|
[1]בהנונ דינ יומתא כד כנשׁא סגיאא אית הוא ולא אית הוא מדמ דנאכלונ קרא לתלמידוהי ואמר להונ |
[1]Ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις πάλιν πολλοῦ ὄχλου ὄντος καὶ μὴ ἐχόντων τί φάγωσιν, προσκαλεσάμενος τοὺς μαθητὰς λέγει αὐτοῖς |
[2]מתרחמ אנא על כנשׁא הנא דהא תלתא יומינ קויו לותי ולית להונ מנא נאכלונ |
[2]Σπλαγχνίζομαι ἐπὶ τὸν ὄχλον, ὅτι ἤδη ἡμέραι τρεῖς προσμένουσίν μοι καὶ οὐκ ἔχουσιν τί φάγωσιν· |
[3]ואנ הו דשׁרא אנא להונ כד צימינ לבתיהונ עיפינ באורחא אנשׁא גיר מנהונ מנ רוחקא אתיאינ |
[3]καὶ ἐὰν ἀπολύσω αὐτοὺς νήστεις εἰς οἶκον αὐτῶν, ἐκλυθήσονται ἐν τῇ ὁδῷ· καί τινες αὐτῶν ἀπὸ μακρόθεν εἰσίν. |
[4]אמרינ לה תלמידוהי אימכא משׁכח אנשׁ הרכא בחורבא דנסבע לחמא להלינ כלהונ |
[4]καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι Πόθεν τούτους δυνήσεταί τις ὧδε χορτάσαι ἄρτων ἐπ’ ἐρημίας; |
[5]ושׁאל אנונ הו כמא לחמינ אית לכונ אמרינ לה שׁבעא |
[5]καὶ ἠρώτα αὐτούς Πόσους ἔχετε ἄρτους; οἱ δὲ εἶπαν Ἑπτά. |
[6]ופקד לכנשׁא דנסתמכונ על ארעא ונסב הנונ שׁבעא לחמינ וברכ וקצא ויהב לתלמידוהי דנסימונ וסמו לכנשׁא |
[6]καὶ παραγγέλλει τῷ ὄχλῳ ἀναπεσεῖν ἐπὶ τῆς γῆς· καὶ λαβὼν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους εὐχαριστήσας ἔκλασεν καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα παρατιθῶσιν, καὶ παρέθηκαν τῷ ὄχλῳ. |
[7]ואית הוו נונא קליל ואפ עליהונ ברכ ואמר דנסימונ אנונ |
[7]καὶ εἶχαν ἰχθύδια ὀλίγα· καὶ εὐλογήσας αὐτὰ εἶπεν καὶ ταῦτα παρατιθέναι. |
[8]ואכלו וסבעו ושׁקלו תותרא דקציא שׁבעא אספרידינ |
[8]καὶ ἔφαγον καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν περισσεύματα κλασμάτων ἑπτὰ σπυρίδας. |
[9]איתיהונ הוו דינ אנשׁא דאכלו איכ ארבעא אלפינ |
[9]ἦσαν δὲ ὡς τετρακισχίλιοι. καὶ ἀπέλυσεν αὐτούς. |
[10]ושׁרא אנונ וסלק מחדא לספינתא עמ תלמידוהי ואתא לאתרא דדלמנותא |
[10]Καὶ εὐθὺς ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἦλθεν εἰς τὰ μέρη Δαλμανουθά. |
[11]ונפקו פרישׁא ושׁריו למבעא עמה ושׁאלינ הוו לה אתא מנ שׁמיא כד מנסינ לה |
[11]Καὶ ἐξῆλθον οἱ Φαρισαῖοι καὶ ἤρξαντο συνζητεῖν αὐτῷ, ζητοῦντες παρ’ αὐτοῦ σημεῖον ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, πειράζοντες αὐτόν. |
[12]ואתתנח ברוחה ואמר מנא בעיא אתא שׁרבתא הדא אמינ אמר אנא לכונ דלא תתיהב לה אתא לשׁרבתא הדא |
[12]καὶ ἀναστενάξας τῷ πνεύματι αὐτοῦ λέγει Τί ἡ γενεὰ αὕτη ζητεῖ σημεῖον; ἀμὴν λέγω ὑμῖν, εἰ δοθήσεται τῇ γενεᾷ ταύτῃ σημεῖον. |
[13]ושׁבק אנונ וסלק לספינתא ואזלו להו עברא |
[13]καὶ ἀφεὶς αὐτοὺς πάλιν ἐμβὰς ἀπῆλθεν εἰς τὸ πέραν. |
[14]וטעו דנסבונ לחמא ואלא חדא גריצתא לית הוא עמהונ בספינתא |
