«
Tregelles’ 2nd ed. from Alexandrinus, et al (1879)
Tregelles GNT
Peshitta NT (Khabouris)
PesNT(Kha)
[1]Ὁ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος [ὁ τεθνηκὼς] ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν ὁ Ἰησοῦς. [1]ישׁוע דינ קדמ שׁתא יומינ דפצחא אתא לבית-עניא איכא דאיתוהי הוא לעזר הו דאקימ מנ בית מיתא הו ישׁוע
[2]ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν ἐκ τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ. [2]ועבדו לה תמנ חשׁמיתא ומרתא משׁמשׁא הות ולעזר חד מנ סמיכא הוא דעמה
[3]ἡ οὖν Μαριὰμ λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψεν τοὺς πόδας [τοῦ] Ἰησοῦ, καὶ ἐξέμαξεν ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου. [3]מרימ דינ שׁקלת שׁטיפתא דבסמא דנרדינ רשׁיא סגי דמיא ומשׁחת רגלוהי דישׁוע ושׁוית בסערה רגלוהי ואתמלי ביתא מנ ריחה דבסמא
[4]λέγει οὖν Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης εἷς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι, [4]ואמר יהודא סכריוטא חד מנ תלמידוהי הו דעתיד הוא דנשׁלמיוהי
[5]Διὰ τί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων, καὶ ἐδόθη πτωχοῖς; [5]למנא לא אזדבנ משׁחא הנא בתלת מאא דינרינ ואתיהב למסכנא
[6]εἶπεν δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ᾽ ὅτι κλέπτης ἦν καὶ τὸ γλωσσόκομον ἔχων τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν. [6]הדא דינ אמר לא הוא מטל דעל מסכנא בטיל הוא לה אלא מטל דגנבא הוא וגלוסקמא לותה הוא ומדמ דנפל הוא בה הו טעינ הוא
[7]εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς, Ἄφες αὐτήν, ἵνα εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τηρήσῃ αὐτό· [7]אמר דינ ישׁוע שׁבוקיה ליומא דקבורי נטרתה
[8]τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ᾽ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. [8]בכלזבנ גיר מסכנא אית לכונ עמכונ לי דינ לא בכלזבנ אית לכונ
[9]Ἔγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστιν, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον, ἀλλ᾽ ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. [9]ושׁמעו כנשׁא סגיאא מנ יהודיא דתמנ הו ישׁוע ואתו לא מטל ישׁוע בלחוד אלא אפ דנחזונ ללעזר הו דאקימ מנ בית מיתא
[10]ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν, [10]ואתרעיו הוו רבי כהנא דאפ ללעזר נקטלוניהי
[11]ὅτι πολλοὶ δι᾽ αὐτὸν ὑπῆγον τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν Ἰησοῦν. [11]מטל דסגיאא מנ יהודיא מטלתה אזלינ הוו ומהימנינ בישׁוע
[12]Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα, [12]וליומא אחרנא כנשׁא סגיאא אינא דאתא הוא לעדעדא כד שׁמעו דישׁוע אתא לאורשׁלמ
[13]ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἐκραύγαζον, Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου, καὶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. [13]שׁקלו סוכא דדקלא ונפקו לאורעה וקעינ הוו ואמרינ אושׁענא בריכ הו דאתא בשׁמה דמריא מלכא דיסריל
