|
[1]Then called he the twelve disciples together, and gave them power and authority over all devils, and to heal diseases. |
[1]συγκαλεσαμενος δε τους δωδεκα μαθητας αυτου εδωκεν αυτοις δυναμιν και εξουσιαν επι παντα τα δαιμονια και νοσους θεραπευειν |
[2]And he sent them to preach the kingdom of God, and to cure the sick. |
[2]και απεστειλεν αυτους κηρυσσειν την βασιλειαν του θεου και ιασθαι τους ασθενουντας |
[3]And he said to them, Take nothing to your journey, neither staves, nor script, neither bread, nor silver, neither have two coats. |
[3]και ειπεν προς αυτους μηδεν αιρετε εις την οδον μητε ραβδους μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε ανα δυο χιτωνας εχειν |
[4]And whatsoever house ye enter into, there abide, and thence depart. |
[4]και εις ην αν οικιαν εισελθητε εκει μενετε και εκειθεν εξερχεσθε |
[5]And whosoever will not receive you, when ye go out of that city, shake off the very dust from your feet for a testimony against them. |
[5]και οσοι αν μη δεξωνται υμας εξερχομενοι απο της πολεως εκεινης και τον κονιορτον απο των ποδων υμων αποτιναξατε εις μαρτυριον επ αυτους |
[6]And they went out, and went through every town preaching the Gospel, and healing everywhere. |
[6]εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα τας κωμας ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντες πανταχου |
[7] Now Herod the Tetrarch heard of all that was done by him: and he doubted, because that it was said of some, that John was risen again from the dead: |
[7]ηκουσεν δε ηρωδης ο τετραρχης τα γινομενα υπ αυτου παντα και διηπορει δια το λεγεσθαι υπο τινων οτι ιωαννης εγηγερται εκ νεκρων |
[8]And of some, that Elias had appeared: and of some, that one of the old Prophets was risen again. |
[8]υπο τινων δε οτι ηλιας εφανη αλλων δε οτι προφητης εις των αρχαιων ανεστη |
[9]Then Herod said, John have I beheaded: who then is this of whom I hear such things? And he desired to see him. |
[9]και ειπεν ο ηρωδης ιωαννην εγω απεκεφαλισα τις δε εστιν ουτος περι ου εγω ακουω τοιαυτα και εζητει ιδειν αυτον |
[10] And when the Apostles returned, they told him what great things they had done. Then he took them, and went aside into a solitary place, near to the city called Bethsaida. |
[10]και υποστρεψαντες οι αποστολοι διηγησαντο αυτω οσα εποιησαν και παραλαβων αυτους υπεχωρησεν κατ ιδιαν εις τοπον ερημον πολεως καλουμενης βηθσαιδα |
[11]But when the people knew it, they followed him: and he received them, and spake unto them of the kingdom of God, and healed them that had need to be healed. |
[11]οι δε οχλοι γνοντες ηκολουθησαν αυτω και δεξαμενος αυτους ελαλει αυτοις περι της βασιλειας του θεου και τους χρειαν εχοντας θεραπειας ιατο |
[12]And when the day began to wear away, the twelve came, and said unto him, Send the people away, that they may go into the towns and villages round about, and lodge, and get meat: for we are here in a desert place. |
[12]η δε ημερα ηρξατο κλινειν προσελθοντες δε οι δωδεκα ειπον αυτω απολυσον τον οχλον ινα απελθοντες εις τας κυκλω κωμας και τους αγρους καταλυσωσιν και ευρωσιν επισιτισμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εσμεν |
[13]But he said unto them, Give ye them to eat. And they said, We have no more but five loaves and two fishes, except we should go and buy meat for all this people. |
[13]ειπεν δε προς αυτους δοτε αυτοις υμεις φαγειν οι δε ειπον ουκ εισιν ημιν πλειον η πεντε αρτοι και δυο ιχθυες ει μητι πορευθεντες ημεις αγορασωμεν εις παντα τον λαον τουτον βρωματα |
[14]For they were about five thousand men. Then he said to his disciples, Cause them to sit down by fifties in a company. |
[14]ησαν γαρ ωσει ανδρες πεντακισχιλιοι ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου κατακλινατε αυτους κλισιας ανα πεντηκοντα |
[15]And they did so, and caused all to sit down. |
[15]και εποιησαν ουτως και ανεκλιναν απαντας |
