|
[1]In finem. Psalmus David, canticum Jeremiæ, et Ezechielis, populo transmigrationis, cum inciperent exire.
[2]Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddetur votum in Jerusalem.
[3]Exaudi orationem meam; ad te omnis caro veniet.
[4]Verba iniquorum prævaluerunt super nos, et impietatibus nostris tu propitiaberis.
[5]Beatus quem elegisti et assumpsisti: inhabitabit in atriis tuis. Replebimur in bonis domus tuæ; sanctum est templum tuum,
[6]mirabile in æquitate. Exaudi nos, Deus, salutaris noster, spes omnium finium terræ, et in mari longe.
[7]Præparans montes in virtute tua, accinctus potentia;
[8]qui conturbas profundum maris, sonum fluctuum ejus. Turbabuntur gentes,
[9]et timebunt qui habitant terminos a signis tuis; exitus matutini et vespere delectabis.
[10]Visitasti terram, et inebriasti eam; multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis; parasti cibum illorum; quoniam ita est præparatio ejus.
[11]Rivos ejus inebria, multiplica genimina ejus; in stillicidiis ejus lætabitur germinans.
[12]Benedices coronæ anni benignitatis tuæ, et campi tui replebuntur ubertate.
[13]Pinguescent speciosa deserti, et exsultatione colles accingentur.
[14]Induti sunt arietes ovium, et valles abundabunt frumento; clamabunt, etenim hymnum dicent.
|