«
Peshitta NT (1905)
PesNT(1905)
Westcott/Hort Greek NT (1881)
W/H GNT
[1]ונפק ישׁוע מנ היכלא למאזל וקרבו תלמידוהי מחוינ הוו לה בנינה דהיכלא [1]και εξελθων ο ιησους απο του ιερου επορευετο και προσηλθον οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω τας οικοδομας του ιερου
[2]הו דינ אמר להונ לא הא חזינ אנתונ הלינ כלהינ אמינ אמר אנא לכונ דלא תשׁתבק הרכא כאפ על כאפ דלא תסתתר [2]ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ου βλεπετε ταυτα παντα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεται
[3]וכד יתב ישׁוע על טורא דזיתא קרבו תלמידוהי ואמרינ ביניהונ ולה אמר לנ אמתי הלינ נהוינ ומנא הי אתא דמאתיתכ ודשׁולמה דעלמא [3]καθημενου δε αυτου επι του ορους των ελαιων προσηλθον αυτω οι μαθηται κατ ιδιαν λεγοντες ειπον ειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον της σης παρουσιας και συντελειας του αιωνος
[4]ענא ישׁוע ואמר להונ אזדהרו לא אנשׁ נטעיכונ [4]και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση
[5]סגיאא גיר נאתונ בשׁמי ונאמרונ דאנא אנא משׁיחא וסגיאא נטעונ [5]πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι ο χριστος και πολλους πλανησουσιν
[6]עתידינ אנתונ דינ למשׁמע קארסא ושׁמעא דקרבא חזו לא תתדודונ ולא גיר דכלהינ נהוינ אלא לא עדכיל שׁולמא [6]μελλησετε δε ακουειν πολεμους και ακοας πολεμων ορατε μη θροεισθε δει γαρ γενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελος
[7]נקומ גיר עמא על עמא ומלכותא על מלכותא ונהוונ כפנא ומותנא וזועא בדוכא דוכא [7]εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται λιμοι και σεισμοι κατα τοπους
[8]הלינ דינ כלהינ רשׁא אנינ דחבלא [8]παντα δε ταυτα αρχη ωδινων
[9]הידינ נשׁלמונכונ לאולצנא ונקטלונכונ ותהוונ סניאינ מנ כלהונ עממא מטל שׁמי [9]τοτε παραδωσουσιν υμας εις θλιψιν και αποκτενουσιν υμας και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων των εθνων δια το ονομα μου
[10]הידינ נתכשׁלונ סגיאא ונסנונ חד לחד ונשׁלמונ חד לחד [10]και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι και αλληλους παραδωσουσιν και μισησουσιν αλληλους
[11]וסגיאא נביא דגלא נקומונ ונטעונ לסגיאא [11]και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθησονται και πλανησουσιν πολλους
[12]ומטל סגיאות עולא נפוג חובא דסגיאא [12]και δια το πληθυνθηναι την ανομιαν ψυγησεται η αγαπη των πολλων
[13]מנ דנסיבר דינ עדמא לחרתא הו נחא [13]ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται
[14]ותתכרז הדא סברתא דמלכותא בכלה עלמא לסהדותא דכלהונ עממא והידינ נאתא שׁולמא [14]και κηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιον της βασιλειας εν ολη τη οικουμενη εις μαρτυριον πασιν τοις εθνεσιν και τοτε ηξει το τελος
[15]מא דינ דחזיתונ אתא טנפתא דחורבא דאתאמר בדניאיל נביא דקימא בדוכתא קדישׁתא הו דקרא נסתכל [15]οταν ουν ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν δια δανιηλ του προφητου εστος εν τοπω αγιω ο αναγινωσκων νοειτω
[16]הידינ אילינ דביהוד אנונ נערקונ לטורא [16]τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη
[17]והו דבאגרא הו לא נחות למסב דבביתה [17]ο επι του δωματος μη καταβατω αραι τα εκ της οικιας αυτου