[16]Then he took the five loaves, and the two fishes, and looked up to heaven, and blessed them, and break, and gave to the disciples, to set before the people. |
[16]λαβων δε τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν αυτους και κατεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις παρατιθεναι τω οχλω |
[17]So they did all eat, and were satisfied: and there was taken up of that remained to them, twelve baskets full of broken meat. |
[17]και εφαγον και εχορτασθησαν παντες και ηρθη το περισσευσαν αυτοις κλασματων κοφινοι δωδεκα |
[18] And it came to pass as he was alone praying, his disciples were with him, and he asked them, saying, Whom say the people that I am? |
[18]και εγενετο εν τω ειναι αυτον προσευχομενον καταμονας συνησαν αυτω οι μαθηται και επηρωτησεν αυτους λεγων τινα με λεγουσιν οι οχλοι ειναι |
[19]They answered, and said, John Baptist: and others say, Elias: and some say, that one of the old Prophets is risen again. |
[19]οι δε αποκριθεντες ειπον ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν αλλοι δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη |
[20]And he said unto them, But whom say ye that I am? Peter answered, and said, The Christ of God. |
[20]ειπεν δε αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν τον χριστον του θεου |
[21]And he warned, and commanded them, that they should tell that to no man, |
[21]ο δε επιτιμησας αυτοις παρηγγειλεν μηδενι ειπειν τουτο |
[22]Saying, The Son of man must suffer many things, and be reproved of the Elders, and of the high Priests and Scribes, and be slain, and the third day rise again. |
[22]ειπων οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι |
[23] And he said to them all, If any man will come after me, let him deny himself, and take up his cross daily, and follow me. |
[23]ελεγεν δε προς παντας ει τις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου καθ ημεραν και ακολουθειτω μοι |
[24]For whosoever will save his life, shall lose it: and whosoever shall lose his life for my sake, the same shall save it. |
[24]ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτος σωσει αυτην |
[25]For what advantageth it a man, if he win the whole world, and destroy himself, or lose himself? |
[25]τι γαρ ωφελειται ανθρωπος κερδησας τον κοσμον ολον εαυτον δε απολεσας η ζημιωθεις |
[26]For whosoever shall be ashamed of me, and of my words, of him shall the Son of man be ashamed, when he shall come in his glory, and in the glory of the Father, and of the Holy Angels. |
[26]ος γαρ αν επαισχυνθη με και τους εμους λογους τουτον ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του πατρος και των αγιων αγγελων |
[27]And I tell you of a surety, there be some standing here, which shall not taste of death, till they have seen the kingdom of God. |
[27]λεγω δε υμιν αληθως εισιν τινες των ωδε εστηκοτων οι ου μη γευσονται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου |
[28]And it came to pass about an eight days after those words, that he took Peter, and John, and James, and went up into a mountain to pray. |
[28]εγενετο δε μετα τους λογους τουτους ωσει ημεραι οκτω και παραλαβων τον πετρον και ιωαννην και ιακωβον ανεβη εις το ορος προσευξασθαι |
[29]And as he prayed, the fashion of his countenance was changed, and his garment was white and glistered. |
[29]και εγενετο εν τω προσευχεσθαι αυτον το ειδος του προσωπου αυτου ετερον και ο ιματισμος αυτου λευκος εξαστραπτων |
[30]And behold, two men talked with him, which were Moses and Elias, |
[30]και ιδου ανδρες δυο συνελαλουν αυτω οιτινες ησαν μωσης και ηλιας |
[31]Which appeared in glory, and told of his departing, which he should accomplish at Jerusalem. |
[31]οι οφθεντες εν δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ην εμελλεν πληρουν εν ιερουσαλημ |
[32]But Peter and they that were with him, were heavy with sleep, and when they awoke, they saw his glory, and the two men standing with him. |
[32]ο δε πετρος και οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορησαντες δε ειδον την δοξαν αυτου και τους δυο ανδρας τους συνεστωτας αυτω |
