«
Greek Textus Receptus (1550/1894)
TR GNT
Peshitta NT (1905)
PesNT(1905)
[1]και ελεγεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες των ωδε εστηκοτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου εληλυθυιαν εν δυναμει [1]ואמר הוא להונ אמינ אמר אנא לכונ דאית אנשׁא דקימינ תננ דלא נטעמונ מותא עדמא דנחזונ מלכותה דאלהא דאתת בחילא
[2]και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και τον ιακωβον και τον ιωαννην και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν μονους και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων [2]ובתר שׁתא יומינ דבר ישׁוע לכאפא וליעקוב וליוחננ ואסק אנונ לטורא רמא בלחודיהונ ואתחלפ לעניהונ
[3]και τα ιματια αυτου εγενετο στιλβοντα λευκα λιαν ως χιων οια γναφευς επι της γης ου δυναται λευκαναι [3]ומזהר הוא לבושׁה ומחור טב איכ תלגא איכנא דבני אנשׁא למחורו בארעא לא משׁכחינ
[4]και ωφθη αυτοις ηλιας συν μωσει και ησαν συλλαλουντες τω ιησου [4]ואתחזיו להונ אליא ומושׁא כד ממללינ עמ ישׁוע
[5]και αποκριθεις ο πετρος λεγει τω ιησου ραββι καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρεις σοι μιαν και μωσει μιαν και ηλια μιαν [5]ואמר לה כאפא רבי שׁפיר הו לנ דהרכא נהוא ונעבד תלת מטלינ לכ חדא ולמושׁא חדא ולאליא חדא
[6]ου γαρ ηδει τι λαληση ησαν γαρ εκφοβοι [6]לא דינ ידע הוא מנא אמר איתיהונ הוו גיר בדחלתא
[7]και εγενετο νεφελη επισκιαζουσα αυτοις και ηλθεν φωνη εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος αυτου ακουετε [7]והות עננא ומטלא הות עליהונ וקלא מנ עננא דאמר הנו ברי חביבא לה שׁמעו
[8]και εξαπινα περιβλεψαμενοι ουκετι ουδενα ειδον αλλα τον ιησουν μονον μεθ εαυτων [8]ומנ שׁליא כד חרו תלמידא לאנשׁ לא חזו אלא לישׁוע בלחודוהי עמהונ
[9]καταβαινοντων δε αυτων απο του ορους διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι διηγησωνται α ειδον ει μη οταν ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη [9]וכד נחתינ מנ טורא מפקד הוא להונ דלאנשׁ לא נאמרונ מדמ דחזו אלא אנ מא דקמ ברה דאנשׁא מנ מיתא
[10]και τον λογον εκρατησαν προς εαυτους συζητουντες τι εστιν το εκ νεκρων αναστηναι [10]ואחדוה למלתא בנפשׁהונ ובעינ הוו דמנא הי הדא מלתא דמא דקמ מנ בית מיתא
[11]και επηρωτων αυτον λεγοντες οτι λεγουσιν οι γραμματεις οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον [11]ומשׁאלינ הוו לה ואמרינ מנא הכיל אמרינ ספרא דאליא ולא דנאתא לוקדמ
[12]ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ηλιας μεν ελθων πρωτον αποκαθιστα παντα και πως γεγραπται επι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθη και εξουδενωθη [12]אמר להונ אליא אתא לוקדמ דכלמדמ נתקנ ואיכנא כתיב על ברה דאנשׁא דסגי נחשׁ ונסתלא
[13]αλλα λεγω υμιν οτι και ηλιας εληλυθεν και εποιησαν αυτω οσα ηθελησαν καθως γεγραπται επ αυτον [13]אלא אמר אנא לכונ דאפ אליא אתא ועבדו בה כל מא דצבו איכנא דכתיב עלוהי
[14]και ελθων προς τους μαθητας ειδεν οχλον πολυν περι αυτους και γραμματεις συζητουντας αυτοις [14]וכד אתא לות תלמידא חזא לותהונ כנשׁא סגיאא וספרא כד דרשׁינ עמהונ
[15]και ευθεως πας ο οχλος ιδων αυτον εξεθαμβηθη και προστρεχοντες ησπαζοντο αυτον [15]ובר שׁעתה כלה כנשׁא חזאוהי ותוהו ורהטו שׁאלו בשׁלמה
[16]και επηρωτησεν τους γραμματεις τι συζητειτε προς αυτους [16]ומשׁאל הוא לספרא מנא דרשׁינ אנתונ עמהונ
[17]και αποκριθεις εις εκ του οχλου ειπεν διδασκαλε ηνεγκα τον υιον μου προς σε εχοντα πνευμα αλαλον [17]וענא חד מנ כנשׁא ואמר מלפנא איתית ברי לותכ דאית לה רוחא דלא ממללא
