|
[1]Dixitque Balaam ad Balac: Ædifica mihi hic septem aras, et para totidem vitulos, ejusdemque numeri arietes.
[2]Cumque fecisset juxta sermonem Balaam, imposuerunt simul vitulum et arietem super aram.
[3]Dixitque Balaam ad Balac: Sta paulisper juxta holocaustum tuum, donec vadam, si forte occurrat mihi Dominus, et quodcumque imperaverit, loquar tibi.
[4]Cumque abiisset velociter, occurrit illi Deus. Locutusque ad eum Balaam: Septem, inquit, aras erexi, et imposui vitulum et arietem desuper.
[5]Dominus autem posuit verbum in ore ejus, et ait: Revertere ad Balac, et hæc loqueris.
[6]Reversus invenit stantem Balac juxta holocaustum suum, et omnes principes Moabitarum:
[7]assumptaque parabola sua, dixit: De Aram adduxit me Balac rex Moabitarum, de montibus orientis: Veni, inquit, et maledic Jacob; propera, et detestare Israël.
[8]Quomodo maledicam, cui non maledixit Deus? qua ratione detester, quem Dominus non detestatur?
[9]De summis silicibus videbo eum, et de collibus considerabo illum. Populus solus habitabit, et inter gentes non reputabitur.
[10]Quis dinumerare possit pulverem Jacob, et nosse numerum stirpis Israël? Moriatur anima mea morte justorum, et fiant novissima mea horum similia.
[11]Dixitque Balac ad Balaam: Quid est hoc quod agis? ut malediceres inimicis meis vocavi te, et tu e contrario benedicis eis.
[12]Cui ille respondit: Num aliud possum loqui, nisi quod jusserit Dominus?
[13]Dixit ergo Balac: Veni mecum in alterum locum unde partem Israël videas, et totum videre non possis: inde maledicito ei.
[14]Cumque duxisset eum in locum sublimem, super verticem montis Phasga, ædificavit Balaam septem aras, et impositis supra vitulo atque ariete,
[15]dixit ad Balac: Sta hic juxta holocaustum tuum, donec ego obvius pergam.
[16]Cui cum Dominus occurrisset, posuissetque verbum in ore ejus, ait: Revertere ad Balac, et hæc loqueris ei.
[17]Reversus invenit eum stantem juxta holocaustum suum, et principes Moabitarum cum eo. Ad quem Balac: Quid, inquit, locutus est Dominus?
[18]At ille, assumpta parabola sua, ait: Sta, Balac, et ausculta; audi, fili Sephor:
[19]non est Deus quasi homo, ut mentiatur, nec ut filius hominis, ut mutetur. Dixit ergo, et non faciet? locutus est, et non implebit?
[20]Ad benedicendum adductus sum: benedictionem prohibere non valeo.
[21]Non est idolum in Jacob, nec videtur simulacrum in Israël. Dominus Deus ejus cum eo est, et clangor victoriæ regis in illo.
[22]Deus eduxit illum de Ægypto, cujus fortitudo similis est rhinocerotis.
[23]Non est augurium in Jacob, nec divinatio in Israël: temporibus suis dicetur Jacob et Israëli quid operatus sit Deus.
[24]Ecce populus ut leæna consurget, et quasi leo erigetur: non accubabit donec devoret prædam, et occisorum sanguinem bibat.
[25]Dixitque Balac ad Balaam: Nec maledicas ei, nec benedicas.
[26]Et ille ait: Nonne dixi tibi quod quidquid mihi Deus imperaret, hoc facerem?
[27]Et ait Balac ad eum: Veni, et ducam te ad alium locum: si forte placeat Deo ut inde maledicas eis.
[28]Cumque duxisset eum super verticem montis Phogor, qui respicit solitudinem,
[29]dixit ei Balaam: Ædifica mihi hic septem aras, et para totidem vitulos, ejusdemque numeri arietes.
[30]Fecit Balac ut Balaam dixerat: imposuitque vitulos et arietes per singulas aras.
|