|
|
| [1]לַמְנַצֵּ֬חַ ׀ עַֽל־נְגִינַ֬ת לְדָוִֽד׃ |
[1]In finem, pro Idithun. Psalmus David. |
| [2]שִׁמְעָ֣ה אֱ֭לֹהִים רִנָּתִ֑י הַ֝קְשִׁ֗יבָה תְּפִלָּתִֽי׃ |
[2]Nonne Deo subjecta erit anima mea? ab ipso enim salutare meum. |
| [3]מִקְצֵ֤ה הָאָ֨רֶץ ׀ אֵלֶ֣יךָ אֶ֭קְרָא בַּעֲטֹ֣ף לִבִּ֑י בְּצוּר־יָר֖וּם מִמֶּ֣נִּי תַנְחֵֽנִי׃ |
[3]Nam et ipse Deus meus et salutaris meus; susceptor meus, non movebor amplius. |
| [4]כִּֽי־הָיִ֣יתָ מַחְסֶ֣ה לִ֑י מִגְדַּל־עֹ֝֗ז מִפְּנֵ֥י אֹויֵֽב׃ |
[4]Quousque irruitis in hominem? interficitis universi vos, tamquam parieti inclinato et maceriæ depulsæ? |
| [5]אָג֣וּרָה בְ֭אָהָלְךָ עֹולָמִ֑ים אֶֽחֱסֶ֨ה בְסֵ֖תֶר כְּנָפֶ֣יךָ סֶּֽלָה׃ |
[5]Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere; cucurri in siti; ore suo benedicebant, et corde suo maledicebant. |
| [6]כִּֽי־אַתָּ֣ה אֱ֭לֹהִים שָׁמַ֣עְתָּ לִנְדָרָ֑י נָתַ֥תָּ יְ֝רֻשַּׁ֗ת יִרְאֵ֥י שְׁמֶֽךָ׃ |
[6]Verumtamen Deo subjecta esto, anima mea, quoniam ab ipso patientia mea; |
| [7]יָמִ֣ים עַל־יְמֵי־מֶ֣לֶךְ תֹּוסִ֑יף נֹותָ֗יו כְּמֹו־דֹ֥ר וָדֹֽר׃ |
[7]quia ipse Deus meus et salvator meus, adjutor meus, non emigrabo. |
| [8]יֵשֵׁ֣ב עֹ֭ולָם לִפְנֵ֣י אֱלֹהִ֑ים חֶ֥סֶד וֶ֝אֱמֶ֗ת מַ֣ן יִנְצְרֻֽהוּ׃ |
[8]In Deo salutare meum et gloria mea; Deus auxilii mei, et spes mea in Deo est. |
| [9]כֵּ֤ן אֲזַמְּרָ֣ה שִׁמְךָ֣ לָעַ֑ד לְֽשַׁלְּמִ֥י נְדָרַ֗י יֹ֣ום ׀ יֹֽום׃ |
[9]Sperate in eo, omnis congregatio populi; effundite coram illo corda vestra; Deus adjutor noster in æternum. |
| 10[No verse] |
[10]Verumtamen vani filii hominum, mendaces filii hominum in stateris, ut decipiant ipsi de vanitate in idipsum. |
| 11[No verse] |
[11]Nolite sperare in iniquitate, et rapinas nolite concupiscere; divitiæ si affluant, nolite cor apponere. |
| 12[No verse] |
[12]Semel locutus est Deus; duo hæc audivi: quia potestas Dei est, |
| 13[No verse] |
[13]et tibi, Domine, misericordia: quia tu reddes unicuique juxta opera sua. |