[18]και οπου αν αυτον καταλαβη ρησσει αυτον και αφριζει και τριζει τους οδοντας αυτου και ξηραινεται και ειπον τοις μαθηταις σου ινα αυτο εκβαλωσιν και ουκ ισχυσαν [18]ואיכא דמדרכא לה חבטא לה ומרעת ומחרק שׁנוהי ויבשׁ ואמרת לתלמידיכ דנפקוניהי ולא אשׁכחו
[19]ο δε αποκριθεις αυτω λεγει ω γενεα απιστος εως ποτε προς υμας εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προς με [19]ענא ישׁוע ואמר לה אונ שׁרבתא דלא מהימנא עדמא לאמתי אהוא לותכונ ועדמא לאמתי אסיברכונ איתאוהי לותי
[20]και ηνεγκαν αυτον προς αυτον και ιδων αυτον ευθεως το πνευμα εσπαραξεν αυτον και πεσων επι της γης εκυλιετο αφριζων [20]ואיתיוהי לותה וכד חזתה רוחא בר שׁעתה חבטתה ונפל על ארעא ומתבעק הוא ומרעת
[21]και επηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσος χρονος εστιν ως τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν παιδιοθεν [21]ושׁאל ישׁוע לאבוהי דכמא לה זבנא הא מנ דהכנא הו אמר לה הא מנ טליותה
[22]και πολλακις αυτον και εις πυρ εβαλεν και εις υδατα ινα απολεση αυτον αλλ ει τι δυνασαι βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεις εφ ημας [22]וזבנינ סגיאנ ארמיתה בנורא ובמיא דתובדיוהי אלא מדמ דמשׁכח אנת עדריני ואתרחמ עלי
[23]ο δε ιησους ειπεν αυτω το ει δυνασαι πιστευσαι παντα δυνατα τω πιστευοντι [23]אמר לה ישׁוע אנ משׁכח אנת דתהימנ כל מדמ משׁכח דנהוא למנ דמהימנ
[24]και ευθεως κραξας ο πατηρ του παιδιου μετα δακρυων ελεγεν πιστευω κυριε βοηθει μου τη απιστια [24]ובר שׁעתה קעא אבוהי דטליא כד בכא ואמר מהימנ אנא מרי עדר לחסירות הימנותי
[25]ιδων δε ο ιησους οτι επισυντρεχει οχλος επετιμησεν τω πνευματι τω ακαθαρτω λεγων αυτω το πνευμα το αλαλον και κωφον εγω σοι επιτασσω εξελθε εξ αυτου και μηκετι εισελθης εις αυτον [25]כד חזא דינ ישׁוע דרהט עמא ומתכנשׁ לותה כאא בהי רוחא טנפתא ואמר לה רוחא חרשׁתא דלא ממללא אנא פקד אנא לכי פוקי מנה ותוב לא תעלינ לה
[26]και κραξαν και πολλα σπαραξαν αυτον εξηλθεν και εγενετο ωσει νεκρος ωστε πολλους λεγειν οτι απεθανεν [26]וקעא שׁאדא הו סגי ושׁחקה ונפק והוא איכ מיתא איכ דסגיאא נאמרונ דמית לה
[27]ο δε ιησους κρατησας αυτον της χειρος ηγειρεν αυτον και ανεστη [27]הו דינ ישׁוע אחדה באידה ואקימה
[28]και εισελθοντα αυτον εις οικον οι μαθηται αυτου επηρωτων αυτον κατ ιδιαν οτι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο [28]כד על דינ לביתא ישׁוע שׁאלוהי תלמידוהי בלחודיהונ למנא חננ לא אשׁכחנ למפקותה
[29]και ειπεν αυτοις τουτο το γενος εν ουδενι δυναται εξελθειν ει μη εν προσευχη και νηστεια [29]אמר להונ הנא גנסא במדמ לא משׁכח למפק אלא בצומא ובצלותא
[30]και εκειθεν εξελθοντες παρεπορευοντο δια της γαλιλαιας και ουκ ηθελεν ινα τις γνω [30]וכד נפק מנ תמנ עברינ הוו בגלילא ולא צבא הוא דאנשׁ נדע בה
[31]εδιδασκεν γαρ τους μαθητας αυτου και ελεγεν αυτοις οτι ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας ανθρωπων και αποκτενουσιν αυτον και αποκτανθεις τη τριτη ημερα αναστησεται [31]מלפ הוא גיר לתלמידוהי ואמר להונ דברה דאנשׁא משׁתלמ באידי אנשׁא ונקטלוניהי ומא דאתקטל ביומא דתלתא נקומ
[32]οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον επερωτησαι [32]הנונ דינ לא ידעינ הוו לה למלתא ודחלינ הוו דנשׁאלוניהי
[33]και ηλθεν εις καπερναουμ και εν τη οικια γενομενος επηρωτα αυτους τι εν τη οδω προς εαυτους διελογιζεσθε [33]ואתו לכפרנחומ וכד עלו לביתא משׁאל הוא להונ דמנא מתחשׁבינ הויתונ באורחא בינתכונ
[34]οι δε εσιωπων προς αλληλους γαρ διελεχθησαν εν τη οδω τις μειζων [34]הנונ דינ שׁתיקינ הוו אתחריו הוו גיר באורחא חד עמ חד דמנו רב בהונ