[14]Καὶ ἐπελάθοντο λαβεῖν ἄρτους, καὶ εἰ μὴ ἕνα ἄρτον οὐκ εἶχον μεθ’ ἑαυτῶν ἐν τῷ πλοίῳ. |
[15]ופקד אנונ ואמר להונ חזו אזדהרו מנ חמירא דפרישׁא ומנ חמירה דהרודס |
[15]καὶ διεστέλλετο αὐτοῖς λέγων Ὁρᾶτε, βλέπετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ τῆς ζύμης Ἡρῴδου. |
[16]ומתחשׁבינ הוו חד עמ חד ואמרינ דלחמא לית לנ |
[16]καὶ διελογίζοντο πρὸς ἀλλήλους ὅτι ἄρτους οὐκ ἔχουσιν. |
[17]ישׁוע דינ ידע ואמר להונ מנא רנינ אנתונ דלחמא לית לכונ לא עדמא להשׁא ידעינ אנתונ ולא מסתכלינ אנתונ עדכיל לבא קשׁיא אית לכונ |
[17]καὶ γνοὺς λέγει αὐτοῖς Τί διαλογίζεσθε ὅτι ἄρτους οὐκ ἔχετε; οὔπω νοεῖτε οὐδὲ συνίετε; πεπωρωμένην ἔχετε τὴν καρδίαν ὑμῶν; |
[18]ועינא אית לכונ ולא חזינ אנתונ ואדנא אית לכונ ולא שׁמעינ אנתונ ולא עהדינ אנתונ |
[18]ὀφθαλμοὺς ἔχοντες οὐ βλέπετε, καὶ ὦτα ἔχοντες οὐκ ἀκούετε; καὶ οὐ μνημονεύετε, |
[19]כד הלינ חמשׁא לחמינ קצית לחמשׁא אלפינ כמא קופינינ דקציא כד מלינ שׁקלתונ אמרינ לה תרעסר |
[19]ὅτε τοὺς πέντε ἄρτους ἔκλασα εἰς τοὺς πεντακισχιλίους, πόσους κοφίνους κλασμάτων πλήρεις ἤρατε; λέγουσιν αὐτῷ Δώδεκα. |
[20]אמר להונ וכד שׁבעא לארבעא אלפינ כמא אספרידינ דקציא כד מלינ שׁקלתונ אמרינ שׁבעא |
[20]ὅτε τοὺς ἑπτὰ εἰς τοὺς τετρακισχιλίους, πόσων σπυρίδων πληρώματα κλασμάτων ἤρατε; καὶ λέγουσιν Ἑπτά. |
[21]אמר להונ איכו לא עדמא להשׁא מסתכלינ אנתונ |
[21]καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς Οὔπω συνίετε; |
[22]ואתא לבית-צידא ואיתיו לה סמיא ובעינ הוו מנה דנקרוב לה |
[22]Καὶ ἔρχονται εἰς Βηθσαϊδάν. Καὶ φέρουσιν αὐτῷ τυφλὸν, καὶ παρακαλοῦσιν αὐτὸν ἵνα αὐτοῦ ἅψηται. |
[23]ואחד באידה דסמיא ואפקה לבר מנ קריתא ורק בעינוהי וסמ אידה ושׁאלה דמנא חזא |
[23]καὶ ἐπιλαβόμενος τῆς χειρὸς τοῦ τυφλοῦ ἐξήνεγκεν αὐτὸν ἔξω τῆς κώμης, καὶ πτύσας εἰς τὰ ὄμματα αὐτοῦ, ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτῷ, ἐπηρώτα αὐτόν Εἴ τι βλέπεις; |
[24]חר ואמר חזא אנא בני אנשׁא איכ אילנא דמהלכינ |
[24]καὶ ἀναβλέψας ἔλεγεν Βλέπω τοὺς ἀνθρώπους, ὅτι ὡς δένδρα ὁρῶ περιπατοῦντας. |
[25]תוב סמ אידה על עינוהי ותקנ וחזא הוא כל מדמ נהיראית |
[25]εἶτα πάλιν ἐπέθηκεν τὰς χεῖρας ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, καὶ διέβλεψεν καὶ ἀπεκατέστη, καὶ ἐνέβλεπεν τηλαυγῶς ἅπαντα. |
[26]ושׁדרה לביתה ואמר אפ לא לקריתא תעול ולא תאמר לאנשׁ בקריתא |
[26]καὶ ἀπέστειλεν αὐτὸν εἰς οἶκον αὐτοῦ λέγων Μηδὲ εἰς τὴν κώμην εἰσέλθῃς. |
[27]ונפק ישׁוע ותלמידוהי לקוריא דקסריא-דפיליפוס ומשׁאל הוא לתלמידוהי באורחא ואמר להונ מנו אמרינ עלי אנשׁא דאיתי |
[27]Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὰς κώμας Καισαρίας τῆς Φιλίππου· καὶ ἐν τῇ ὁδῷ ἐπηρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγων αὐτοῖς Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι; |