[18]ואינא דבחקלא הו לא נתהפכ לבסתרה למסב לבשׁה [18]και ο εν τω αγρω μη επιστρεψατω οπισω αραι το ιματιον αυτου
[19]וי דינ לבטנתא ולאילינ דמינקנ בהנונ יומתא [19]ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις
[20]צלו דינ דלא נהוא ערוקיכונ בסתוא ולא בשׁבתא [20]προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος μηδε σαββατω
[21]נהוא גיר הידינ אולצנא רבא אינא דלא הוא מנ רשׁיתה דעלמא ועדמא להשׁא ולא נהוא [21]εσται γαρ τοτε θλιψις μεγαλη οια ου γεγονεν απ αρχης κοσμου εως του νυν ουδ ου μη γενηται
[22]ואלו לא אתכריו יומתא הנונ לא חיא הוא כל בסר מטל גביא דינ נתכרונ יומתא הנונ [22]και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι ουκ αν εσωθη πασα σαρξ δια δε τους εκλεκτους κολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι
[23]הידינ אנ אנשׁ נאמר לכונ הא הרכא הו משׁיחא או הרכא לא תהימנונ [23]τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ωδε μη πιστευσητε
[24]נקומונ גיר משׁיחא דגלא ונביא דכדבותא ונתלונ אתותא רורבתא איכ דנטעונ אנ משׁכחא אפ לגביא [24]εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια μεγαλα και τερατα ωστε πλανασθαι πλανησαι ει δυνατον και τους εκλεκτους
[25]הא קדמת אמרת לכונ [25]ιδου προειρηκα υμιν
[26]אנ הכיל נאמרונ לכונ הא בחורבא הו לא תפקונ או דהא בתונא הו לא תהימנונ [26]εαν ουν ειπωσιν υμιν ιδου εν τη ερημω εστιν μη εξελθητε ιδου εν τοις ταμειοις μη πιστευσητε
[27]איכנא גיר דברקא נפק מנ מדנחא ומתחזא עדמא למערבא הכנא תהוא מאתיתה דברה דאנשׁא [27]ωσπερ γαρ η αστραπη εξερχεται απο ανατολων και φαινεται εως δυσμων ουτως εσται η παρουσια του υιου του ανθρωπου
[28]איכא דאנ נהוא פגרא תמנ נתכנשׁונ נשׁרא [28]οπου εαν η το πτωμα εκει συναχθησονται οι αετοι
[29]מחדא דינ בתר אולצנא דיומתא הנונ שׁמשׁא נחשׁכ וסהרא לא נחוא נוהרה וכוכבא נפלונ מנ שׁמיא וחילא דשׁמיא נתתזיעונ [29]ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οι αστερες πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται
[30]והידינ נתחזא נישׁה דברה דאנשׁא בשׁמיא והידינ נרקדנ כלהינ שׁרבתא דארעא ונחזונ לברה דאנשׁא דאתא על ענני שׁמיא עמ חילא ושׁובחא סגיאא [30]και τοτε φανησεται το σημειον του υιου του ανθρωπου εν ουρανω και τοτε κοψονται πασαι αι φυλαι της γης και οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης
[31]ונשׁדר מלאכוהי עמ שׁיפורא רבא ונכנשׁונ לגביא דילה מנ ארבעת רוחא מנ רשׁהונ דשׁמיא ועדמא לרשׁהונ [31]και αποστελει τους αγγελους αυτου μετα σαλπιγγος μεγαλης και επισυναξουσιν τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρων ουρανων εως [των] ακρων αυτων
[32]מנ תתא דינ ילפו פלאתא דמחדא דסוכיה רכנ ופרעינ טרפיה ידעינ אנתונ דמטא קיטא [32]απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης γενηται απαλος και τα φυλλα εκφυη γινωσκετε οτι εγγυς το θερος
[33]הכנא אפ אנתונ מא דחזיתונ הלינ כלהינ דעו דמטת לה לתרעא [33]ουτως και υμεις οταν ιδητε παντα ταυτα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις
[34]אמינ אמר אנא לכונ דלא תעבר שׁרבתא הדא עדמא דהלינ כלהינ נהוינ [34]αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως [αν] αν παντα ταυτα γενηται