[14]εὑρὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὀνάριον, ἐκάθισεν ἐπ᾽ αὐτό, καθώς ἐστιν γεγραμμένον, [14]אשׁכח דינ ישׁוע חמרא ויתב עלוהי איכנא דכתיב
[15]Μὴ φοβοῦ, θυγάτηρ Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου. [15]לא תדחלינ ברת צהיונ הא מלככי אתא לכי ורכיב על עילא בר אתנא
[16]ταῦτα οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ᾽ ὅτε ἐδοξάσθη Ἰησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ᾽ αὐτῷ γεγραμμένα καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ. [16]הלינ דינ לא ידעו תלמידוהי בהו זבנא אלא כד אשׁתבח ישׁוע אתדכרו תלמידוהי דהלינ כתיבנ הוי עלוהי והלינ עבדו לה
[17]ἐμαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετ᾽ αὐτοῦ, ὅτε τὸν Λάζαρον ἐφώνησεν ἐκ τοῦ μνημείου, καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν· [17]וסהד הוא כנשׁא הו דעמה הוא דקרא ללעזר מנ קברא ואקימה מנ בית מיתא
[18]διὰ τοῦτο ὑπήντησεν αὐτῷ ὁ ὄχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναι τὸ σημεῖον. [18]ומטל הדא נפקו לקובלה כנשׁא סגיאא דשׁמעו דאתא הדא עבד
[19]οἱ οὖν Φαρισαῖοι εἶπαν πρὸς ἑαυτούς, Θεωρεῖτε ὅτι οὐκ ὠφελεῖτε οὐδέν; ἴδε ὁ κόσμος ὀπίσω αὐτοῦ ἀπῆλθεν. [19]פרישׁא דינ אמרינ הוו חד לחד חזינ אנתונ דלא מותרינ אנתונ מדמ דהא עלמא כלה אזל לה בתרה
[20]Ἦσαν δὲ Ἕλληνές τινες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ· [20]אית הוו דינ אפ מנ עממא אנשׁא בהונ דסלקו למסגד בעדעדא
[21]οὗτοι οὖν προσῆλθον Φιλίππῳ τῷ ἀπὸ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες, Κύριε, θέλομεν τὸν Ἰησοῦν ἰδεῖν. [21]הלינ אתו קרבו לות פיליפוס הו דמנ בית-צידא דגלילא ושׁאלוהי ואמרינ לה מרי צבינ חננ נחזא לישׁוע
[22]ἔρχεται ὁ Φίλιππος καὶ λέγει τῷ Ἀνδρέᾳ, ἔρχεται Ἀνδρέας καὶ Φίλιππος καὶ λέγουσιν τῷ Ἰησοῦ. [22]ואתא הו פיליפוס ואמר לאנדראוס ואנדראוס ופיליפוס אמרו לישׁוע
[23]ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀποκρίνεται αὐτοῖς λέγων, Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. [23]ישׁוע דינ ענא ואמר להונ אתת שׁעתא דנשׁתבח ברה דאנשׁא
[24]ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτὸς μόνος μένει· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ, πολὺν καρπὸν φέρει. [24]אמינ אמינ אמר אנא לכונ דפרדתא דחטתא אנ לא נפלא ומיתא בארעא בלחודיה פישׁא אנ דינ מיתא פארא סגיאא מיתיא
[25]ὁ φιλῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολλύει αὐτήν, καὶ ὁ μισῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ εἰς ζωὴν αἰώνιον φυλάξει αὐτήν. [25]מנ דרחמ נפשׁה נובדיה ומנ דסנא נפשׁה בעלמא הנא נטריה לחיא דלעלמ
[26]Ἐὰν ἐμοί τις διακονῇ, ἐμοὶ ἀκολουθείτω, καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγώ, ἐκεῖ καὶ ὁ διάκονος ὁ ἐμὸς ἔσται· ἐάν τις ἐμοὶ διακονῇ, τιμήσει αὐτὸν ὁ πατήρ. [26]אנ לי אנשׁ משׁמשׁ נאתא בתרי ואיכא דאנא איתי תמנ נהוא אפ משׁמשׁני מנ דלי משׁמשׁ ניקריוהי אבא
