|
[1]Et nunc hæc dicit Dominus creans te, Jacob, et formans te, Israël: Noli timere, quia redemi te, et vocavi te nomine tuo; meus es tu.
[2]Cum transieris per aquas, tecum ero, et flumina non operient te; cum ambulaveris in igne, non combureris, et flamma non ardebit in te.
[3]Quia ego Dominus Deus tuus, Sanctus Israël, salvator tuus, dedi propitiationem tuam Ægyptum, Æthopiam, et Saba pro te.
[4]Ex quo honorabilis factus es in oculis meis, et gloriosus, ego dilexi te, et dabo homines pro te, et populos pro anima tua.
[5]Noli timere, quia ego tecum sum; ab oriente adducam semen tuum, et ab occidente congregabo te.
[6]Dicam aquiloni: Da; et austro: Noli prohibere; affer filios meos de longinquo, et filias meas ab extremis terræ.
[7]Et omnem qui invocat nomen meum, in gloriam meam creavi eum, formavi eum, et feci eum.
[8]Educ foras populum cæcum, et oculos habentem; surdum, et aures ei sunt.
[9]Omnes gentes congregatæ sunt simul, et collectæ sunt tribus. Quis in vobis annuntiet istud, et quæ prima sunt audire nos faciet? Dent testes eorum, justificentur, et audiant et dicant: Vere.
[10]Vos testes mei, dicit Dominus, et servus meus quem elegi; ut sciatis, et credatis mihi, et intelligatis quia ego ipse sum; ante me non est formatus Deus, et post me non erit.
[11]Ego sum, ego sum Dominus; et non est absque me salvator.
[12]Ego annuntiavi, et salvavi; auditum feci, et non fuit in vobis alienus: vos testes mei, dicit Dominus, et ego Deus.
[13]Et ab initio ego ipse; et non est qui de manu mea eruat. Operabor, et quis avertet illud?
[14]Hæc dicit Dominus, redemptor vester, Sanctus Israël: Propter vos misi in Babylonem, et detraxi vectes universos, et Chaldæos in navibus suis gloriantes.
[15]Ego Dominus, Sanctus vester, creans Israël, rex vester.
[16]Hæc dicit Dominus, qui dedit in mari viam, et in aquis torrentibus semitam;
[17]qui eduxit quadrigam et equum, agmen et robustum; simul obdormierunt, nec resurgent; contriti sunt quasi linum, et extincti sunt.
[18]Ne memineritis priorum, et antiqua ne intueamini.
[19]Ecce ego facio nova, et nunc orientur, utique cognoscetis ea; ponam in deserto viam, et in invio flumina.
[20]Glorificabit me bestia agri, dracones, et struthiones, quia dedi in deserto aquas, flumina in invio, ut darem potum populo meo, electo meo.
[21]Populum istum formavi mihi, laudem meam narrabit.
[22]Non me invocasti, Jacob; nec laborasti in me, Israël.
[23]Non obtulisti mihi arietem holocausti tui, et victimis tuis non glorificasti me; non te servire feci in oblatione, nec laborem tibi præbui in thure.
[24]Non emisti mihi argento calamum, et adipe victimarum tuarum non inebriasti me; verumtamen servire me fecisti in peccatis tuis, præbuisti mihi laborem in iniquitatibus tuis.
[25]Ego sum, ego sum ipse qui deleo iniquitates tuas propter me, et peccatorum tuorum non recordabor.
[26]Reduc me in memoriam, et judicemur simul: narra si quid habes ut justificeris.
[27]Pater tuus primus peccavit, et interpretes tui prævaricati sunt in me:
[28]et contaminavi principes sanctos; dedi ad internecionem Jacob, et Israël in blasphemiam.
|