[35]και καθισας εφωνησεν τους δωδεκα και λεγει αυτοις ει τις θελει πρωτος ειναι εσται παντων εσχατος και παντων διακονος [35]ויתב ישׁוע וקרא לתרעסר ואמר להונ מנ דצבא דנהוא קדמיא נהוא אחריא דכל אנשׁ ומשׁמשׁנא דכל אנשׁ
[36]και λαβων παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων και εναγκαλισαμενος αυτο ειπεν αυτοις [36]ונסב טליא חד ואקימה במצעתא ושׁקלה על דרעוהי ואמר להונ
[37]ος εαν εν των τοιουτων παιδιων δεξηται επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος εαν εμε δεξηται ουκ εμε δεχεται αλλα τον αποστειλαντα με [37]כל מנ דנקבל איכ הנא טליא בשׁמי לי הו מקבל ומנ דלי מקבל לא הוא לי מקבל אלא למנ דשׁדרני
[38]απεκριθη δε αυτω ο ιωαννης λεγων διδασκαλε ειδομεν τινα {VAR2: εν } τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια ος ουκ ακολουθει ημιν και εκωλυσαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει ημιν [38]אמר לה יוחננ רבי חזינ אנשׁ דמפק שׁאדא בשׁמכ וכליניהי על דלא נקפ לנ
[39]ο δε ιησους ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδεις γαρ εστιν ος ποιησει δυναμιν επι τω ονοματι μου και δυνησεται ταχυ κακολογησαι με [39]אמר להונ ישׁוע לא תכלוניהי לית גיר אנשׁ דעבד חילא בשׁמי ומשׁכח עגל אמר עלי דבישׁ
[40]ος γαρ ουκ εστιν καθ {VAR1: υμων υπερ υμων } {VAR2: ημων υπερ ημων } εστιν [40]מנ דלא הוא הכיל לוקבלכונ חלפיכונ הו
[41]ος γαρ αν ποτιση υμας ποτηριον υδατος εν τω ονοματι μου οτι χριστου εστε αμην λεγω υμιν ου μη απολεση τον μισθον αυτου [41]כל דינ דנשׁקיכונ כסא דמיא בלחוד בשׁמא דדמשׁיחא אנתונ אמינ אמר אנא לכונ דלא נובד אגרה
[42]και ος αν σκανδαλιση ενα των μικρων {VAR2: τουτων } των πιστευοντων εις εμε καλον εστιν αυτω μαλλον ει περικειται λιθος μυλικος περι τον τραχηλον αυτου και βεβληται εις την θαλασσαν [42]וכל מנ דנכשׁל לחד מנ הלינ זעורא דמהימנינ בי פקח הוא לה אלו רמיא הות רחיא דחמרא בצורה ושׁדא בימא
[43]και εαν σκανδαλιζη σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλον σοι εστιν κυλλον εις την ζωην εισελθειν η τας δυο χειρας εχοντα απελθειν εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστον [43]אנ דינ מכשׁלא לכ אידכ פסוקיה פקח הו לכ פשׁיגא דתעול לחיא או כד אית לכ תרתינ אידינ תאזל לגהנא
[44]οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται [44]איכא דתולעהונ לא מיתא ונורהונ לא דעכא
[45]και εαν ο πους σου σκανδαλιζη σε αποκοψον αυτον καλον εστιν σοι εισελθειν εις την ζωην χωλον η τους δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστον [45]ואנ רגלכ מכשׁלא לכ פסוקיה פקח הו לכ דתעול לחיא חגיסא או כד אית לכ תרתינ רגלינ תפל בגהנא
[46]οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται [46]איכא דתולעהונ לא מיתא ונורהונ לא דעכא
[47]και εαν ο οφθαλμος σου σκανδαλιζη σε εκβαλε αυτον καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος [47]ואנ עינכ מכשׁלא לכ חציה פקח הו לכ דבחדא עינכ תעול למלכותה דאלהא או כד אית לכ תרתינ עינינ תפל בגהנא דנורא
[48]οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται [48]איכא דתולעהונ לא מיתא ונורהונ לא דעכא
[49]πας γαρ πυρι αλισθησεται και πασα θυσια αλι αλισθησεται [49]כל גיר בנורא נתמלח וכל דבחתא במלחא תתמלח
[50]καλον το αλας εαν δε το αλας αναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσετε εχετε εν εαυτοις αλας και ειρηνευετε εν αλληλοις [50]שׁפירא הי מלחא אנ דינ מלחא תפכה במנא תתמלח תהוא בכונ מלחא ובשׁינא הוו חד עמ חד
Author: Stephanus (1550), with variants of Scrivener (1894)
Source: unbound.biola.edu
Top