|
|
| [1]τι ουν ερουμεν επιμενωμεν τη αμαρτια ινα η χαρις πλεοναση |
[1]What shall we saye then? Shall we continue in sinne, that grace maye abound? God forbyd |
| [2]μη γενοιτο οιτινες απεθανομεν τη αμαρτια πως-I ετι ζησομεν εν αυτη |
[2]Howe shall we that are dead to sinne, lyue any longer therin |
| [3]η αγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημεν εις χριστον [ιησουν] ιησουν εις τον θανατον αυτου εβαπτισθημεν |
[3]Knowe ye not, that all we whiche haue ben baptized into Iesus Christe, haue ben baptized into his death |
| [4]συνεταφημεν ουν αυτω δια του βαπτισματος εις τον θανατον ινα ωσπερ ηγερθη χριστος εκ νεκρων δια της δοξης του πατρος ουτως και ημεις εν καινοτητι ζωης περιπατησωμεν |
[4]We are buryed then with him by baptisme into his death, that lykewyse as Christe was raysed vp from the dead by the glorie of the father: euen so, we also shoulde walke in newnesse of lyfe |
| [5]ει γαρ συμφυτοι γεγοναμεν τω ομοιωματι του θανατου αυτου αλλα και της αναστασεως εσομεθα |
[5]For if we be graft together by the likenesse of his death: euen so shall we be [partakers] of the resurrection |
| [6]τουτο γινωσκοντες οτι ο παλαιος ημων ανθρωπος συνεσταυρωθη ινα καταργηθη το σωμα της αμαρτιας του μηκετι δουλευειν ημας τη αμαρτια |
[6]Knowyng this, that our olde man is crucified with hym also, that the body of sinne might vtterly be destroyed, that hencefoorth we shoulde not serue sinne |
| [7]ο γαρ αποθανων δεδικαιωται απο της αμαρτιας |
[7]For he that is dead, is iustified from sinne |
| [8]ει δε απεθανομεν συν χριστω πιστευομεν οτι και συζησομεν αυτω |
[8]And yf we be dead with Christe, we beleue that we shall also lyue with him |
| [9]ειδοτες οτι χριστος εγερθεις εκ νεκρων ουκετι αποθνησκει θανατος αυτου ουκετι κυριευει |
[9]Knowyng that Christe beyng raysed from the dead, dyeth no more, death hath no more power ouer hym |
| [10]ο γαρ απεθανεν τη αμαρτια απεθανεν εφαπαξ ο δε ζη ζη τω θεω |
[10]For as touchyng that he dyed, he dyed concerning sinne once: And as touching that he lyueth, he lyueth vnto God |
| [11]ουτως και υμεις λογιζεσθε εαυτους ειναι [ειναι] νεκρους μεν τη αμαρτια ζωντας δε τω θεω εν χριστω ιησου |
[11]Lykewyse, recken your selues to be dead to sinne, but alyue vnto God, thorowe Iesus Christe our Lorde |
| [12]μη ουν βασιλευετω η αμαρτια εν τω θνητω υμων σωματι εις το υπακουειν ταις επιθυμιαις αυτου |
[12]Let not sinne raigne therefore in your mortall bodie, that ye shoulde thervnto obey by the lustes of it |
| [13]μηδε παριστανετε τα μελη υμων οπλα αδικιας τη αμαρτια αλλα παραστησατε εαυτους τω θεω ωσει εκ νεκρων ζωντας και τα μελη υμων οπλα δικαιοσυνης τω θεω |
[13]Neither geue ye your members as instrumentes of vnryghteousnesse vnto sinne: but geue your selues vnto God, as they that are alyue from the dead, and your members as instrumentes of ryghteousnesse vnto God |
| [14]αμαρτια γαρ υμων ου κυριευσει ου γαρ εστε υπο νομον αλλα υπο χαριν |
[14]For sinne shall not haue power ouer you, because ye are not vnder ye lawe, but vnder grace |
| [15]τι ουν αμαρτησωμεν οτι ουκ εσμεν υπο νομον αλλα υπο χαριν μη γενοιτο |
[15]What then? Shall we sinne, because we are not vnder the lawe, but vnder grace? God forbyd |
| [16]ουκ οιδατε οτι ω παριστανετε εαυτους δουλους εις υπακοην δουλοι εστε ω υπακουετε ητοι αμαρτιας εις θανατον η υπακοης εις δικαιοσυνην |
[16]Knowe ye not, how that to whom soeuer ye commit your selues as seruauntes to obey, his seruauntes ye are to whom ye obey: whether it be of sinne vnto death, or of obedience vnto ryghteousnesse |
| [17]χαρις δε τω θεω οτι ητε δουλοι της αμαρτιας υπηκουσατε δε εκ καρδιας εις ον παρεδοθητε τυπον διδαχης |
[17]But God be thanked, that ye were the seruautes of sinne: but ye haue obeyed with heart the fourme of doctrine, into the which ye were brought vnto |
| [18]ελευθερωθεντες δε απο της αμαρτιας εδουλωθητε τη δικαιοσυνη |
[18]Being then made free fro sinne, ye are become ye seruauntes of ryghteousnesse |
| [19]ανθρωπινον λεγω δια την ασθενειαν της σαρκος υμων ωσπερ γαρ παρεστησατε τα μελη υμων δουλα τη ακαθαρσια και τη ανομια [εις την ανομιαν] εις την ανομιαν ουτως νυν παραστησατε τα μελη υμων δουλα τη δικαιοσυνη εις αγιασμον |
[19]I speake after the maner of men, because of the infirmitie of your fleshe. As ye haue geuen your members seruauntes to vncleannesse and iniquitie, vnto iniquitie: euen so nowe geue your members seruauntes to righteousnesse, vnto holynesse |
| [20]οτε γαρ δουλοι ητε της αμαρτιας ελευθεροι ητε τη δικαιοσυνη |
[20]For when ye were the seruauntes of sinne, ye were free from ryghteousnesse |
| [21]τινα ουν καρπον ειχετε τοτε εφ οις νυν επαισχυνεσθε το γαρ τελος εκεινων θανατος |
[21]What fruite had ye then in those thynges, wherof ye are nowe ashamed? For the ende of those thynges, is death |
| [22]νυνι δε ελευθερωθεντες απο της αμαρτιας δουλωθεντες δε τω θεω εχετε τον καρπον υμων εις αγιασμον το δε τελος ζωην αιωνιον |
[22]But nowe ye beyng made free from sinne, and made the seruauntes of God, haue your fruite vnto holynesse, and the ende euerlastyng lyfe |
| [23]τα γαρ οψωνια της αμαρτιας θανατος το δε χαρισμα του θεου ζωη αιωνιος εν χριστω ιησου τω κυριω ημων |
[23]For the rewarde of sinne is death: but the gyft of God is eternall lyfe, thorowe Iesus Christe our Lorde |