|
[1]ואתא לעברא דימא לאתרא דגדריא |
[1]Καὶ ἦλθον εἰς τὸ πέραν τῆς θαλάσσης εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν. |
[2]וכד נפק מנ ספינתא פגע בה מנ בית קבורא גברא דאית בה רוחא טנפתא |
[2]καὶ ἐξελθόντος αὐτοῦ ἐκ τοῦ πλοίου εὐθέως ἀπήντησεν αὐτῷ ἐκ τῶν μνημείων ἄνθρωπος ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ, |
[3]ועמר הוא בית קבורא ובשׁשׁלתא אנשׁ לא משׁכח הוא למאסרה |
[3]ὃς τὴν κατοίκησιν εἶχεν ἐν τοῖς μνήμασι, καὶ οὔτε ἁλύσεσιν οὐδεὶς ἠδύνατο αὐτὸν δῆσαι, |
[4]מטל דכל אמתי דבסוטמא ובשׁשׁלתא מתאסר הוא שׁשׁלתא מתבר הוא וסוטמא מפסק הוא ולא אנשׁ משׁכח הוא למכבשׁה |
[4]διὰ τὸ αὐτὸν πολλάκις πέδαις καὶ ἁλύσεσι δεδέσθαι, καὶ διεσπάσθαι ὑπ᾿ αὐτοῦ τὰς ἁλύσεις καὶ τὰς πέδας συντετρῖφθαι, καὶ οὐδεὶς ἴσχυεν αὐτὸν δαμάσαι· |
[5]ובכל זבנ בלליא ובאיממא בבית קורא ובטורא איתוהי הוא וקעא הוא ומצלפ נפשׁה בכאפא |
[5]καὶ διὰ παντὸς νυκτὸς καὶ ἡμέρας ἐν τοῖς μνήμασι καὶ ἐν τοῖς ὄρεσιν ἦν κράζων καὶ κατακόπτων ἑαυτὸν λίθοις. |
[6]כד חזא דינ לישׁוע מנ רוחקא רהט סגד לה |
[6]ἰδὼν δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν ἀπὸ μακρόθεν ἔδραμε καὶ προσεκύνησεν αὐτόν, |
[7]וקעא בקלא רמא ואמר מא לי ולכ ישׁוע ברה דאלהא מרימא מומא אנא לכ באלהא דלא תשׁנקני |
[7]καὶ κράξας φωνῇ μεγάλῃ λέγει· τί ἐμοὶ καὶ σοί, ᾿Ιησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; ὁρκίζω σε τὸν Θεόν, μή με βασανίσῃς. |
[8]אמר הוא לה גיר פוק מנ ברנשׁא רוחא טנפא |
[8]ἔλεγε γὰρ αὐτῷ· ἔξελθε τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον ἐκ τοῦ ἀνθρώπου. |
[9]ושׁאלה איכנא שׁמכ אמר לה לגיונ שׁמנ מטל דסגיאא חננ |
[9]καὶ ἐπηρώτα αὐτόν· τί ὄνομά σοι; καὶ ἀπεκρίθη λέγων· λεγεὼν ὄνομά μοι, ὅτι πολλοί ἐσμεν. |
[10]ובעא הוא מנה סגי דלא נשׁדריוהי לבר מנ אתרא |
[10]καὶ παρεκάλει αὐτὸν πολλὰ ἵνα μὴ ἀποστείλῃ αὐτοὺς ἔξω τῆς χώρας. |
[11]אית הוא דינ תמנ לות טורא בקרא רבתא דחזירא דרעיא |
[11]ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων μεγάλη βοσκομένη πρὸς τῷ ὄρει· |
[12]ובעינ הוו מנה הנונ שׁאדא ואמרינ שׁדרינ על הנונ חזירא דבהונ נעול |
[12]καὶ παρεκάλεσαν αὐτὸν πάντες οἱ δαίμονες λέγοντες· πέμψον ἡμᾶς εἰς τοὺς χοίρους, ἵνα εἰς αὐτοὺς εἰσέλθωμεν. |
[13]ואפס להונ ונפק רוחא הלינ טנפתא ועל בחזירא ורהטת הי בקרא לשׁקיפא ונפלת בימא איכ תרינ אלפינ ואתחנקו במיא |
[13]καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς εὐθέως ὁ ᾿Ιησοῦς. καὶ ἐξελθόντα τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους· καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν δὲ ὡς δισχίλιοι· καὶ ἐπνίγοντο ἐν τῇ θαλάσσῃ. |
[14]והנונ דרעינ הוו להונ ערקו ואמרו במדינתא ואפ בקוריא ונפקו למחזא מדמ דהוא |
[14]καὶ οἱ βόσκοντες τοὺς χοίρους ἔφυγον καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς· καὶ ἐξῆλθον ἰδεῖν τί ἐστι τὸ γεγονός. |
[15]ואתו לות ישׁוע וחזאוהי להו דשׁאדוהי כד לבישׁ ומנכפ ויתב הו דאית הוא בה לגיונ ודחלו |
[15]καὶ ἔρχονται πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν, καὶ θεωροῦσι τὸν δαιμονιζόμενον καθήμενον καὶ ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα, τὸν ἐσχηκότα τὸν λεγεῶνα, καὶ ἐφοβήθησαν. |
