«
Greek Textus Receptus (1550/1894)
TR GNT
Peshitta NT (Khabouris)
PesNT(Kha)
Luke
Luk
24
   
[1]τη δε μια των σαββατων ορθρου βαθεος ηλθον επι το μνημα φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα και τινες συν αυταις [1]בחד בשׁבא דינ בשׁפרא עד חשׁוכ אתי לבית קבורא ואיתי הרומא הלינ דטיב הוי ואית הוי עמהינ נשׁא אחרניתא
[2]ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου [2]ואשׁכח כאפא דמעגלא מנ בית קבורא
[3]και εισελθουσαι ουχ ευρον το σωμα του κυριου ιησου [3]ועלינ ולא אשׁכחיהי לפגרא דישׁוע
[4]και εγενετο εν τω διαπορεισθαι αυτας περι τουτου και ιδου δυο ανδρες επεστησαν αυταις εν εσθησεσιν αστραπτουσαις [4]והוא דכד הנינ תמיהנ על הדא הא תרינ גברינ קמו לעל מנהינ ומברק הוא לבושׁהונ
[5]εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλινουσων το προσωπον εις την γην ειπον προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων [5]והוי בדחלתא וכפי אפיהינ בארעא ואמרינ להינ מנא בעינ אנתינ חיא עמ מיתא
[6]ουκ εστιν ωδε αλλ ηγερθη μνησθητε ως ελαλησεν υμιν ετι ων εν τη γαλιλαια [6]ליתוהי תננ קמ לה עהדינ דמלל עמכינ כד הו בגלילא
[7]λεγων οτι δει τον υιον του ανθρωπου παραδοθηναι εις χειρας ανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι [7]ואמר הוא דעתיד הו ברה דאנשׁא דנשׁתלמ באידי אנשׁא חטיא ונצטלב ולתלתא יומינ נקומ
[8]και εμνησθησαν των ρηματων αυτου [8]והנינ אתדכרינ למלוהי
[9]και υποστρεψασαι απο του μνημειου απηγγειλαν ταυτα παντα τοις ενδεκα και πασιν τοις λοιποις [9]והפכ מנ קברא ואמרינ הלינ כלהינ לחדעסר ולשׁרכא
[10]ησαν δε η μαγδαληνη μαρια και ιωαννα και μαρια ιακωβου και αι λοιπαι συν αυταις αι ελεγον προς τους αποστολους ταυτα [10]איתיהינ הוי דינ מרימ מגדליתא ויוחנ ומרימ אמה דיעקוב ושׁרכא דעמהינ הלינ דאמר הוי לשׁליחא
[11]και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματα αυτων και ηπιστουν αυταις [11]ואתחזי בעיניהונ מלא הלינ איכ שׁניתא ולא הימנו אנינ
[12]ο δε πετρος αναστας εδραμεν επι το μνημειον και παρακυψας βλεπει τα οθονια κειμενα μονα και απηλθεν προς εαυτον θαυμαζων το γεγονος [12]שׁמעונ דינ קמ ורהט לקברא ואדיק חזא כתנא דסימינ בלחוד ואזל כד מתדמר בנפשׁה על מדמ דהוא
[13]και ιδου δυο εξ αυτων ησαν πορευομενοι εν αυτη τη ημερα εις κωμην απεχουσαν σταδιους εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομα εμμαους [13]והא תרינ מנהונ בה ביומא אזלינ הוו לקריתא דשׁמה עמאוס ופריקא מנ אורשׁלמ אסטדותא שׁתינ
[14]και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περι παντων των συμβεβηκοτων τουτων [14]והנונ ממללינ הוו חד עמ חד על הלינ כלהינ דגדשׁ
[15]και εγενετο εν τω ομιλειν αυτους και συζητειν και αυτος ο ιησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις [15]וכד הנונ ממללינ הוו ובעינ חד עמ חד אתא הו ישׁוע ומטי אנונ ומהלכ הוא עמהונ
[16]οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον [16]ועיניהונ אחידנ הוי דלא נסתכלוניהי
[17]ειπεν δε προς αυτους τινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλετε προς αλληλους περιπατουντες και εστε σκυθρωποι [17]ואמר להונ מנא אנינ מלא הלינ דממללינ אנתונ חד עמ חד כד מהלכינ אנתונ וכמירינ אנתונ
[18]αποκριθεις δε ο εις ω ονομα κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονος παροικεις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις [18]וענא חד מנהונ דשׁמה קליופא ואמר לה אנת הו כי בלחודיכ נוכריא מנ אורשׁלמ דלא ידע אנת מדמ דהוא בה בהנונ יומתא