[33]And it came to pass, as they departed from him, Peter said unto Jesus, Master, it is good for us to be here: let us therefore make three tabernacles, one for thee, and one for Moses, and one for Elias, and wist not what he said. |
[33]και εγενετο εν τω διαχωριζεσθαι αυτους απ αυτου ειπεν ο πετρος προς τον ιησουν επιστατα καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρεις μιαν σοι και μωσει μιαν και μιαν ηλια μη ειδως ο λεγει |
[34]While he thus spake, there came a cloud and overshadowed them, and they feared when these were entering into the cloud. |
[34]ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη και επεσκιασεν αυτους εφοβηθησαν δε εν τω εκεινους εισελθειν εις την νεφελην |
[35]And there came a voice out of the cloud, saying, This is my beloved Son, hear him. |
[35]και φωνη εγενετο εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος αυτου ακουετε |
[36]And when the voice was past, Jesus was found alone: and they kept it close, and told no man in those days any of those things which they had seen. |
[36]και εν τω γενεσθαι την φωνην ευρεθη ο ιησους μονος και αυτοι εσιγησαν και ουδενι απηγγειλαν εν εκειναις ταις ημεραις ουδεν ων εωρακασιν |
[37] And it came to pass on the next day, as they came down from the mountain, much people met him. |
[37]εγενετο δε εν τη εξης ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορους συνηντησεν αυτω οχλος πολυς |
[38]And behold, a man of the company cried out, saying, Master, I beseech thee, behold my son: for he is all that I have. |
[38]και ιδου ανηρ απο του οχλου ανεβοησεν λεγων διδασκαλε δεομαι σου επιβλεψον επι τον υιον μου οτι μονογενης εστιν μοι |
[39]And lo, a spirit taketh him, and suddenly he cryeth, and he teareth him, that he foameth, and with much pain departeth from him, when he hath bruised him. |
[39]και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον και εξαιφνης κραζει και σπαρασσει αυτον μετα αφρου και μογις αποχωρει απ αυτου συντριβον αυτον |
[40]Now I have besought thy disciples to cast him out, but they could not. |
[40]και εδεηθην των μαθητων σου ινα εκβαλλωσιν αυτο και ουκ ηδυνηθησαν |
[41]Then Jesus answered, and said, O generation faithless, and crooked, how long now shall I be with you, and suffer you? Bring thy son hither. |
[41]αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε εσομαι προς υμας και ανεξομαι υμων προσαγαγε ωδε τον υιον σου |
[42]And whiles he was yet coming, the devil rent him, and tare him: and Jesus rebuked the unclean spirit, and healed the child, and delivered him to his father. |
[42]ετι δε προσερχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και συνεσπαραξεν επετιμησεν δε ο ιησους τω πνευματι τω ακαθαρτω και ιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου |
[43] And they were all amazed at the mighty power of God: and while they all wondered at all things, which Jesus did, he said unto his disciples, |
[43]εξεπλησσοντο δε παντες επι τη μεγαλειοτητι του θεου παντων δε θαυμαζοντων επι πασιν οις εποιησεν ο ιησους ειπεν προς τους μαθητας αυτου |
[44]Mark these words diligently: for it shall come to pass, that the Son of man shall be delivered into the hands of men. |
[44]θεσθε υμεις εις τα ωτα υμων τους λογους τουτους ο γαρ υιος του ανθρωπου μελλει παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων |
[45]But they understood not that word: for it was hid from them, so that they could not perceive it: and they feared to ask him of that word. |
[45]οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αισθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτησαι αυτον περι του ρηματος τουτου |
[46] Then there arose a disputation among them, which of them should be the greatest. |
[46]εισηλθεν δε διαλογισμος εν αυτοις το τις αν ειη μειζων αυτων |
[47]When Jesus saw the thoughts of their hearts, he took a little child, and set him by him, |