[16]ואשׁתעיו להונ הנונ דחזו דאיכנא הוא להו דשׁאדוהי ואפ על הנונ חזירא |
[16]καὶ διηγήσαντο αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐγένετο τῷ δαιμονιζομένῳ καὶ περὶ τῶν χοίρων. |
[17]ושׁריו בעינ מנה דנאזל לה מנ תחומהונ |
[17]καὶ ἤρξαντο παρακαλεῖν αὐτὸν ἀπελθεῖν ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν. |
[18]וכד סלק לספינתא בעא הוא מנה הו דשׁאדוהי דעמה נהוא |
[18]καὶ ἐμβαίνοντος αὐτοῦ εἰς τὸ πλοῖον παρεκάλει αὐτὸν ὁ δαιμονισθεὶς ἵνα μετ᾿ αὐτοῦ ᾖ. |
[19]ולא שׁבקה אלא אמר לה זל לביתכ לות אנשׁיכ ואשׁתעא להונ מדמ דעבד לכ מריא ודאתרחמ עליכ |
[19]καὶ οὐκ ἀφῆκεν αὐτόν, ἀλλὰ λέγει αὐτῷ· ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου πρὸς τοὺς σοὺς καὶ ἀνάγγειλον αὐτοῖς ὅσα σοι ὁ Κύριος πεποίηκε καὶ ἠλέησέ σε. |
[20]ואזל ושׁרי מכרז בעסרת-מדינתא מדמ דעבד לה ישׁוע וכלהונ תמיהינ הוו |
[20]καὶ ἀπῆλθε καὶ ἤρξατο κηρύσσειν ἐν τῇ Δεκαπόλει ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ πάντες ἐθαύμαζον. |
[21]וכד עבר ישׁוע בספינתא להו עברא תוב אתכנשׁו עלוהי כנשׁא סגיאא כד איתוהי על יד ימא |
[21]Καὶ διαπεράσαντος τοῦ ᾿Ιησοῦ ἐν τῷ πλοίῳ πάλιν εἰς τὸ πέραν συνήχθη ὄχλος πολὺς ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ ἦν παρὰ τὴν θάλασσαν. |
[22]ואתא חד דשׁמה יוארשׁ מנ רבי כנושׁתא וכד חזיהי נפל לות רגלוהי |
[22]Καὶ ἔρχεται εἷς τῶν ἀρχισυναγώγων, ὀνόματι ᾿Ιάειρος, καὶ ἰδὼν αὐτὸν πίπτει πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ |
[23]ובעא הוא מנה סגי ואמר לה ברתי בישׁאית עבידא תא סימ אידכ עליה ותתחלמ ותחא |
[23]καὶ παρεκάλει αὐτὸν πολλά, λέγων ὅτι τὸ θυγάτριόν μου ἐσχάτως ἔχει, ἵνα ἐλθὼν ἐπιθῇς αὐτῇ τὰς χεῖρας, ὅπως σωθῇ καὶ ζήσεται. |
[24]ואזל עמה ישׁוע ודביק הוא לה כנשׁא סגיאא וחבצינ הוו לה |
[24]καὶ ἀπῆλθε μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολύς, καὶ συνέθλιβον αὐτόν. |
[25]אנתתא דינ חדא דאיתיה הות במרדיתא דדמא שׁנינ תרתעסרא |
[25]Καὶ γυνή τις οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἔτη δώδεκα, |
[26]אידא דסגי סבלת מנ אסותא סגיאא ואפקת כל מדמ דאית לה ומדמ לא אתעדרת אלא אפ יתיראית אתאלצת |
[26]καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶν καὶ δαπανήσασα τὰ παρ᾿ ἑαυτῆς πάντα, καὶ μηδὲν ὠφεληθεῖσα, ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ χεῖρον ἐλθοῦσα, |
[27]כד שׁמעת על ישׁוע אתת בחבצא דכנשׁא מנ בסתרה וקרבת ללבושׁה |
[27]ἀκούσασα περὶ τοῦ ᾿Ιησοῦ, ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὄχλῳ ὄπισθεν ἥψατο τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· |
[28]אמרא הות גיר דאפנ ללבושׁה קרבא אנא חיא אנא |
[28]ἔλεγε γὰρ ἐν ἑαυτῇ ὅτι ἐὰν ἅψωμαι κἂν τῶν ἱματίων αὐτοῦ, σωθήσομαι. |
[29]ומחדא יבשׁת מעינא דדמה וארגשׁת בפגרה דאתאסית מנ מחותה |
[29]καὶ εὐθέως ἐξηράνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἔγνω τῷ σώματι ὅτι ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος. |
[30]ישׁוע דינ מחדא ידע בנפשׁה דחילא נפק מנה ואתפני לות כנשׁא ואמר מנו קרב למאני |