[19]και ειπεν αυτοις ποια οι δε ειπον αυτω τα περι ιησου του ναζωραιου ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν εργω και λογω εναντιον του θεου και παντος του λαου [19]אמר להונ מנא אמרינ לה על ישׁוע הו דמנ נצרת גברא דהוא נביא וחילתנ הוא במלתא ובעבדא קדמ אלהא וקדמ כלה עמא
[20]οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον [20]ואשׁלמוהי רבי כהנא וקשׁישׁא לדינא דמותא וזקפוהי
[21]ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλα γε συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αγει σημερον αφ ου ταυτα εγενετο [21]חננ דינ סברינ הוינ דהויו עתיד הוא דנפרקיוהי ליסריל והא תלתא יומינ הא מנ דהלינ כלהינ הוי
[22]αλλα και γυναικες τινες εξ ημων εξεστησαν ημας γενομεναι ορθριαι επι το μνημειον [22]אלא אפ נשׁא מננ אתמהנ קדמ הוי גיר לבית קבורא
[23]και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναι οι λεγουσιν αυτον ζην [23]וכד לא אשׁכח פגרה אתי אמרנ לנ דמלאכא חזינ תמנ ואמרינ עלוהי דחי הו
[24]και απηλθον τινες των συν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτως καθως και αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον [24]ואפ אנשׁא מננ אזלו לבית קבורא ואשׁכחו הכנא איכ מא דאמר נשׁא לה דינ לא חזו
[25]και αυτος ειπεν προς αυτους ω ανοητοι και βραδεις τη καρδια του πιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται [25]הידינ אמר להונ ישׁוע או חסירי רעינא ויקירי לבא למהימנו בכלהינ אילינ דמללו נביא
[26]ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστον και εισελθειν εις την δοξαν αυτου [26]לא הוא הלינ עתיד הוא דנסיבר משׁיחא ודנעול לתשׁבוחתה
[27]και αρξαμενος απο μωσεως και απο παντων των προφητων διηρμηνευεν αυτοις εν πασαις ταις γραφαις τα περι εαυτου [27]ושׁרי הוא מנ מושׁא ומנ כלהונ נביא ומפשׁק הוא להונ על נפשׁה מנ כלהונ כתבא
[28]και ηγγισαν εις την κωμην ου επορευοντο και αυτος προσεποιειτο πορρωτερω πορευεσθαι [28]וקרבו הוו לקריתא הי דאזלינ הוו לה והו מסבר הוא להונ דאיכ דלדוכא רחיקא אזל הוא
[29]και παρεβιασαντο αυτον λεγοντες μεινον μεθ ημων οτι προς εσπεραν εστιν και κεκλικεν η ημερα και εισηλθεν του μειναι συν αυτοις [29]ואלצוהי ואמרינ לה פושׁ לותנ מטל דיומא השׁא רכנ לה למחשׁכ ועל דנקוא לותהונ
[30]και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων λαβων τον αρτον ευλογησεν και κλασας επεδιδου αυτοις [30]והוא דכד אסתמכ עמהונ נסב לחמא וברכ וקצא ויהב להונ
[31]αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαν αυτον και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων [31]ומחדא אתפתח עיניהונ ואשׁתודעוהי והו אשׁתקל לה מנהונ
[32]και ειπον προς αλληλους ουχι η καρδια ημων καιομενη ην εν ημιν ως ελαλει ημιν εν τη οδω και ως διηνοιγεν ημιν τας γραφας [32]ואמרינ הוו חד לחד לא הוא לבנ יקיר הוא בגונ כד ממלל עמנ באורחא ומפשׁק לנ כתבא
[33]και ανασταντες αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρον συνηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις [33]וקמו בה בשׁעתא והפכו לאורשׁלמ ואשׁכחו לחדעסר דכנישׁינ ולאילינ דעמהונ
[34]λεγοντας οτι ηγερθη ο κυριος οντως και ωφθη σιμωνι [34]כד אמרינ דשׁריראית קמ מרנ ואתחזי לשׁמעונ
[35]και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ως εγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου [35]ואפ הנונ אשׁתעיו אילינ דהוי באורחא ואיכנא אתידע להונ כד קצא לחמא