[47]ο δε ιησους ιδων τον διαλογισμον της καρδιας αυτων επιλαβομενος παιδιου εστησεν αυτο παρ εαυτω |
[48]And said unto them, Whosoever receiveth this little child in my Name, receiveth me: and whosoever shall receive me, receiveth him that sent me: for he that is least among you all, he shall be great. |
[48]και ειπεν αυτοις ος εαν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος εαν εμε δεξηται δεχεται τον αποστειλαντα με ο γαρ μικροτερος εν πασιν υμιν υπαρχων ουτος εσται μεγας |
[49] And John answered and said, Master, we saw one casting out devils in thy Name, and we forbad him, because he followeth thee not with us. |
[49]αποκριθεις δε ο ιωαννης ειπεν επιστατα ειδομεν τινα επι τω ονοματι σου εκβαλλοντα τα δαιμονια και εκωλυσαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων |
[50]Then Jesus said unto him, Forbid ye him not: for he that is not against us, is with us. |
[50]και ειπεν προς αυτον ο ιησους μη κωλυετε ος γαρ ουκ εστιν καθ ημων υπερ ημων εστιν |
[51] And it came to pass, when the days were accomplished, that he should be received up, he settled himself fully to go to Jerusalem, |
[51]εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι τας ημερας της αναληψεως αυτου και αυτος το προσωπον αυτου εστηριξεν του πορευεσθαι εις ιερουσαλημ |
[52]And sent messengers before him: and they went and entered into a town of the Samaritans, to prepare him lodging. |
[52]και απεστειλεν αγγελους προ προσωπου αυτου και πορευθεντες εισηλθον εις κωμην σαμαρειτων ωστε ετοιμασαι αυτω |
[53]But they would not receive him, because his behavior was, as though he would go to Jerusalem. |
[53]και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ην πορευομενον εις ιερουσαλημ |
[54]And when his disciples, James and John saw it, they said, Lord, wilt thou that we command, that fire come down from heaven, and consume them, even as Elias did? |
[54]ιδοντες δε οι μαθηται αυτου ιακωβος και ιωαννης ειπον κυριε θελεις ειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωσαι αυτους ως και ηλιας εποιησεν |
[55]But Jesus turned about, and rebuked them, and said, Ye know not of what spirit ye are. |
[55]στραφεις δε επετιμησεν αυτοις και ειπεν ουκ οιδατε οιου πνευματος εστε υμεις |
[56]For the Son of man is not come to destroy men's lives, but to save them. Then they went to another town. |
[56]ο γαρ υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν ψυχας ανθρωπων απολεσαι αλλα σωσαι και επορευθησαν εις ετεραν κωμην |
[57] And it came to pass that as they went in the way, a certain man said unto him, I will follow thee, Lord, whithersoever thou goest. |
[57]εγενετο δε πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τις προς αυτον ακολουθησω σοι οπου αν απερχη κυριε |
[58]And Jesus said unto him, The foxes have holes, and the birds of the heaven have nests, but the Son of man hath not whereon to lay his head. |
[58]και ειπεν αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη |
[59]But he said unto another, Follow me. And the same said, Lord, suffer me first to go and bury my father. |
[59]ειπεν δε προς ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν κυριε επιτρεψον μοι απελθοντι πρωτον θαψαι τον πατερα μου |
[60]And Jesus said unto him, Let the dead bury their dead: but go thou and preach the kingdom of God. |
[60]ειπεν δε αυτω ο ιησους αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους συ δε απελθων διαγγελλε την βασιλειαν του θεου |
[61]Then another said, I will follow thee, Lord: but let me first go bid them farewell, which are at mine house. |
[61]ειπεν δε και ετερος ακολουθησω σοι κυριε πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξασθαι τοις εις τον οικον μου |
[62]And Jesus said unto him, No man that putteth his hand to the plough, and looketh back, is apt to the kingdom of God. |
[62]ειπεν δε προς αυτον ο ιησους ουδεις επιβαλων την χειρα αυτου επ αροτρον και βλεπων εις τα οπισω ευθετος εστιν εις την βασιλειαν του θεου |