[27]νῦν ἡ ψυχή μου τετάρακται, καὶ τί εἴπω; Πάτερ, σῶσόν με ἐκ τῆς ὥρας ταύτης; ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἦλθον εἰς τὴν ὥραν ταύτην. [27]השׁא נפשׁי הא שׁגישׁא ומנא אמר אבי פצני מנ הדא שׁעתא אלא מטל הנא אתית להדא שׁעתא
[28]Πάτερ, δόξασόν σου τὸ ὄνομα. Ἦλθεν οὖν φωνὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, Καὶ ἐδόξασα καὶ πάλιν δοξάσω. [28]אבא שׁבח שׁמכ וקלא אשׁתמע מנ שׁמיא שׁבחת ותוב משׁבח אנא
[29]Ὁ [οὖν] ὄχλος ὁ ἑστὼς καὶ ἀκούσας ἔλεγεν βροντὴν γεγονέναι. ἄλλοι ἔλεγον, Ἄγγελος αὐτῷ λελάληκεν. [29]וכנשׁא דקאמ הוא שׁמעו ואמרינ רעמא הוא אחרנא דינ אמרינ מלאכא מלל עמה
[30]Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν, Οὐ δι᾽ ἐμὲ ἡ φωνὴ αὕτη γέγονεν, ἀλλὰ δι᾽ ὑμᾶς. [30]ענא ישׁוע ואמר להונ לא הוא מטלתי הוא קלא הנא אלא מטלתכונ
[31]νῦν κρίσις ἐστὶν τοῦ κόσμου τούτου· νῦν ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου ἐκβληθήσεται ἔξω, [31]השׁא דינה הו דעלמא הנא השׁא ארכונא דעלמא הנא משׁתדא לבר
[32]κἀγὼ ἐὰν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν. [32]ואנא מא דאתתרימת מנ ארעא אגד כל אנשׁ לותי
[33]Τοῦτο δὲ ἔλεγεν σημαίνων ποίῳ θανάτῳ ἤμελλεν ἀποθνήσκειν. [33]הדא דינ אמר דנחוא באינא מותא מאת
[34]ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ὄχλος, Ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐκ τοῦ νόμου ὅτι ὁ χριστὸς μένει εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ πῶς λέγεις σὺ ὅτι δεῖ ὑψωθῆναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; τίς ἐστιν οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου; [34]אמרינ לה כנשׁא חננ שׁמענ מנ נמוסא דמשׁיחא לעלמ מקוא איכנא אמר אנת דעתיד הו דנתתרימ ברה דאנשׁא מנו הנא ברה דאנשׁא
[35]εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Ἔτι μικρὸν χρόνον τὸ φῶς ἐν ὑμῖν ἐστίν. περιπατεῖτε ὡς τὸ φῶς ἔχετε, ἵνα μὴ σκοτία ὑμᾶς καταλάβῃ· καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδεν ποῦ ὑπάγει. [35]אמר להונ ישׁוע קליל אחרינ זבנא נוהרא עמכונ הו הלכו עד אית לכונ נוהרא דלא חשׁוכא נדרככונ ומנ דמהלכ בחשׁוכא לא ידע לאיכא אזל
[36]ὡς τὸ φῶς ἔχετε, πιστεύετε εἰς τὸ φῶς, ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε. Ταῦτα ἐλάλησεν Ἰησοῦς, καὶ ἀπελθὼν ἐκρύβη ἀπ᾽ αὐτῶν. [36]עד אית לכונ נוהרא הימנו בנוהרא דבנוהי דנוהרא תהוונ הלינ מלל ישׁוע ואזל אתטשׁי מנהונ
[37]Τοσαῦτα δὲ αὐτοῦ σημεῖα πεποιηκότος ἔμπροσθεν αὐτῶν οὐκ ἐπίστευον εἰς αὐτόν, [37]וכד הלינ כלהינ אתותא עבד קדמיהונ לא הימנו בה
[38]ἵνα ὁ λόγος Ἡσαΐου τοῦ προφήτου πληρωθῇ, ὃν εἶπεν, Κύριε, τίς ἐπίστευσεν τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; καὶ ὁ βραχίων κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη; [38]דתתמלא מלתא דאשׁעיא נביא דאמר מרי מנו הימנ לשׁמענ ודרעה דמריא למנ אתגלי