[35]שׁמיא וארעא נעברונ ומלי לא נעברנ [35]ο ουρανος και η γη παρελευσεται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν
[36]על יומא דינ הו ועל שׁעתא הי אנשׁ לא ידע אפלא מלאכא דשׁמיא אלא אבא בלחוד [36]περι δε της ημερας εκεινης και ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι των ουρανων ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ μονος
[37]איכנא דינ דיומי נוח הכנא תהוא מאתיתה דברה דאנשׁא [37]ωσπερ γαρ αι ημεραι του νωε ουτως εσται η παρουσια του υιου του ανθρωπου
[38]איכנא גיר דאיתיהונ הוו קדמ טופנא אכלינ ושׁתינ ונסבינ נשׁא ויהבינ לגברא עדמא ליומא דעל נוח לכוילא [38]ως γαρ ησαν εν ταις ημεραις [εκειναις] ταις προ του κατακλυσμου τρωγοντες και πινοντες γαμουντες και γαμιζοντες αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον
[39]ולא ידעו עדמא דאתא טופנא ושׁקל לכלהונ הכנא תהוא מאתיתה דברה דאנשׁא [39]και ουκ εγνωσαν εως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας ουτως εσται [και] η παρουσια του υιου του ανθρωπου
[40]הידינ תרינ נהוונ בקריתא חד נתדבר וחד נשׁתבק [40]τοτε εσονται δυο δυο εσονται εν τω αγρω εις παραλαμβανεται και εις αφιεται
[41]ותרתינ נהוינ טחננ ברחיא חדא מתדברא וחדא משׁתבקא [41]δυο αληθουσαι εν τω μυλω μια παραλαμβανεται και μια αφιεται
[42]אתתעירו הכיל דלא ידעינ אנתונ באידא שׁעתא אתא מרכונ [42]γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε ποια ημερα ο κυριος υμων ερχεται
[43]הדא דינ דעו דאלו ידע הוא מרא ביתא באידא מטרתא אתא גנבא מתתעיר הוא ולא שׁבק הוא דנתפלשׁ ביתה [43]εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια φυλακη ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν ειασεν διορυχθηναι την οικιαν αυτου
[44]מטל הנא אפ אנתונ הוו מטיבינ דבשׁעתא דלא סברינ אנתונ נאתא ברה דאנשׁא [44]δια τουτο και υμεις γινεσθε ετοιμοι οτι η ου δοκειτε ωρα ο υιος του ανθρωπου ερχεται
[45]מנו כי איתוהי עבדא מהימנא וחכימא דאקימה מרה על בני ביתה דנתל להונ סיברתא בזבנה [45]τις αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ον κατεστησεν ο κυριος επι της οικετειας αυτου του δουναι αυτοις την τροφην εν καιρω
[46]טובוהי לעבדא הו דנאתא מרה נשׁכחיוהי דעבד הכנא [46]μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ουτως ποιουντα
[47]אמינ אמר אנא לכונ דנקימיוהי על כל דאית לה [47]αμην λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον
[48]אנ דינ נאמר עבדא הו בישׁא בלבה דמרי מוחר למאתא [48]εαν δε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει μου ο κυριος
[49]ונשׁרא לממחא כנותה ונהוא אכל ושׁתא עמ רויא [49]και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους αυτου εσθιη δε και πινη μετα των μεθυοντων
[50]נאתא מרה דעבדא הו ביומא דלא סבר ובשׁעתא דלא ידע [50]ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει
[51]ונפלגיוהי ונסימ מנתה עמ נסבי באפא תמנ נהוא בכיא וחורק שׁנא [51]και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των υποκριτων θησει εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
Author: Brooke Foss Westcott (1825–1901), Fenton John Anthony Hort (1828–1892)
Source: www.unboundbible.org

See information...
Top