|
[1]Post hæc aperuit Job os suum, et maledixit diei suo,
[2]et locutus est:
[3]Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo !
[4]Dies ille vertatur in tenebras; non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
[5]Obscurent eum tenebræ et umbra mortis; occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
[6]Noctem illam tenebrosus turbo possideat; non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus.
[7]Sit nox illa solitaria, nec laude digna.
[8]Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan.
[9]Obtenebrentur stellæ caligine ejus; expectet lucem, et non videat, nec ortum surgentis auroræ.
[10]Quia non conclusit ostia ventris qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
[11]Quare non in vulva mortuus sum? egressus ex utero non statim perii?
[12]Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
[13]Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem
[14]cum regibus et consulibus terræ, qui ædificant sibi solitudines;
[15]aut cum principibus qui possident aurum, et replent domos suas argento;
[16]aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
[17]Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
[18]Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
[19]Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
[20]Quare misero data est lux, et vita his qui in amaritudine animæ sunt?
[21]Qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum;
[22]gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum?
[23]Viro cujus abscondita est via et circumdedit eum Deus tenebris?
[24]Antequam comedam, suspiro; et tamquam inundantes aquæ, sic rugitus meus;
[25]quia timor quem timebam evenit mihi, et quod verebar accidit.
[26]Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? Et venit super me indignatio.
|