«
Peshitta NT (1905)
PesNT(1905)
Westcott/Hort Greek NT (1881)
W/H GNT
[1]וענא תוב ישׁוע במתלא ואמר [1]και αποκριθεις ο ιησους παλιν ειπεν εν παραβολαις αυτοις λεγων
[2]אתדמית מלכותא דשׁמיא לגברא מלכא דעבד משׁתותא לברה [2]ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οστις εποιησεν γαμους τω υιω αυτου
[3]ושׁדר לעבדוהי דנקרונ למזמנא למשׁתותא ולא צבו למאתא [3]και απεστειλεν τους δουλους αυτου καλεσαι τους κεκλημενους εις τους γαμους και ουκ ηθελον ελθειν
[4]תוב שׁדר עבדא אחרנא ואמר אמרו למזמנא דהא שׁרותי מטיבא ותורי ומפטמי קטילינ וכל מדמ מטיב תו למשׁתותא [4]παλιν απεστειλεν αλλους δουλους λεγων ειπατε τοις κεκλημενοις ιδου το αριστον μου ητοιμακα οι ταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενα και παντα ετοιμα δευτε εις τους γαμους
[5]הנונ דינ בסו ואזלו אית דלקריתה ואית דלתאגורתה [5]οι δε αμελησαντες απηλθον ος μεν εις τον ιδιον αγρον ος δε επι την εμποριαν αυτου
[6]שׁרכא דינ אחדו לעבדוהי וצערו וקטלו [6]οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου υβρισαν και απεκτειναν
[7]כד שׁמע דינ מלכא רגז ושׁדר חילותה אובד לקטולא הנונ ולמדינתהונ אוקד [7]ο δε βασιλευς ωργισθη και πεμψας τα στρατευματα αυτου απωλεσεν τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων ενεπρησεν
[8]הידינ אמר לעבדוהי משׁתותא מטיבא והנונ דמזמנינ הוו לא שׁוינ הוו [8]τοτε λεγει τοις δουλοις αυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι
[9]זלו הכיל למפקנא דאורחתא וכל מנ דמשׁכחינ אנתונ קרו למשׁתותא [9]πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων και οσους εαν ευρητε καλεσατε εις τους γαμους
[10]ונפקו עבדא הנונ לאורחתא וכנשׁו כל דאשׁכחו בישׁא וטבא ואתמלי בית משׁתותא סמיכא [10]και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις τας οδους συνηγαγον παντας ους ευρον πονηρους τε και αγαθους και επλησθη ο νυμφων γαμος ανακειμενων
[11]ועל מלכא דנחזא סמיכא וחזא תמנ גברא דלא לבישׁ לבושׁא דמשׁתותא [11]εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθαι τους ανακειμενους ειδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμενον ενδυμα γαμου
[12]ואמר לה חברי איכנא עלת לכא כד נחתא דמשׁתותא לית לכ הו דינ אשׁתתק [12]και λεγει αυτω εταιρε πως-I εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου ο δε εφιμωθη
[13]הידינ אמר מלכא למשׁמשׁנא אסורו אידוהי ורגלוהי ואפקוהי לחשׁוכא בריא תמנ נהוא בכיא וחורק שׁנא [13]τοτε ο βασιλευς ειπεν τοις διακονοις δησαντες αυτου ποδας και χειρας εκβαλετε αυτον εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
[14]סגיאינ אנונ גיר קריא וזעורינ גביא [14]πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι
[15]הידינ אזלו פרישׁא נסבו מלכא דאיכנא נצודוניהי במלתא [15]τοτε πορευθεντες οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον οπως αυτον παγιδευσωσιν εν λογω
[16]ושׁדרו לותה תלמידיהונ עמ דבית הרודס ואמרינ לה מלפנא ידעיננ דשׁריר אנת ואורחא דאלהא בקושׁתא מלפ אנת ולא שׁקיל אנת צפתא דאנשׁ לא גיר נסב אנת באפא דאנשׁא [16]και αποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα των ηρωδιανων λεγοντας λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και την οδον του θεου εν αληθεια διδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων
[17]אמר לנ הכיל איכנא מתחזא לכ שׁליט למתל כספ רשׁא לקסר או לא [17]ειπον ειπε ουν ημιν τι σοι δοκει εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου
[18]ישׁוע דינ ידע בישׁותהונ ואמר מנא מנסינ אנתונ לי נסבי באפא [18]γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι με πειραζετε υποκριται
[19]חואוני דינרא דכספ רשׁא הנונ דינ קרבו לה דינרא [19]επιδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον
[20]ואמר להונ ישׁוע דמנו צלמא הנא וכתבא [20]και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη
[21]אמרינ דקסר אמר להונ הבו הכיל דקסר לקסר ודאלהא לאלהא [21]λεγουσιν αυτω καισαρος τοτε λεγει αυτοις αποδοτε ουν τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω
