«
Westcott/Hort Greek NT (1881)
W/H GNT
Peshitta NT (1905)
PesNT(1905)
[1]εν εκειναις ταις ημεραις παλιν πολλου οχλου οντος και μη εχοντων τι φαγωσιν προσκαλεσαμενος τους μαθητας λεγει αυτοις [1]בהנונ דינ יומתא כד כנשׁא סגיאא אית הוא ולא אית הוא מדמ דנאכלונ קרא לתלמידוהי ואמר להונ
[2]σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη ημεραι τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν [2]מתרחמ אנא על כנשׁא הנא דהא תלתא יומינ קויו לותי ולית להונ מנא נאכלונ
[3]και εαν απολυσω αυτους νηστεις εις οικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω και τινες αυτων απο μακροθεν εισιν ηκασιν [3]ואנ הו דשׁרא אנא להונ כד צימינ לבתיהונ עיפינ באורחא אנשׁא גיר מנהונ מנ רוחקא אתיאינ
[4]και απεκριθησαν αυτω οι μαθηται αυτου οτι ποθεν-I τουτους δυνησεται τις ωδε χορτασαι αρτων επ ερημιας [4]אמרינ לה תלמידוהי אימכא משׁכח אנשׁ הרכא בחורבא דנסבע לחמא להלינ כלהונ
[5]και ηρωτα αυτους ποσους εχετε αρτους οι δε ειπαν επτα [5]ושׁאל אנונ הו כמא לחמינ אית לכונ אמרינ לה שׁבעא
[6]και παραγγελλει τω οχλω αναπεσειν επι της γης και λαβων τους επτα αρτους ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ινα παρατιθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω [6]ופקד לכנשׁא דנסתמכונ על ארעא ונסב הנונ שׁבעא לחמינ וברכ וקצא ויהב לתלמידוהי דנסימונ וסמו לכנשׁא
[7]και ειχον ιχθυδια ολιγα και ευλογησας αυτα ειπεν και ταυτα παρατιθεναι [7]ואית הוו נונא קליל ואפ עליהונ ברכ ואמר דנסימונ אנונ
[8]και εφαγον και εχορτασθησαν και ηραν περισσευματα κλασματων επτα σπυριδας [8]ואכלו וסבעו ושׁקלו תותרא דקציא שׁבעא אספרידינ
[9]ησαν δε ως τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτους [9]איתיהונ הוו דינ אנשׁא דאכלו איכ ארבעא אלפינ
[10]και ευθυς εμβας εις το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν εις τα μερη δαλμανουθα [10]ושׁרא אנונ וסלק מחדא לספינתא עמ תלמידוהי ואתא לאתרא דדלמנותא
[11]και εξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συζητειν αυτω ζητουντες παρ αυτου σημειον απο του ουρανου πειραζοντες αυτον [11]ונפקו פרישׁא ושׁריו למבעא עמה ושׁאלינ הוו לה אתא מנ שׁמיא כד מנסינ לה
[12]και αναστεναξας τω πνευματι αυτου λεγει τι η γενεα αυτη ζητει σημειον αμην λεγω υμιν ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημειον [12]ואתתנח ברוחה ואמר מנא בעיא אתא שׁרבתא הדא אמינ אמר אנא לכונ דלא תתיהב לה אתא לשׁרבתא הדא
[13]και αφεις αυτους παλιν εμβας απηλθεν εις το περαν [13]ושׁבק אנונ וסלק לספינתא ואזלו להו עברא
[14]και επελαθοντο λαβειν αρτους και ει μη ενα αρτον ουκ ειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιω [14]וטעו דנסבונ לחמא ואלא חדא גריצתא לית הוא עמהונ בספינתא
[15]και διεστελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετε απο της ζυμης των φαρισαιων και της ζυμης ηρωδου [15]ופקד אנונ ואמר להונ חזו אזדהרו מנ חמירא דפרישׁא ומנ חמירה דהרודס
[16]και διελογιζοντο προς αλληλους οτι αρτους ουκ εχουσιν [16]ומתחשׁבינ הוו חד עמ חד ואמרינ דלחמא לית לנ
[17]και γνους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθε οτι αρτους ουκ εχετε ουπω νοειτε ουδε συνιετε πεπωρωμενην εχετε την καρδιαν υμων [17]ישׁוע דינ ידע ואמר להונ מנא רנינ אנתונ דלחמא לית לכונ לא עדמא להשׁא ידעינ אנתונ ולא מסתכלינ אנתונ עדכיל לבא קשׁיא אית לכונ
[18]οφθαλμους εχοντες ου βλεπετε και ωτα εχοντες ουκ ακουετε και ου μνημονευετε [18]ועינא אית לכונ ולא חזינ אנתונ ואדנא אית לכונ ולא שׁמעינ אנתונ ולא עהדינ אנתונ
[19]οτε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πεντακισχιλιους ποσους κοφινους κλασματων πληρεις ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα [19]כד הלינ חמשׁא לחמינ קצית לחמשׁא אלפינ כמא קופינינ דקציא כד מלינ שׁקלתונ אמרינ לה תרעסר
[20]οτε τους επτα εις τους τετρακισχιλιους ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε και λεγουσιν αυτω [αυτω] επτα [20]אמר להונ וכד שׁבעא לארבעא אלפינ כמא אספרידינ דקציא כד מלינ שׁקלתונ אמרינ שׁבעא
