|
[1]Quam bonum est arguere, quam irasci, et confitentem in oratione non prohibere !
[2]Concupiscentia spadonis devirginabit juvenculam:
[3]sic qui facit per vim judicium iniquum.
[4]Quam bonum est correptum manifestare pœnitentiam ! sic enim effugies voluntarium peccatum.
[5]Est tacens qui invenitur sapiens: et est odibilis qui procax est ad loquendum.
[6]Est tacens non habens sensum loquelæ: et est tacens sciens tempus aptum.
[7]Homo sapiens tacebit usque ad tempus: lascivus autem et imprudens non servabunt tempus.
[8]Qui multis utitur verbis lædet animam suam: et qui potestatem sibi sumit injuste, odietur.
[9]Est processio in malis viro indisciplinato, et est inventio in detrimentum.
[10]Est datum quod non est utile, et est datum cujus retributio duplex.
[11]Est propter gloriam minoratio, et est qui ab humilitate levabit caput.
[12]Est qui multa redimat modico pretio, et restituens ea in septuplum.
[13]Sapiens in verbis seipsum amabilem facit: gratiæ autem fatuorum effundentur.
[14]Datus insipientis non erit utilis tibi: oculi enim illius septemplices sunt.
[15]Exigua dabit, et multa improperabit: et apertio oris illius inflammatio est.
[16]Hodie fœneratur quis, et cras expetit: odibilis est homo hujusmodi.
[17]Fatuo non erit amicus, et non erit gratia bonis illius:
[18]qui enim edunt panem illius, falsæ linguæ sunt. Quoties et quanti irridebunt eum !
[19]neque enim quod habendum erat directo sensu distribuit; similiter et quod non erat habendum.
[20]Lapsus falsæ linguæ quasi qui in pavimento cadens: sic casus malorum festinanter veniet.
[21]Homo acharis quasi fabula vana, in ore indisciplinatorum assidua erit.
[22]Ex ore fatui reprobabitur parabola: non enim dicit illam in tempore suo.
[23]Est qui vetatur peccare præ inopia, et in requie sua stimulabitur.
[24]Est qui perdet animam suam præ confusione, et ab imprudenti persona perdet eam: personæ autem acceptione perdet se.
[25]Est qui præ confusione promittit amico, et lucratus est eum inimicum gratis.
[26]Opprobrium nequam in homine mendacium: et in ore indisciplinatorum assidue erit.
[27]Potior fur quam assiduitas viri mendacis: perditionem autem ambo hæreditabunt.
[28]Mores hominum mendacium sine honore, et confusio illorum cum ipsis sine intermissione.
[29]Sapiens in verbis producet seipsum, et homo prudens placebit magnatis.
[30]Qui operatur terram suam inaltabit acervum frugum, et qui operatur justitiam, ipse exaltabitur: qui vero placet magnatis effugiet iniquitatem.
[31]Xenia et dona excæcant oculos judicum, et quasi mutus, in ore avertit correptiones eorum.
[32]Sapientia absconsa, et thesaurus invisus, quæ utilitas in utrisque?
[33]Melior est qui celat insipientiam suam, quam homo qui abscondit sapientiam suam.
|