[22]וכד שׁמעו אתדמרו ושׁבקוהי ואזלו [22]και ακουσαντες εθαυμασαν και αφεντες αυτον απηλθαν
[23]בהו יומא קרבו זדוקיא ואמרינ לה לית חית מיתא ושׁאלוהי [23]εν εκεινη τη ημερα προσηλθον αυτω σαδδουκαιοι λεγοντες μη ειναι αναστασιν και επηρωτησαν αυτον
[24]ואמרינ לה מלפנא מושׁא אמר לנ דאנ אנשׁ נמות כד לית לה בניא נסב אחוהי אנתתה ונקימ זרעא לאחוהי [24]λεγοντες διδασκαλε μωυσης ειπεν εαν τις αποθανη μη εχων τεκνα επιγαμβρευσει ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και αναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου
[25]אית הוו דינ לותנ אחא שׁבעא קדמיא שׁקל אנתתא ומית ודלית הוא לה בניא שׁבקה אנתתה לאחוהי [25]ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γημας ετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεν την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου
[26]הכות אפ הו דתרינ ואפ הו דתלתא ועדמא לשׁבעתיהונ [26]ομοιως και ο δευτερος και ο τριτος εως των επτα
[27]בחרתא דינ דכלהונ מיתת אפ אנתתא [27]υστερον δε παντων απεθανεν η γυνη
[28]בקימתא הכיל לאינא מנ הלינ שׁבעא תהוא אנתתא כלהונ גיר נסבוה [28]εν τη αναστασει ουν τινος των επτα εσται γυνη παντες γαρ εσχον αυτην
[29]ענא ישׁוע ואמר להונ טעינ אנתונ דלא ידעינ אנתונ כתבא ולא חילה דאלהא [29]αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου
[30]בקימתא גיר דמיתא לא נסבינ נשׁא אפלא נשׁא הוינ לגברא אלא איכ מלאכא דאלהא בשׁמיא איתיהונ [30]εν γαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται αλλ ως αγγελοι εν τω ουρανω εισιν
[31]על קימתא דינ דמיתא לא קריתונ מדמ דאתאמר לכונ מנ אלהא דאמר [31]περι δε της αναστασεως των νεκρων ουκ ανεγνωτε το ρηθεν υμιν υπο του θεου λεγοντος
[32]דאנא אנא אלהה דאברהמ אלהה דאיסחק אלהה דיעקוב ואלהא לא הוא דמיתא אלא דחיא [32]εγω ειμι ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ουκ εστιν [ο] θεος νεκρων αλλα ζωντων
[33]וכד שׁמעו כנשׁא מתתמהינ הוו ביולפנה [33]και ακουσαντες οι οχλοι εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου
[34]פרישׁא דינ כד שׁמעו דשׁתק לזדוקיא אתכנשׁו אכחדא [34]οι δε φαρισαιοι ακουσαντες οτι εφιμωσεν τους σαδδουκαιους συνηχθησαν επι το αυτο
[35]ושׁאלה חד מנהונ דידע נמוסא כד מנסא לה [35]και επηρωτησεν εις εξ αυτων νομικος [νομικος] πειραζων αυτον
[36]מלפנא אינא פוקדנא רב בנמוסא [36]διδασκαλε ποια εντολη μεγαλη εν τω νομω
[37]ישׁוע דינ אמר לה דתרחמ למריא אלהכ מנ כלה לבכ ומנ כלה נפשׁכ ומנ כלה חילכ ומנ כלה רעינכ [37]ο δε εφη αυτω αγαπησεις κυριον τον θεον σου εν ολη τη καρδια σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου
[38]הנו פוקדנא רבא וקדמיא [38]αυτη εστιν η μεγαλη και πρωτη εντολη
[39]ודתרינ דדמא לה דתרחמ לקריבכ איכ נפשׁכ [39]δευτερα δε ομοια αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
[40]בהלינ תרינ פוקדנינ תליא אוריתא ונביא [40]εν ταυταις ταις δυσιν εντολαις ολος ο νομος κρεμαται και οι προφηται
[41]כד כנישׁינ דינ פרישׁא שׁאל אנונ ישׁוע [41]συνηγμενων δε των φαρισαιων επηρωτησεν αυτους ο ιησους
[42]ואמר מנא אמרינ אנתונ על משׁיחא בר מנו אמרינ לה בר דויד [42]λεγων τι υμιν δοκει περι του χριστου τινος υιος εστιν λεγουσιν αυτω του δαυιδ
[43]אמר להונ ואיכנא דויד ברוח קרא לה מריא אמר גיר [43]λεγει αυτοις πως-I ουν δαυιδ εν πνευματι καλει αυτον κυριον λεγων
[44]דאמר מריא למרי תב לכ מנ ימיני עדמא דאסימ בעלדבביכ תחית רגליכ [44]ειπεν κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποκατω των ποδων σου
[45]אנ הכיל דויד קרא לה מריא איכנא ברה הו [45]ει ουν δαυιδ καλει αυτον κυριον πως-I υιος αυτου εστιν
[46]ולא אנשׁ אשׁכח דנתל לה פתגמא ולא אנשׁ אמרח תוב מנ הו יומא למשׁאלותה [46]και ουδεις εδυνατο αποκριθηναι αυτω λογον ουδε ετολμησεν τις απ εκεινης της ημερας επερωτησαι αυτον ουκετι
Author: Brooke Foss Westcott (1825–1901), Fenton John Anthony Hort (1828–1892)
Source: www.unboundbible.org

See information...
Top