[21]και ελεγεν αυτοις ουπω συνιετε [21]אמר להונ איכו לא עדמא להשׁא מסתכלינ אנתונ
[22]και ερχονται εις βηθσαιδαν και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται [22]ואתא לבית-צידא ואיתיו לה סמיא ובעינ הוו מנה דנקרוב לה
[23]και επιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηνεγκεν αυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χειρας αυτω επηρωτα αυτον ει τι βλεπεις [23]ואחד באידה דסמיא ואפקה לבר מנ קריתא ורק בעינוהי וסמ אידה ושׁאלה דמנא חזא
[24]και αναβλεψας ελεγεν βλεπω τους ανθρωπους οτι ως δενδρα ορω περιπατουντας [24]חר ואמר חזא אנא בני אנשׁא איכ אילנא דמהלכינ
[25]ειτα παλιν εθηκεν επεθηκεν τας χειρας επι τους οφθαλμους αυτου και διεβλεψεν και απεκατεστη και ενεβλεπεν τηλαυγως απαντα [25]תוב סמ אידה על עינוהי ותקנ וחזא הוא כל מדמ נהיראית
[26]και απεστειλεν αυτον εις οικον αυτου λεγων μηδε εις την κωμην εισελθης [26]ושׁדרה לביתה ואמר אפ לא לקריתא תעול ולא תאמר לאנשׁ בקריתא
[27]και εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμας καισαρειας της φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων αυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι [27]ונפק ישׁוע ותלמידוהי לקוריא דקסריא-דפיליפוס ומשׁאל הוא לתלמידוהי באורחא ואמר להונ מנו אמרינ עלי אנשׁא דאיתי
[28]οι δε ειπαν αυτω λεγοντες οτι [οτι] ιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλιαν αλλοι δε οτι εις των προφητων [28]הנונ דינ אמרו דיוחננ מעמדנא ואחרנא דאליא ואחרנא חד מנ נביא
[29]και αυτος επηρωτα αυτους υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις ο πετρος λεγει αυτω συ ει ο χριστος [29]אמר להונ ישׁוע אנתונ דינ מנו אמרינ אנתונ עלי דאיתי ענא שׁמעונ ואמר לה אנת הו משׁיחא ברה דאלהא חיא
[30]και επετιμησεν αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου [30]וכאא בהונ דלאנשׁ לא נאמרונ עלוהי
[31]και ηρξατο διδασκειν αυτους οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι υπο των πρεσβυτερων και των αρχιερεων και των γραμματεων και αποκτανθηναι και μετα τρεις ημερας αναστηναι [31]ושׁרי הוא למלפו אנונ דעתיד הו ברה דאנשׁא דנחשׁ סגי ודנסתלא מנ קשׁישׁא ומנ רבי כהנא ומנ ספרא ונתקטל ולתלתא יומינ נקומ
[32]και παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενος ο πετρος αυτον ηρξατο επιτιμαν αυτω [32]ועינ בגלא מלתא ממלל הוא ודברה כאפא ושׁרי למכאא בה
[33]ο δε επιστραφεις και ιδων τους μαθητας αυτου επετιμησεν πετρω και λεγει υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων [33]הו דינ אתפני וחר בתלמידוהי וכאא בשׁמעונ ואמר זל לכ לבסתרי סטנא דלא רנא אנת דאלהא אלא דבני אנשׁא
[34]και προσκαλεσαμενος τον οχλον συν τοις μαθηταις αυτου ειπεν αυτοις ει τις θελει οπισω μου ελθειν ακολουθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι [34]וקרא ישׁוע לכנשׁא עמ תלמידוהי ואמר להונ מנ דצבא דנאתא בתרי נכפור בנפשׁה ונשׁקול זקיפה ונאתא בתרי
[35]ος γαρ εαν θελη την εαυτου ψυχην ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεσει την ψυχην αυτου ενεκεν [εμου και] εμου και του ευαγγελιου σωσει αυτην [35]כל מנ דצבא גיר דנחא נפשׁה נובדיה וכל דנובד נפשׁה מטלתי ומטל סברתי נחיה
[36]τι γαρ ωφελει ανθρωπον κερδησαι τον κοσμον ολον και ζημιωθηναι την ψυχην αυτου [36]מנא גיר נתעדר ברנשׁא אנ עלמא כלה נאתר ונפשׁה נחסר
[37]τι γαρ δοι ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου [37]או מנא נתל ברנשׁא תחלופא דנפשׁה
[38]ος γαρ εαν επαισχυνθη με και τους εμους λογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων των αγιων [38]כל גיר דנבהת בי ובמלי בשׁרבתא הדא חטיתא וגירתא ואפ ברה דאנשׁא נבהת בה מא דאתא בשׁובחא דאבוהי עמ מלאכוהי קדישׁא
Author: Brooke Foss Westcott (1825–1901), Fenton John Anthony Hort (1828–1892)
Source: www.unboundbible.org

See information...
Top