[39]Διὰ τοῦτο οὐκ ἠδύναντο πιστεύειν, ὅτι πάλιν εἶπεν Ἡσαΐας, [39]מטל הנא לא משׁכחינ הוו דנהימנונ מטל דתוב אמר אשׁעיא
[40]Τετύφλωκεν αὐτῶν τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ ἐπώρωσεν αὐτῶν τὴν καρδίαν, ἵνα μὴ ἴδωσιν τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ νοήσωσιν τῇ καρδίᾳ καὶ στραφῶσιν καὶ ἰάσομαι αὐτούς. [40]דעורו עיניהונ ואחשׁכו לבהונ דלא נחזונ בעיניהונ ונסתכלונ בלבהונ ונתפנונ ואסא אנונ
[41]ταῦτα εἶπεν Ἡσαΐας ὅτι εἶδεν τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐλάλησεν περὶ αὐτοῦ. [41]הלינ אמר אשׁעיא כד חזא שׁובחה ומלל עלוהי
[42]ὅμως μέντοι καὶ ἐκ τῶν ἀρχόντων πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν, ἀλλὰ διὰ τοὺς Φαρισαίους οὐχ ὡμολόγουν, ἵνα μὴ ἀποσυνάγωγοι γένωνται. [42]אפ מנ רשׁא דינ סגיאא הימנו בה אלא מטל פרישׁא לא מודינ הוו דלא נהוונ לבר מנ כנושׁתא
[43]ἠγάπησαν γὰρ τὴν δόξαν τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον ἤπερ τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ. [43]רחמו גיר שׁובחא דבנינשׁא יתיר מנ שׁובחה דאלהא
[44]Ἰησοῦς δὲ ἔκραξεν καὶ εἶπεν, Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, οὐ πιστεύει εἰς ἐμὲ ἀλλὰ εἰς τὸν πέμψαντά με. [44]ישׁוע דינ קעא ואמר מנ דמהימנ בי לא הוא בי מהימנ אלא במנ דשׁדרני
[45]καὶ ὁ θεωρῶν ἐμὲ θεωρεῖ τὸν πέμψαντά με. [45]ומנ דלי חזא חזא למנ דשׁדרני
[46]ἐγὼ φῶς εἰς τὸν κόσμον ἐλήλυθα, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ ἐν τῇ σκοτίᾳ μὴ μείνῃ. [46]אנא נוהרא אתית לעלמא דכל מנ דמהימנ בי לא נקוא בחשׁוכא
[47]καὶ ἐάν τίς μου ἀκούσῃ τῶν ῥημάτων καὶ μὴ φυλάξῃ, ἐγὼ οὐ κρίνω αὐτόν· οὐ γὰρ ἦλθον ἵνα κρίνω τὸν κόσμον, ἀλλ᾽ ἵνα σώσω τὸν κόσμον. [47]ומנ דשׁמע מלי ולא נטר להינ אנא לא דאנ אנא לה לא גיר אתית דאדונ לעלמא אלא דאחא לעלמא
[48]ὁ ἀθετῶν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ῥήματά μου, ἔχει τὸν κρίνοντα αὐτόν· ὁ λόγος ὃν ἐλάλησα, ἐκεῖνος κρινεῖ αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. [48]מנ דטלמ לי ולא מקבל מלי אית מנ דדאנ לה מלתא דמללת הי דינא לה ביומא אחריא
[49]ὅτι ἐγὼ ἐξ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλάλησα, ἀλλ᾽ ὁ πέμψας με πατὴρ αὐτός μοι ἐντολὴν δέδωκεν τί εἴπω καὶ τί λαλήσω. [49]דאנא מנ נפשׁי לא מללת אלא אבא דשׁדרני הו יהב לי פוקדנא מנא אמר ומנא אמלל
[50]καὶ οἶδα ὅτι ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ ζωὴ αἰώνιός ἐστιν. ἃ οὖν ἐγὼ λαλῶ, καθὼς εἴρηκέν μοι ὁ πατήρ, οὕτως λαλῶ. [50]וידע אנא דפוקדנה חיא אנונ דלעלמ אילינ הכיל דממלל אנא איכנא דאמר לי אבי הכנא ממלל אנא
Author: Samuel Prideaux Tregelles, LL. D. (1813–1875)
Source: www.hagiascriptura.com

See information...
Top