[30]καὶ εὐθέως ὁ ᾿Ιησοῦς ἐπιγνοὺς ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὐτοῦ δύναμιν ἐξελθοῦσαν, ἐπιστραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλεγε· τίς μου ἥψατο τῶν ἱματίων; |
[31]אמרינ לה תלמידוהי חזא אנת לכנשׁא דחבצינ לכ ואמר אנת מנו קרב לי |
[31]καὶ ἔλεγον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· βλέπεις τὸν ὄχλον συνθλίβοντά σε, καὶ λέγεις τίς μου ἥψατο; |
[32]וחאר הוא דנחזא מנו הדא עבד |
[32]καὶ περιεβλέπετο ἰδεῖν τὴν τοῦτο ποιήσασαν. |
[33]הי דינ אנתתא כד דחילא ורתיתא דידעת מא דהוא לה אתת נפלת קדמוהי ואמרת לה כלה שׁררא |
[33]ἡ δὲ γυνὴ φοβηθεῖσα καὶ τρέμουσα, εἰδυῖα ὃ γέγονεν ἐπ᾿ αὐτῇ, ἦλθε καὶ προσέπεσεν αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν. |
[34]הו דינ אמר לה ברתי הימנותכי אחיתכי זל בשׁלמא והויתי חלימא מנ מחותכי |
[34]ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· ὕπαγε εἰς εἰρήνην, καὶ ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς μάστιγός σου. |
[35]ועד הו ממלל אתו מנ דבית רב כנושׁתא ואמרינ דברתכ מיתת למנא מכיל מעמל אנת למלפנא |
[35]῎Ετι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχονται ἀπὸ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγοντες ὅτι ἡ θυγάτηρ σου ἀπέθανε· τί ἔτι σκύλλεις τὸν διδάσκαλον; |
[36]ישׁוע דינ שׁמע למלתא דאמרו ואמר להו רב כנושׁתא לא תדחל בלחוד הימנ |
[36]ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εὐθέως ἀκούσας τὸν λόγον λαλούμενον λέγει τῷ ἀρχισυναγώγῳ· μὴ φοβοῦ, μόνον πίστευε. |
[37]ולא שׁבק לאנשׁ דנאזל עמה אלא לשׁמעונ כאפא וליעקוב וליוחננ אחוהי דיעקוב |
[37]καὶ οὐκ ἀφῆκεν αὑτῷ οὐδένα συνακολουθῆσαι εἰ μὴ Πέτρον καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ ᾿Ιωάννην τὸν ἀδελφὸν ᾿Ιακώβου. |
[38]ואתו לביתא דהו רב כנושׁתא וחזא דרהיבינ ובכינ ומיללינ |
[38]καὶ ἔρχεται εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχισυναγώγου, καὶ θεωρεῖ θόρυβον, καὶ κλαίοντας καὶ ἀλαλάζοντας πολλά, |
[39]ועל ואמר להונ מנא רהיבינ אנתונ ובכינ טליתא לא מיתת אלא דמכא הי |
[39]καὶ εἰσελθὼν λέγει αὐτοῖς· τί θορυβεῖσθε καὶ κλαίετε; τὸ παιδίον οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει. καὶ κατεγέλων αὐτοῦ. |
[40]וגחכינ הוו עלוהי הו דינ ישׁוע אפק לכלהונ ודבר לאבוה דטליתא ולאמה ולהנונ דעמה ועל לאיכא דרמיא הות טליתא |
[40]ὁ δὲ ἐκβαλὼν πάντας παραλαμβάνει τὸν πατέρα τοῦ παιδίου καὶ τὴν μητέρα καὶ τοὺς μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ εἰσπορεύεται ὅπου ἦν τὸ παιδίον ἀνακείμενον, |
[41]ואחד באידה דטליתא ואמר לה טליתא קומי |
[41]καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς τοῦ παιδίου λέγει αὐτῇ· ταλιθά, κοῦμι· ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον, τὸ κοράσιον, σοὶ λέγω, ἔγειρε. |
[42]וברשׁעתה קמת טליתא ומהלכא הות איתיה הות גיר ברת שׁנינ תרתעסרא ומתדמרינ הוו דומרא רבא |
[42]καὶ εὐθέως ἀνέστη τὸ κοράσιον καὶ περιεπάτει· ἦν γὰρ ἐτῶν δώδεκα. καὶ ἐξέστησαν ἐκστάσει μεγάλῃ. |
[43]ופקד אנונ סגי דלא אנשׁ נדע הדא ואמר דנתלונ לה למלעס |
[43]καὶ διεστείλατο αὐτοῖς πολλὰ ἵνα μηδεὶς γνῷ τοῦτο· καὶ εἶπε δοθῆναι αὐτῇ φαγεῖν. |