[1]In finem, filiis Core, pro arcanis. Psalmus.[2]Deus noster refugium et virtus; adjutor in tribulationibus quæ invenerunt nos nimis.[3]Propterea non timebimus dum turbabitur terra, et transferentur montes in cor maris.[4]Sonuerunt, et turbatæ sunt aquæ eorum; conturbati sunt montes in fortitudine ejus.[5]Fluminis impetus lætificat civitatem Dei: sanctificavit tabernaculum suum Altissimus.[6]Deus in medio ejus, non commovebitur; adjuvabit eam Deus mane diluculo.[7]Conturbatæ sunt gentes, et inclinata sunt regna: dedit vocem suam, mota est terra.[8]Dominus virtutum nobiscum; susceptor noster Deus Jacob.[9]Venite, et videte opera Domini, quæ posuit prodigia super terram,[10]auferens bella usque ad finem terræ. Arcum conteret, et confringet arma, et scuta comburet igni.[11]Vacate, et videte quoniam ego sum Deus; exaltabor in gentibus, et exaltabor in terra.[12]Dominus virtutum nobiscum; susceptor noster Deus Jacob.