«
Westcott/Hort Greek NT (1881)
W/H GNT
Peshitta NT (1905)
PesNT(1905)
[1]και ηλθον εις το περαν της θαλασσης εις την χωραν των γερασηνων [1]ואתא לעברא דימא לאתרא דגדריא
[2]και εξελθοντος αυτου εκ του πλοιου [ευθυς] ευθυς υπηντησεν αυτω εκ των μνημειων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω [2]וכד נפק מנ ספינתא פגע בה מנ בית קבורא גברא דאית בה רוחא טנפתא
[3]ος την κατοικησιν ειχεν εν τοις μνημασιν και ουδε αλυσει ουκετι ουδεις εδυνατο αυτον δησαι [3]ועמר הוא בית קבורא ובשׁשׁלתא אנשׁ לא משׁכח הוא למאסרה
[4]δια το αυτον πολλακις πεδαις και αλυσεσιν δεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσεις και τας πεδας συντετριφθαι και ουδεις ισχυεν αυτον δαμασαι [4]מטל דכל אמתי דבסוטמא ובשׁשׁלתא מתאסר הוא שׁשׁלתא מתבר הוא וסוטמא מפסק הוא ולא אנשׁ משׁכח הוא למכבשׁה
[5]και δια παντος νυκτος και ημερας εν τοις μνημασιν και εν τοις ορεσιν ην κραζων και κατακοπτων εαυτον λιθοις [5]ובכל זבנ בלליא ובאיממא בבית קבורא ובטורא איתוהי הוא וקעא הוא ומצלפ נפשׁה בכאפא
[6]και ιδων τον ιησουν απο μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν αυτον αυτω [6]כד חזא דינ לישׁוע מנ רוחקא רהט סגד לה
[7]και κραξας φωνη μεγαλη λεγει τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου ορκιζω σε τον θεον μη με βασανισης [7]וקעא בקלא רמא ואמר מא לי ולכ ישׁוע ברה דאלהא מרימא מומא אנא לכ באלהא דלא תשׁנקני
[8]ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του ανθρωπου [8]אמר הוא לה גיר פוק מנ ברנשׁא רוחא טנפא
[9]και επηρωτα αυτον τι ονομα σοι και λεγει αυτω λεγιων ονομα μοι οτι πολλοι εσμεν [9]ושׁאלה איכנא שׁמכ אמר לה לגיונ שׁמנ מטל דסגיאא חננ
[10]και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτα αποστειλη εξω της χωρας [10]ובעא הוא מנה סגי דלא נשׁדריוהי לבר מנ אתרא
[11]ην δε εκει προς τω ορει αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη [11]אית הוא דינ תמנ לות טורא בקרא רבתא דחזירא דרעיא
[12]και παρεκαλεσαν αυτον λεγοντες πεμψον ημας εις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν [12]ובעינ הוו מנה הנונ שׁאדא ואמרינ שׁדרינ על הנונ חזירא דבהונ נעול
[13]και επετρεψεν αυτοις και εξελθοντα τα πνευματα τα ακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν ως δισχιλιοι και επνιγοντο εν τη θαλασση [13]ואפס להונ ונפק רוחא הלינ טנפתא ועל בחזירא ורהטת הי בקרא לשׁקיפא ונפלת בימא איכ תרינ אלפינ ואתחנקו במיא
[14]και οι βοσκοντες αυτους εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους και ηλθον ιδειν τι εστιν το γεγονος [14]והנונ דרעינ הוו להונ ערקו ואמרו במדינתא ואפ בקוריא ונפקו למחזא מדמ דהוא
[15]και ερχονται προς τον ιησουν και θεωρουσιν τον δαιμονιζομενον καθημενον ιματισμενον και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τον λεγιωνα και εφοβηθησαν [15]ואתו לות ישׁוע וחזאוהי להו דשׁאדוהי כד לבישׁ ומנכפ ויתב הו דאית הוא בה לגיונ ודחלו
[16]και διηγησαντο αυτοις οι ιδοντες πως εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων [16]ואשׁתעיו להונ הנונ דחזו דאיכנא הוא להו דשׁאדוהי ואפ על הנונ חזירא
[17]και ηρξαντο παρακαλειν αυτον απελθειν απο των οριων αυτων [17]ושׁריו בעינ מנה דנאזל לה מנ תחומהונ
[18]και εμβαινοντος αυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονισθεις ινα μετ αυτου η [18]וכד סלק לספינתא בעא הוא מנה הו דשׁאדוהי דעמה נהוא
[19]και ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σου προς τους σους και απαγγειλον αυτοις οσα ο κυριος σοι πεποιηκεν και ηλεησεν σε [19]ולא שׁבקה אלא אמר לה זל לביתכ לות אנשׁיכ ואשׁתעא להונ מדמ דעבד לכ מריא ודאתרחמ עליכ
[20]και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσειν εν τη δεκαπολει οσα εποιησεν αυτω ο ιησους και παντες εθαυμαζον [20]ואזל ושׁרי מכרז בעסרת-מדינתא מדמ דעבד לה ישׁוע וכלהונ תמיהינ הוו
[21]και διαπερασαντος του ιησου εν τω πλοιω [εν τω πλοιω] παλιν εις το περαν συνηχθη οχλος πολυς επ αυτον και ην παρα την θαλασσαν [21]וכד עבר ישׁוע בספינתא להו עברא תוב אתכנשׁו עלוהי כנשׁא סגיאא כד איתוהי על יד ימא
[22]και ερχεται εις των αρχισυναγωγων ονοματι ιαιρος και ιδων αυτον πιπτει προς τους ποδας αυτου [22]ואתא חד דשׁמה יוארשׁ מנ רבי כנושׁתא וכד חזיהי נפל לות רגלוהי