[36]ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτος ο ιησους εστη εν μεσω αυτων και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν [36]וכד הלינ ממללינ הוו ישׁוע קמ בינתהונ ואמר להונ שׁלמא עמכונ אנא אנא לא תדחלונ
[37]πτοηθεντες δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν [37]והנונ אתרהבו והוו בדחלתא סברינ הוו גיר דרוחא חזינ
[38]και ειπεν αυτοις τι τεταραγμενοι εστε και δια τι διαλογισμοι αναβαινουσιν εν ταις καρδιαις υμων [38]אמר להונ ישׁוע מנא מתתזיעינ אנתונ ומנא סלקנ מחשׁבתא על לבותכונ
[39]ιδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου οτι αυτος εγω ειμι ψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμα σαρκα και οστεα ουκ εχει καθως εμε θεωρειτε εχοντα [39]חזו אידי ורגלי דאנא אנא גושׁונני ודעו דלרוחא בסרא וגרמא לית לה איכ דחזינ אנתונ דאית לי
[40]και τουτο ειπων επεδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας [40]וכד הלינ אמר חוי אנונ אידוהי ורגלוהי
[41]ετι δε απιστουντων αυτων απο της χαρας και θαυμαζοντων ειπεν αυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε [41]וכד עדמא להשׁא לא מהימנינ הוו מנ חדותהונ ומתתמהינ הוו אמר להונ אית לכונ מדמ תננ למאכל
[42]οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος και απο μελισσιου κηριου [42]הנונ דינ יהבו לה מנתא מנ נונא דטויא ומנ ככריתא דדבשׁא
[43]και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν [43]ונסב אכל לעניהונ
[44]ειπεν δε αυτοις ουτοι οι λογοι ους ελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωσεως και προφηταις και ψαλμοις περι εμου [44]ואמר להונ הלינ אנינ מלא דמללת עמכונ כד לותכונ הוית דולא הו דנשׁתלמ כל מדמ דכתיב בנמוסא דמושׁא ובנביא ובמזמורא עלי
[45]τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν του συνιεναι τας γραφας [45]הידינ פתח רעינהונ למסתכלו כתבא
[46]και ειπεν αυτοις οτι ουτως γεγραπται και ουτως εδει παθειν τον χριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα [46]ואמר להונ דהכנא כתיב והכנא זדק הוא דנחשׁ משׁיחא ודנקומ מנ בית מיתא לתלתא יומינ
[47]και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν και αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενον απο ιερουσαλημ [47]ודנתכרז בשׁמה תיבותא לשׁובקנא דחטהא בכלהונ עממא ושׁוריא נהוא מנ אורשׁלמ
[48]υμεις δε εστε μαρτυρες τουτων [48]ואנתונ אנונ סהדא דהלינ
[49]και ιδου εγω αποστελλω την επαγγελιαν του πατρος μου εφ υμας υμεις δε καθισατε εν τη πολει ιερουσαλημ εως ου ενδυσησθε δυναμιν εξ υψους [49]ואנא אשׁדר עליכונ מולכנא דאבי אנתונ דינ קוו באורשׁלמ מדינתא עדמא דתלבשׁונ חילא מנ רומא
[50]εξηγαγεν δε αυτους εξω εως εις βηθανιαν και επαρας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους [50]ואפק אנונ עדמא לבית-עניא וארימ אידוהי וברכ אנונ
[51]και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων και ανεφερετο εις τον ουρανον [51]והוא דכד מברכ להונ אתפרשׁ מנהונ וסלק לשׁמיא
[52]και αυτοι προσκυνησαντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης [52]הנונ דינ סגדו לה והפכו לאורשׁלמ בחדותא רבתא
[53]και ησαν διαπαντος εν τω ιερω αινουντες και ευλογουντες τον θεον αμην [53]ובכלזבנ איתיהונ הוו בהיכלא כד משׁבחינ ומברכינ לאלהא אמינ
Author: Stephanus (1550), with variants of Scrivener (1894)
Source: unbound.biola.edu
Top