|
[1]Postquam vero cœnaverunt, introduxerunt juvenem ad eam.
[2]Recordatus itaque Tobias sermonum angeli, protulit de cassidili suo partem jecoris, posuitque eam super carbones vivos.
[3]Tunc Raphaël angelus apprehendit dæmonium, et religavit illud in deserto superioris Ægypti.
[4]Tunc hortatus est virginem Tobias, dixitque ei: Sara, exsurge, et deprecemur Deum hodie, et cras, et secundum cras: quia his tribus noctibus Deo jungimur: tertia autem transacta nocte, in nostro erimus conjugio.
[5]Filii quippe sanctorum sumus, et non possumus ita conjungi sicut gentes, quæ ignorant Deum.
[6]Surgentes autem pariter, instanter orabant ambo simul, ut sanitas daretur eis.
[7]Dixitque Tobias: Domine Deus patrum nostrorum, benedicant te cæli et terræ, mareque et fontes, et flumina, et omnes creaturæ tuæ, quæ in eis sunt.
[8]Tu fecisti Adam de limo terræ, dedistique ei adjutorium Hevam.
[9]Et nunc Domine, tu scis quia non luxuriæ causa accipio sororem meam conjugem, sed sola posteritatis dilectione, in qua benedicatur nomen tuum in sæcula sæculorum.
[10]Dixit quoque Sara: Miserere nobis Domine, miserere nobis, et consenescamus ambo pariter sani.
[11]Et factum est circa pullorum cantum, accersiri jussit Raguel servos suos, et abierunt cum eo pariter ut foderent sepulchrum.
[12]Dicebat enim: Ne forte simili modo evenerit ei, quo et ceteris illis septem viris, qui sunt ingressi ad eam.
[13]Cumque parassent fossam, reversus Raguel ad uxorem suam, dixit ei:
[14]Mitte unam de ancillis tuis, et videat si mortuus est, ut sepeliam eum antequam illucescat dies.
[15]At illa misit unam ex ancillis suis. Quæ ingressa cubiculum, reperit eos salvos et incolumes, secum pariter dormientes.
[16]Et reversa nuntiavit bonum nuntium: et benedixerunt Dominum, Raguel videlicet et Anna uxor ejus,
[17]et dixerunt: Benedicimus te, Domine Deus Israël, quia non contigit quemadmodum putabamus.
[18]Fecisti enim nobiscum misericordiam tuam, et exclusisti a nobis inimicum persequentem nos.
[19]Misertus es autem duobus unicis. Fac eos, Domine, plenius benedicere te: et sacrificium tibi laudis tuæ et suæ sanitatis offerre, ut cognoscat universitas gentium, quia tu es Deus solus in universa terra.
[20]Statimque præcepit servis suis Raguel, ut replerent fossam, quam fecerant priusquam elucesceret.
[21]Uxori autem suæ dixit ut instrueret convivium, et præpararet omnia, quæ in cibos erant iter agentibus necessaria.
[22]Duas quoque pingues vaccas, et quatuor arietes occidi fecit, et parari epulas omnibus vicinis suis, cunctisque amicis.
[23]Et adjuravit Raguel Tobiam, ut duas hebdomadas moraretur apud se.
[24]De omnibus autem, quæ possidebat Raguel, dimidiam partem dedit Tobiæ, et fecit scripturam, ut pars dimidia, quæ supererat post obitum eorum, Tobiæ dominio deveniret.
|