|
[1]In finem, pro susceptione matutina. Psalmus David.
[2]Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti? Longe a salute mea verba delictorum meorum.
[3]Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies; et nocte, et non ad insipientiam mihi.
[4]Tu autem in sancto habitas, laus Israël.
[5]In te speraverunt patres nostri; speraverunt, et liberasti eos.
[6]Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt; in te speraverunt, et non sunt confusi.
[7]Ego autem sum vermis, et non homo; opprobrium hominum, et abjectio plebis.
[8]Omnes videntes me deriserunt me; locuti sunt labiis, et moverunt caput.
[9]Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.
[10]Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ab uberibus matris meæ.
[11]In te projectus sum ex utero; de ventre matris meæ Deus meus es tu;
[12]ne discesseris a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adjuvet.
[13]Circumdederunt me vituli multi; tauri pingues obsederunt me.
[14]Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.
[15]Sicut aqua effusus sum; et dispersa sunt omnia ossa mea. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.
[16]Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis, et in pulverem mortis deduxisti me.
[17]Quoniam circumdederunt me canes multi; concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos,
[18]dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me.
[19]Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.
[20]Tu autem, Domine, ne elongaveris auxilium tuum a me; ad defensionem meam conspice.
[21]Erue a framea, Deus, animam meam, et de manu canis unicam meam.
[22]Salva me ex ore leonis, et a cornibus unicornium humilitatem meam.
[23]Narrabo nomen tuum fratribus meis; in medio ecclesiæ laudabo te.
[24]Qui timetis Dominum, laudate eum; universum semen Jacob, glorificate eum.
[25]Timeat eum omne semen Israël, quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis; nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum exaudivit me.
[26]Apud te laus mea in ecclesia magna; vota mea reddam in conspectu timentium eum.
[27]Edent pauperes, et saturabuntur; et laudabunt Dominum qui requirunt eum; vivent corda eorum in sæculum sæculi.
[28]Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ; et adorabunt in conspectu ejus universæ familiæ gentium;
[29]quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium.
[30]Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ; in conspectu ejus cadent omnes qui descendunt in terram.
[31]Et anima mea illi vivet; et semen meum serviet ipsi.
[32]Annuntiabitur Domino generatio ventura; et annuntiabunt cæli justitiam ejus, populo qui nascetur, quem fecit Dominus.
|