|
[1]Facies quoque altare ad adolendum thymiama, de lignis setim,
[2]habens cubitum longitudinis, et alterum latitudinis, id est, quadrangulum, et duos cubitos in altitudine. Cornua ex ipso procedent.
[3]Vestiesque illud auro purissimo, tam craticulam ejus, quam parietes per circuitum, et cornua. Faciesque ei coronam aureolam per gyrum,
[4]et duos annulos aureos sub corona per singula latera, ut mittantur in eos vectes, et altare portetur.
[5]Ipsos quoque vectes facies de lignis setim, et inaurabis.
[6]Ponesque altare contra velum, quod ante arcum pendet testimonii coram propitiatorio quo tegitur testimonium, ubi loquar tibi.
[7]Et adolebit incensum super eo Aaron, suave fragrans, mane. Quando componet lucernas, incendet illud:
[8]et quando collocabit eas ad vesperum, uret thymiama sempiternum coram Domino in generationes vestras.
[9]Non offeretis super eo thymiama compositionis alterius, nec oblationem, et victimam, nec libabitis libamina.
[10]Et deprecabitur Aaron super cornua ejus semel per annum, in sanguine quod oblatum est pro peccato, et placabit super eo in generationibus vestris. Sanctum sanctorum erit Domino.
[11]Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
[12]Quando tuleris summam filiorum Israël juxta numerum, dabunt singuli pretium pro animabus suis Domino, et non erit plaga in eis, cum fuerint recensiti.
[13]Hoc autem dabit omnis qui transit ad nomen, dimidium sicli juxta mensuram templi (siclus viginti obolos habet); media pars sicli offeretur Domino.
[14]Qui habetur in numero, a viginti annis et supra, dabit pretium.
[15]Dives non addet ad medium sicli, et pauper nihil minuet.
[16]Susceptamque pecuniam, quæ collata est a filiis Israël, trades in usus tabernaculi testimonii, ut sit monimentum eorum coram Domino, et propitietur animabus eorum.
[17]Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
[18]Facies et labrum æneum cum basi sua ad lavandum: ponesque illud inter tabernaculum testimonii et altare. Et missa aqua,
[19]lavabunt in ea Aaron et filii ejus manus suas ac pedes,
[20]quando ingressuri sunt tabernaculum testimonii, et quando accessuri sunt ad altare, ut offerant in eo thymiama Domino,
[21]ne forte moriantur; legitimum sempiternum erit ipsi, et semini ejus per successiones.
[22]Locutusque est Dominus ad Moysen,
[23]dicens: Sume tibi aromata, primæ myrrhæ et electæ quingentos siclos, et cinnamomi medium, id est, ducentos quinquaginta siclos, calami similiter ducentos quinquaginta,
[24]casiæ autem quingentos siclos, in pondere sanctuarii, olei de olivetis mensuram hin:
[25]faciesque unctionis oleum sanctum, unguentum compositum opere unguentarii,
[26]et unges ex eo tabernaculum testimonii, et arcam testamenti,
[27]mensamque cum vasis suis, et candelabrum, et utensilia ejus, altaria thymiamatis,
[28]et holocausti, et universam supellectilem quæ ad cultum eorum pertinet.
[29]Sanctificabisque omnia, et erunt Sancta sanctorum; qui tetigerit ea, sanctificabitur.
[30]Aaron et filios ejus unges, sanctificabisque eos, ut sacerdotio fungantur mihi.
[31]Filiis quoque Israël dices: Hoc oleum unctionis sanctum erit mihi in generationes vestras.
[32]Caro hominis non ungetur ex eo, et juxta compositionem ejus non facietis aliud, quia sanctificatum est, et sanctum erit vobis.
[33]Homo quicumque tale composuerit, et dederit ex eo alieno, exterminabitur de populo suo.
[34]Dixitque Dominus ad Moysen: Sume tibi aromata, stacten et onycha, galbanum boni odoris, et thus lucidissimum; æqualis ponderis erunt omnia:
[35]faciesque thymiama compositum opere unguentarii, mistum diligenter, et purum, et sanctificatione dignissimum.
[36]Cumque in tenuissimum pulverem universa contuderis, pones ex eo coram tabernaculo testimonii, in quo loco apparebo tibi. Sanctum sanctorum erit vobis thymiama.
[37]Talem compositionem non facietis in usus vestros, quia sanctum est Domino.
[38]Homo quicumque fecerit simile, ut odore illius perfruatur, peribit de populis suis.
|