[28]הנונ דינ אמרו דיוחננ מעמדנא ואחרנא דאליא ואחרנא חד מנ נביא |
[28]οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ λέγοντες ὅτι Ἰωάνην τὸν Βαπτιστήν, καὶ ἄλλοι Ἡλείαν, ἄλλοι δὲ ὅτι εἷς τῶν προφητῶν. |
[29]אמר להונ ישׁוע אנתונ דינ מנו אמרינ אנתונ עלי דאיתי ענא שׁמעונ ואמר לה אנת הו משׁיחא ברה דאלהא חיא |
[29]καὶ αὐτὸς ἐπηρώτα αὐτούς Ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετε εἶναι; ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος λέγει αὐτῷ Σὺ εἶ ὁ Χριστός. |
[30]וכאא בהונ דלאנשׁ לא נאמרונ עלוהי |
[30]καὶ ἐπετίμησεν αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ λέγωσιν περὶ αὐτοῦ. |
[31]ושׁרי הוא למלפו אנונ דעתיד הו ברה דאנשׁא דנחשׁ סגי ודנסתלא מנ קשׁישׁא ומנ רבי כהנא ומנ ספרא ונתקטל ולתלתא יומינ נקומ |
[31]Καὶ ἤρξατο διδάσκειν αὐτοὺς ὅτι δεῖ τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου πολλὰ παθεῖν, καὶ ἀποδοκιμασθῆναι ὑπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν γραμματέων καὶ ἀποκτανθῆναι καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀναστῆναι· |
[32]ועינ בגלא מלתא ממלל הוא ודברה כאפא ושׁרי למכאא בה |
[32]καὶ παρρησίᾳ τὸν λόγον ἐλάλει. καὶ προσλαβόμενος ὁ Πέτρος αὐτὸν ἤρξατο ἐπιτιμᾶν αὐτῷ. |
[33]הו דינ אתפני וחר בתלמידוהי וכאא בשׁמעונ ואמר זל לכ לבסתרי סטנא דלא רנא אנת דאלהא אלא דבני אנשׁא |
[33]ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς καὶ ἰδὼν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐπετίμησεν Πέτρῳ καὶ λέγει Ὕπαγε ὀπίσω μου, Σατανᾶ, ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων. |
[34]וקרא ישׁוע לכנשׁא עמ תלמידוהי ואמר להונ מנ דצבא דנאתא בתרי נכפור בנפשׁה ונשׁקול זקיפה ונאתא בתרי |
[34]Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. |
[35]כל מנ דצבא גיר דנחא נפשׁה נובדיה וכל דנובד נפשׁה מטלתי ומטל סברתי נחיה |
[35]ὃς γὰρ ἐὰν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ’ ἂν ἀπολέσει τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, σώσει αὐτήν. |
[36]מנא גיר נתעדר ברנשׁא אנ עלמא כלה נאתר ונפשׁה נחסר |
[36]τί γὰρ ὠφελεῖ ἄνθρωπον κερδῆσαι τὸν κόσμον ὅλον καὶ ζημιωθῆναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; |
[37]או מנא נתל ברנשׁא תחלופא דנפשׁה |
[37]τί γὰρ δοῖ ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; |
[38]כל גיר דנבהת בי ובמלי בשׁרבתא הדא חטיתא וגירתא ואפ ברה דאנשׁא נבהת בה מא דאתא בשׁובחא דאבוהי עמ מלאכוהי קדישׁא |
[38]ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν, ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων. |