«
Vulgata Clementina (1592)
Vul
The Septuagint
LXX
[1]Laus cantici David. Qui habitat in adjutorio Altissimi, in protectione Dei cæli commorabitur. [1]αἶνος ᾠδῆς τῷ δαυιδ ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τοῦ ὑψίστου ἐν σκέπῃ τοῦ θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται
[2]Dicet Domino: Susceptor meus es tu et refugium meum; Deus meus, sperabo in eum. [2]ἐρεῖ τῷ κυρίῳ ἀντιλήμπτωρ μου εἶ καὶ καταφυγή μου ὁ θεός μου ἐλπιῶ ἐπ αὐτόν
[3]Quoniam ipse liberavit me de laqueo venantium, et a verbo aspero. [3]ὅτι αὐτὸς ῥύσεταί με ἐκ παγίδος θηρευτῶν καὶ ἀπὸ λόγου ταραχώδους
[4]Scapulis suis obumbrabit tibi, et sub pennis ejus sperabis. [4]ἐν τοῖς μεταφρένοις αὐτοῦ ἐπισκιάσει σοι καὶ ὑπὸ τὰς πτέρυγας αὐτοῦ ἐλπιεῖς ὅπλῳ κυκλώσει σε ἡ ἀλήθεια αὐτοῦ
[5]Scuto circumdabit te veritas ejus: non timebis a timore nocturno; [5]οὐ φοβηθήσῃ ἀπὸ φόβου νυκτερινοῦ ἀπὸ βέλους πετομένου ἡμέρας
[6]a sagitta volante in die, a negotio perambulante in tenebris, ab incursu, et dæmonio meridiano. [6]ἀπὸ πράγματος διαπορευομένου ἐν σκότει ἀπὸ συμπτώματος καὶ δαιμονίου μεσημβρινοῦ
[7]Cadent a latere tuo mille, et decem millia a dextris tuis; ad te autem non appropinquabit. [7]πεσεῖται ἐκ τοῦ κλίτους σου χιλιὰς καὶ μυριὰς ἐκ δεξιῶν σου πρὸς σὲ δὲ οὐκ ἐγγιεῖ
[8]Verumtamen oculis tuis considerabis et retributionem peccatorum videbis. [8]πλὴν τοῖς ὀφθαλμοῖς σου κατανοήσεις καὶ ἀνταπόδοσιν ἁμαρτωλῶν ὄψῃ
[9]Quoniam tu es, Domine, spes mea; Altissimum posuisti refugium tuum. [9]ὅτι σύ κύριε ἡ ἐλπίς μου τὸν ὕψιστον ἔθου καταφυγήν σου
[10]Non accedet ad te malum, et flagellum non appropinquabit tabernaculo tuo. [10]οὐ προσελεύσεται πρὸς σὲ κακά καὶ μάστιξ οὐκ ἐγγιεῖ τῷ σκηνώματί σου
[11]Quoniam angelis suis mandavit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis. [11]ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου
[12]In manibus portabunt te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum. [12]ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσίν σε μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου
[13]Super aspidem et basiliscum ambulabis, et conculcabis leonem et draconem. [13]ἐπ ἀσπίδα καὶ βασιλίσκον ἐπιβήσῃ καὶ καταπατήσεις λέοντα καὶ δράκοντα
[14]Quoniam in me speravit, liberabo eum; protegam eum, quoniam cognovit nomen meum. [14]ὅτι ἐπ ἐμὲ ἤλπισεν καὶ ῥύσομαι αὐτόν σκεπάσω αὐτόν ὅτι ἔγνω τὸ ὄνομά μου
[15]Clamabit ad me, et ego exaudiam eum; cum ipso sum in tribulatione; eripiam eum, et glorificabo eum. [15]ἐπικαλέσεταί με καὶ εἰσακούσομαι αὐτοῦ μετ αὐτοῦ εἰμι ἐν θλίψει καὶ ἐξελοῦμαι καὶ δοξάσω αὐτόν
[16]Longitudine dierum replebo eum, et ostendam illi salutare meum. [16]μακρότητα ἡμερῶν ἐμπλήσω αὐτὸν καὶ δείξω αὐτῷ τὸ σωτήριόν μου
Source: unbound.biola.edu
Source: sacred-texts.org
Top