[23]και παρακαλει αυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου εσχατως εχει ινα ελθων επιθης τας χειρας αυτη ινα σωθη και ζηση [23]ובעא הוא מנה סגי ואמר לה ברתי בישׁאית עבידא תא סימ אידכ עליה ותתחלמ ותחא
[24]και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς και συνεθλιβον αυτον [24]ואזל עמה ישׁוע ודביק הוא לה כנשׁא סגיאא וחבצינ הוו לה
[25]και γυνη ουσα εν ρυσει αιματος δωδεκα ετη [25]אנתתא דינ חדא דאיתיה הות במרדיתא דדמא שׁנינ תרתעסרא
[26]και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα τα παρ αυτης παντα και μηδεν ωφεληθεισα αλλα μαλλον εις το χειρον ελθουσα [26]אידא דסגי סבלת מנ אסותא סגיאא ואפקת כל מדמ דאית לה ומדמ לא אתעדרת אלא אפ יתיראית אתאלצת
[27]ακουσασα τα περι του ιησου ελθουσα εν τω οχλω οπισθεν ηψατο του ιματιου αυτου [27]כד שׁמעת על ישׁוע אתת בחבצא דכנשׁא מנ בסתרה קרבת ללבושׁה
[28]ελεγεν γαρ οτι εαν αψωμαι καν των ιματιων αυτου σωθησομαι [28]אמרא הות גיר דאפנ ללבושׁה קרבא אנא חיא אנא
[29]και ευθυς εξηρανθη η πηγη του αιματος αυτης και εγνω τω σωματι οτι ιαται απο της μαστιγος [29]ומחדא יבשׁת מעינא דדמה וארגשׁת בפגרה דאתאסית מנ מחותה
[30]και ευθυς ο ιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουσαν επιστραφεις εν τω οχλω ελεγεν τις μου ηψατο των ιματιων [30]ישׁוע דינ מחדא ידע בנפשׁה דחילא נפק מנה ואתפני לות כנשׁא ואמר מנו קרב למאני
[31]και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπεις τον οχλον συνθλιβοντα σε και λεγεις τις μου ηψατο [31]ואמרינ לה תלמידוהי חזא אנת לכנשׁא דחבצינ לכ ואמר אנת מנו קרב לי
[32]και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιησασαν [32]וחאר הוא דנחזא מנו הדא עבד
[33]η δε γυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεν αυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθειαν [33]הי דינ אנתתא כד דחילא ורתיתא דידעת מא דהוא לה אתת נפלת קדמוהי ואמרת לה כלה שׁררא
[34]ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνην και ισθι υγιης απο της μαστιγος σου [34]הו דינ אמר לה ברתי הימנותכי אחיתכי זלי בשׁלמא והויתי חלימא מנ מחותכי
[35]ετι αυτου λαλουντος ερχονται απο του αρχισυναγωγου λεγοντες οτι η θυγατηρ σου απεθανεν τι ετι σκυλλεις τον διδασκαλον [35]ועד הו ממלל אתו מנ דבית רב כנושׁתא ואמרינ דברתכ מיתת למנא מכיל מעמל אנת למלפנא
[36]ο δε ιησους παρακουσας τον λογον λαλουμενον λεγει τω αρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευε [36]ישׁוע דינ שׁמע למלתא דאמרו ואמר להו רב כנושׁתא לא תדחל בלחוד הימנ
[37]και ουκ αφηκεν ουδενα μετ αυτου συνακολουθησαι ει μη τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον ιακωβου [37]ולא שׁבק לאנשׁ דנאזל עמה אלא לשׁמעונ כאפא וליעקוב וליוחננ אחוהי דיעקוב
[38]και ερχονται εις τον οικον του αρχισυναγωγου και θεωρει θορυβον και κλαιοντας και αλαλαζοντας πολλα [38]ואתו לביתא דהו רב כנושׁתא וחזא דרהיבינ ובכינ ומיללינ
[39]και εισελθων λεγει αυτοις τι θορυβεισθε και κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδει [39]ועל ואמר להונ מנא רהיבינ אנתונ ובכינ טליתא לא מיתת אלא דמכא הי
[40]και κατεγελων αυτου αυτος δε εκβαλων παντας παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τους μετ αυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον [40]וגחכינ הוו עלוהי הו דינ אפק לכלהונ ודבר לאבוה דטליתא ולאמה ולהנונ דעמה ועל לאיכא דרמיא הות טליתא
[41]και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αυτη ταλιθα κουμ ο εστιν μεθερμηνευομενον το κορασιον σοι λεγω εγειρε [41]ואחד באידה דטליתא ואמר לה טליתא קומי
[42]και ευθυς ανεστη το κορασιον και περιεπατει ην γαρ ετων δωδεκα και εξεστησαν ευθυς [ευθυς] εκστασει μεγαλη [42]ובר שׁעתה קמת טליתא ומהלכא הות איתיה הות גיר ברת שׁנינ תרתעסרא ומתדמרינ הוו דומרא רבא
[43]και διεστειλατο αυτοις πολλα ινα μηδεις γνοι τουτο και ειπεν δοθηναι αυτη φαγειν [43]ופקד אנונ סגי דלא אנשׁ נדע הדא ואמר דנתלונ לה למלעס
Author: Brooke Foss Westcott (1825–1901), Fenton John Anthony Hort (1828–1892)
Source: www.unboundbible.org

See information...
Top