[1]In finem, pro ea quæ hæreditatem consequitur. Psalmus David.[2]Verba mea auribus percipe, Domine; intellige clamorem meum.[3]Intende voci orationis meæ, rex meus et Deus meus.[4]Quoniam ad te orabo, Domine, mane exaudies vocem meam.[5]Mane astabo tibi, et videbo quoniam non Deus volens iniquitatem tu es.[6]Neque habitabit juxta te malignus, neque permanebunt injusti ante oculos tuos.[7]Odisti omnes qui operantur iniquitatem; perdes omnes qui loquuntur mendacium. Virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus.[8]Ego autem in multitudine misericordiæ tuæ introibo in domum tuam; adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo.[9]Domine, deduc me in justitia tua: propter inimicos meos dirige in conspectu tuo viam meam.[10]Quoniam non est in ore eorum veritas; cor eorum vanum est.[11]Sepulchrum patens est guttur eorum; linguis suis dolose agebant, judica illos, Deus. Decidant a cogitationibus suis; secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos, quoniam irritaverunt te, Domine.[12]Et lætentur omnes qui sperant in te; in æternum exsultabunt, et habitabis in eis. Et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum,[13]quoniam tu benedices justo. Domine, ut scuto bonæ voluntatis tuæ coronasti nos.