[1]Psalmus David, Jeremiæ. Super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus, cum recordaremur Sion.[2]In salicibus in medio ejus suspendimus organa nostra;[3]quia illic interrogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, verba cantionum; et qui abduxerunt nos: Hymnum cantate nobis de canticis Sion.[4]Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena?[5]Si oblitus fuero tui, Jerusalem, oblivioni detur dextera mea.[6]Adhæreat lingua mea faucibus meis, si non meminero tui; si non proposuero Jerusalem in principio lætitiæ meæ.[7]Memor esto, Domine, filiorum Edom, in die Jerusalem, qui dicunt: Exinanite, exinanite usque ad fundamentum in ea.[8]Filia Babylonis misera ! beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis.[9]Beatus qui tenebit, et allidet parvulos tuos ad petram.