עַוְלָֽה׃ [23]Quis poterit scrutari vias ejus? aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?
[24]זְ֭כֹר כִּֽי־תַשְׂגִּ֣יא פָעֳלֹ֑ו אֲשֶׁ֖ר שֹׁרְר֣וּ אֲנָשִֽׁים׃ [24]Memento quod ignores opus ejus, de quo cecinerunt viri.
[25]כָּל־אָדָ֥ם חָֽזוּ־בֹ֑ו אֱ֝נֹ֗ושׁ יַבִּ֥יט מֵרָחֹֽוק׃ [25]Omnes homines vident eum: unusquisque intuetur procul.
[26]הֶן־אֵ֣ל גִּיא וְלֹ֣א נֵדָ֑ע מִסְפַּ֖ר שָׁנָ֣יו וְלֹא־חֵֽקֶר׃ [26]Ecce Deus magnus vincens scientiam nostram: numerus annorum ejus inæstimabilis.
[27]כִּ֭י יְגָרַ֣ע נִטְפֵי־מָ֑יִם יָזֹ֖קּוּ מָטָ֣ר לְאֵדֹֽו׃ [27]Qui aufert stillas pluviæ, et effundit imbres ad instar gurgitum,
[28]אֲשֶֽׁר־יִזְּל֥וּ שְׁחָקִ֑ים יִ֝רְעֲפ֗וּ עֲלֵ֤י ׀ אָדָ֬ם רָֽב׃ [28]qui de nubibus fluunt, quæ prætexunt cuncta desuper.
[29]אַ֣ף אִם־יָ֭בִין מִפְרְשֵׂי־עָ֑ב תְּ֝שֻׁאֹ֗ות סֻכָּתֹֽו׃ [29]Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum,
[30]הֵן־פָּרַ֣שׂ עָלָ֣יו אֹורֹ֑ו וְשָׁרְשֵׁ֖י הַיָּ֣ם כִּסָּֽה׃ [30]et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet.
[31]כִּי־בָ֭ם יָדִ֣ין עַמִּ֑ים יִֽתֶּן־אֹ֥כֶל לְמַכְבִּֽיר׃ [31]Per hæc enim judicat populos, et dat escas multis mortalibus.
[32]עַל־כַּפַּ֥יִם כִּסָּה־אֹ֑ור וַיְצַ֖ו עָלֶ֣יהָ בְמַפְגִּֽיעַ׃ [32]In manibus abscondit lucem, et præcepit ei ut rursus adveniat.
[33]יַגִּ֣יד עָלָ֣יו רֵעֹ֑ו מִ֝קְנֶ֗ה אַ֣ף עַל־עֹולֶֽה׃ [33]Annuntiat de ea amico suo, quod possessio ejus sit, et ad eam possit ascendere.
Source: unbound.biola.edu

See information...
Source: unbound.biola.edu
Top