|
[1]Numquid nosti tempus partus ibicum in petris? vel parturientes cervas observasti?
[2]Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
[3]Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt.
[4]Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
[5]Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit?
[6]cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis.
[7]Contemnit multitudinem civitatis: clamorem exactoris non audit.
[8]Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit.
[9]Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum?
[10]Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te?
[11]Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos?
[12]Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
[13]Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris.
[14]Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
[15]Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
[16]Duratur ad filios suos, quasi non sint sui: frustra laboravit, nullo timore cogente.
[17]Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
[18]Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem ejus.
[19]Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum?
[20]Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium ejus terror.
[21]Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
[22]Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
[23]Super ipsum sonabit pharetra: vibrabit hasta et clypeus:
[24]fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.
[25]Ubi audierit buccinam, dicit: Vah ! procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
[26]Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum?
[27]Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
[28]In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur atque inaccessis rupibus.
[29]Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt.
[30]Pulli ejus lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
[31]Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job:
[32]Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.
[33]Respondens autem Job Domino, dixit:
[34]Qui leviter locutus sum, respondere quid possum? manum meam ponam super os meum.
[35]Unum locutus sum, quod utinam non dixissem: et alterum, quibus ultra non addam.
|